Verdrag van Lissabon
 

Hoofdpunten Verdrag van Lissabon


*De Europese Raad van regeringsleiders krijgt een vaste voorzitter, voor maximaal vijf jaar.

*Elke lidstaat houdt een lid in de Europese Commissie.

*De twee bestaande functies – buitenlandcoördinator van de EU-Raad en buitenland-commissaris van de Europese Commissie – worden samengevoegd. De functionaris wordt tevens vice- voorzitter van de Europese Commissie en krijgt een ‘eigen’ diplomatieke dienst.

*De regeringen raken hun vetorecht op verschillende beleidsterreinen kwijt. Daardoor zullen besluiten vaker met gekwalificeerde meerderheid (kunnen) worden genomen.

*Het Europees Parlement krijgt meer zeggenschap, met name over landbouw en visserij, justitie en EU-begroting.

*De nationale parlementen krijgen meer mogelijkheden om wetsvoorstellen van de Europese Commissie tegen te houden (‘noodrem’).

*Burgerinitiatief: ten minste één miljoen burgers uit ‘een significant aantal lidstaten’ kunnen met hun handtekening de Europese Commissie verzoeken een wetsvoorstel over een bepaald onderwerp te maken.

*Bij asiel en immigratie voeren de EU-regeringen een gemeenschappelijk beleid met efficiënte bewaking van de EU- buitengrenzen.

*Ter bestrijding van ernstige grensoverschrijdende misdaad die de financiële belangen van de EU schaadt, kan een Europees openbaar ministerie worden ingesteld.

*Het Handvest van Grondrechten van de EU wordt expliciet in het verdrag verankerd.

*De EU wordt een rechtspersoon. Daardoor kan zij deelnemen aan internationale overeenkomsten.

*De lidstaten kunnen zich uit de EU terugtrekken.


NRC, 03-11-2009