Vlaming wil niet naar een rusthuis
 

Vlaming wil niet naar een rusthuis


Bijna iedereen (98 procent) van de actieve bevolking wil liefst van al nooit in een rusthuis terechtkomen. Drie vierde zou zijn oude dag graag thuis doorbrengen. Bovendien blijft de Vlaming rekenen op steun van zijn familie. Dat blijkt uit een enquête van CM Midden-Vlaanderen bij meer dan 1.200 Vlamingen. De resultaten staan in het aprilnummer van huis-aan-huis-blad "Cava?" van CM Midden-Vlaanderen.


Aan de enquête namen zowel gepensioneerden als niet-gepensioneerden, zorgbehoevenden en niet zorgbehoevenden deel. "Eén van de meest opvallende resultaten is dat het beeld dat we hebben van onze rusthuizen niet bijster positief is", luidt het. "Hoewel één Vlaming op drie kans maakt om ooit in een rusthuis terecht te komen, wil vrijwel niemand dit."

Terwijl drie op vier niet-zorgbehoevenden denken hulp van de kinderen te krijgen, blijkt dat maar bij 40 pct van de zorgbehoevenden daadwerkelijk het geval. Van de partner wordt in 62 pct van de gevallen steun verwacht, terwijl dat maar het geval is bij 43 pct. Voorts geeft 64 pct van de zorgbehoevenden aan hulp te krijgen van mensen in zijn omgeving. In een kleine 20 pct van de gevallen steekt de buurman of -vrouw wel eens een handje toe.

Drie kwart van de ondervraagden wil voor zijn zestigste zijn loopbaan stopzetten en gemiddeld vinden we 58 jaar een mooie leeftijd om met pensioen te gaan. Terwijl de verwachte pensioenleeftijd in 2008 nog op 62 jaar lag, denkt de helft van de Vlamingen maar op 65 jaar met pensioen te kunnen gaan om zo zijn pensioen veilig te stellen.

Vlamingen zijn zich bewust van het probleem van de betaalbaarheid van de pensioenen in de toekomst. Zo denkt bijna de helft van de niet-gepensioneerde respondenten niet rond te zullen komen met zijn wettelijk pensioen. Zelfs met een aanvullend pensioen, waarvoor maar liefst 70 pct nu al spaart, vreest één op vier dat dit niet zal lukken.

Eén op drie van de gepensioneerden geeft inderdaad aan niet rond te komen met zijn wettelijk pensioen. Van de gepensioneerden met een aanvullend pensioen (slechts 30 pct van de groep gepensioneerden) kan 95 pct er echter wel gewoon tot ruim van leven. Uit het onderzoek bleek eveneens dat we steeds vroeger beginnen sparen voor onze oude dag: gemiddeld 31 jaar. Pensioensparen (87 pct), een groepsverzekering (36 pct) en een spaarrekening (36 pct) zijn de populairste formules.


Blog DS, 22-04-2009

Ik weet het voor mij is het nog ver weg, maar ik zou zelf ook niet graag in een rusthuis terechtkomen. Heldere dagen je vervelen en gewoon niets doen! Ik vind het wel erg voor die oudjes die daar tegen hun zin zitten, maar niet anders kunnen omdat ze geen familie of kennissen hebben om op terug te vallen. Ik denk wel niet dat het gemakkelijk is om continue voor je ouders of grootouders te zorgen. Verder schrik ik nog van het hoge percentage van gepensioneerden dat niet rondkomt met hun pensioen.

Ik begrijp dat de meeste mensen niet graag in een rusthuis terecht komen. We hebben dan ook bijna allemaal hetzelfde beeld van rusthuizen: vervelen, alleen zijn, weinig bezoek, geen animatie, niet onder jonge mensen komen, 'met z'n allen op een hoopje', ... Ook ik denk zo over rusthuizen en zou er met die gedachte nooit van mijn leven willen terecht komen. Toch denk ik dat dit denkbeeld heel verkeerd is. Er zullen ongetwijfeld bejaarden zijn die het heel leuk vinden in een rusthuis. Het rusthuis zelf organiseert ongetwijfeld ook leuke activiteiten. De bejaarden hebben een eigen kamer maar volgens mij kunnen ze zelf nog altijd wel beslissen of ze daar blijven of elders op het domein vertoeven. Iedereen wilt natuurlijk tot zijn laatste dag in zijn eigen huis blijven wonen. Dat is logisch, je hebt er je hele leven gewoond. Maar eigenlijk moeten we realistisch zijn: dit is zeker niet altijd mogelijk. In een rusthuis heb je de verzorging die je nodig hebt. Je kinderen zullen thuis zeker voor je zorgen. Maar de mens van vandaag heeft zo'n druk leven, dat ze er niet al hun tijd kunnen insteken. Misschien denken we te negatief over rusthuizen. Akkoord ben ik met het feit dat ik zelf altijd in mijn eigen huis zou willen blijven wonen. Maar wanneer je niet meer voor jezelf kan zorgen en voor je familie is het ook moeilijk. Waarom dan geen rusthuis overwegen? Misschien valt het echt wel mee.
Maar ik ben er van overtuigd dat het niet voor iedereen zal meevallen...

