Inteelt leidt tot degeneratie
 

Inteelt leidt tot degeneratie


Het kan niet verbazen dat de machtigste vrouwen in Vlaanderen ook dit jaar politica's waren. Alleen in de politiek gelden quota die vrouwen toelaten door te stoten tot de top. In dat andere grote machtscircuit, het economische, zijn vrouwen nog de uitzondering. In de raden van bestuur van de grote bedrijven zijn er 9 procent vrouwen, in het topmanagement 8 procent. En er is daar geen enkele vooruitgang merkbaar.


Vroeg of laat zou iemand ook daarvoor een quotum voorstellen. Dat was te verwachten. Senatrice Sabine de Bethune (CD&V) deed dit graag.

Verklaringen en excuses waarom er op topplaatsen weinig vrouwen aanwezig zijn, zijn er te over. Argumenten waarom dat zo moét zijn, bestaan er echter niet. Er zijn nog enkele kerken die argumenten aanhalen om hun machtscentra te reserveren voor mannen, maar die worden weggelachen in de westerse wereld. Ook door leden van raden van bestuur.

Er zijn wel argumenten vóór een evenwichtige aanwezigheid van de geslachten aan de top. Het sterkste is dat een diverse samenstelling altijd beter is.

Alleen wie de wereld met twee ogen bekijkt, ziet perspectief. Wie met één oog kijkt, ziet geen perspectief.

Dat geldt niet alleen voor raden van bestuur en directiecomités, maar ook voor redacties, urgentieteams, lerarenkorpsen, ruimteschipbemanningen en warenhuisinkopers. En diversiteit slaat niet enkel op gender, maar ook op afkomst, leeftijd, enzovoort.

Het is bewezen dat bedrijven met diversiteit in hun personeel en bestuur, beter scoren dan eenogige collega's. Ze zien zoveel beter.

In veel raden van bestuur zullen de reacties vandaag niet van de poes zijn. Er zullen – ja hoor! – nog varianten te horen zijn van de uitspraak van minister van Arbeid Louis Major in 1972: ‘Wijven moeten niet zoveel complimenten maken'. Er zal te horen zijn ‘Wij willen geen mannen of vrouwen, maar bekwame mensen', en dat is juist, maar wie geen vrouwen zoekt, vindt er natuurlijk geen bekwame. Het derde argument luidt dat de overheid niet het recht heeft privébedrijven te verplichten. Daar zit iets in, maar het zal niet baten. De vrouwen vormen de helft van het kiezerskorps. Daar kan geen partij tegenop. De macht van het getal is sterker dan het juridische bezwaar.

Verstandige bedrijven streven dus zelf en uit overtuiging diversiteit na in hun raden van bestuur. Dat voorkomt ook dat een plicht wordt opgelegd. Doen ze dat niet, komt die verplichting wel, vroeg of laat.

Er is natuurlijk nog een derde weg. De Belgische. Beloven het te gaan doen en het uiteindelijk toch niet doen. Maar ook dat is uitstel van executie. Dat laat de huidige bestuurders wel toe nog een tijdje door te gaan met de coöptatie van hun klonen: mannen met dezelfde pakken, dezelfde managementschools, dezelfde gedachten en centen, en dezelfde clubs. Inteelt dus. En dat leidt, zoals bekend, tot degeneratie.


DS, 10-11-2009 (Guy Tegenbos)