Wel, ik zou er niet zo zeer mee inzitten om mijn laatste daagjes in een rusthuis door te moeten brengen. Ik zou zeker begrijpen dat mijn familie niet meeer voor mij kan zorgen, in een rusthuis is goede verpleging voorzien.
De meeste mensen associeren een rusthuis met een gevangenis: je zit daar in een vreselijk kot je te vervelen tot de uiteindelijke dag eraankomt.
Wel, mijn grootmoeder vind het geweldig in het rusthuis. Ik ga geregeld eens langs en dan vertelt ze me over haar vriendinnen van daar. Ze zitten samen in een woonkamer, kaarten, spelen bingo, gaan eens wandelen. Toch lekker gezellig, of niet?
Wanneer ik naar het rusthuis zou gaan omdat mijn familie niet voor mij kan zorgen, zou wel een voorwaarde zijn dat ze wekelijks op bezoek komen. Ik zou zeker graag op de hoogte willen blijven van de gebeurtenissen van mijn kinderen en misschien wel kleinkinderen. Indien mijn gezondheid dit toe zou staan, zou ik bijvoorbeeld ook naar schoolfeesten, familiefeesten, enzovoort kunnen gaan.
Ik begrijp dat anderen absoluut niet naar het rusthuis zouden willen gaan, maar dat mogen ze dan enkel zeggen als ze het rusthuis al eens bezocht hebben. (Het is best dat je langs een paar tehuizen langsgaat, want de sfeer kan uiteraard sterk verschillen.)

Ik heb er eigenlijk zelf nog nooit over nagedacht. Wil ik later naar een rusthuis? Het lijkt nog te ver van mijn bed :)
Ik denk wel dat mijn ouders het liefst zo lang mogelijk thuis willen blijven. En elkaar helpen zolang dat mogelijk is.
Maar mijn mama heeft ooit al wel gezegd dat zij het niet zo erg zou vinden om naar een rusthuis te gaan. Ik ben enige dochter en wil later graag gaan werken (als leerkracht uiteraard;)).
Hier en daar bijspringen waar nodig is voor mij zeker geen probleem. Maar om dat constant te doen. Ik kan ook niet rekenen op broers of zussen, en mijn mama weet dat. Daarom zou ze het ook niet erg vinden om naar een rusthuis te gaan, zolang ik haar geregeld kom bezoeken :)

Eenderzijds wil ik de laatste jaren van mijn leven echt niet naar een rusthuis omdat zoals Lien Luyten al zei iedereen bang is voor de vooroordelen van een rusthuis. Toch weet ik uit ervaring dat de vooroordelen geen algemene waarheid is. Vorig jaar heb ik vakantiewerk gedaan in een rusthuis en als ik zag hoe de mensen zich amuseerde tijdens de activiteiten dacht ik dat me daar later ook wel zou kunnen zien zitten. Maar als ik dan weer nadacht over het feit dat je steeds dezelfde oude mensen ziet en niet meer onder de jonge mensen komt begon ik weer te twijfelen of ik al dan niet ooit naar een rusthuis wil. Een leuk alternatief vind ik serviceflats, hier kan je zelfstandig wonen en leven maar toch beroep doen op de diensverlening van het rusthuis of OCMW.

Daarnaast ben ik ook wel bang dat ik als gepensioneerde niet zal rond komen met mijn wettelijk pensioen. Toch staan we er goed voor als leerkracht (ambtenaar), beter dan werknemers en zelfstandigen. Dit vond ik in Knack "Het statuut van de pensioengerechtigde speelt een belangrijke rol. Het pensioen verschilt enorm naargelang het pensioenstelsel waarin iemand zich bevindt, namelijk dat van werknemer, ambtenaar of zelfstandige. Enkele voorbeelden maken dit onmiddellijk duidelijk. Het gemiddelde pensioen van een werknemer bedraagt ongeveer 1000 euro per maand. Voor een vrouwelijke werknemer zal het wettelijk pensioen 750 euro bedragen. Zelfstandigen krijgen een wettelijk pensioen van 700 euro voor mannen en 480 euro voor vrouwen. Bij ambtenaren bedraagt het pensioen respectievelijk 2200 euro en 1800 euro. Alle bedragen zijn bruto. Bij lage pensioenen komen bruto en netto overeen, omdat ze niet worden belast." ( http://www.knack.be/cmp/11/1607/467...in-article.html )Ik heb nog niet zoveel zicht op hoeveel geld een zelfstandig leven kost omdat ik nog bij mijn ouders woon maar als je in het artikel leest over dat de helft van de niet-gepensioneerde respondenten denkt niet rond te zullen komen met zijn wettelijk pensioen maakt het mij toch bang.