Waken over de gaskraan
 

Waken over de gaskraan - Waarom de gemeenten zoveel belang hechten aan aardgas


> Toename gasverbruik vergt grote investeringen > Gemeenten zoeken stabiele inkomstenbron > Fluxys cruciaal voor gasvoorziening van ons land


Vandaag zou er eindelijk duidelijkheid moeten komen over wie in de toekomst de controle zal hebben over het Belgische gasnet. Dat gasnet wordt uitgebaat door Fluxys, een bedrijf dat totnogtoe in handen was van de Franse nutsgroep Suez. Maar die toestand is niet langer houdbaar. Europa greep de fusie van Suez met Gaz de France (GDF) aan om een eind te maken aan de manier waarop de Franse energiegroep de invoer van gas in ons land, het transport van dat gas doorheen ons land en de verkoop van aardgas in ons land de voorbije jaren zo goed al volledig monopoliseerde. Dat resulteerde de voorbije maanden al in de verkoop van Distrigas aan de Italiaanse olie- en gasreus ENI.

De voorbije week onderhandelden GDFSuez en vertegenwoordigers van de gemeentelijke holding Publigas over een machtsoverdracht bij het gastransportbedrijf Fluxys. De Belgische gemeenten waren totnogtoe minderheidsaandeelhouder in dit gasbedrijf, maar de bestuurders onder leiding van voorzitter Daniël Termont vinden dat de overheid aan de touwtjes moet kunnen trekken in een dergelijk bedrijf dat wel eens de gaskraan van ons land wordt genoemd.

Een eerste stap is al gezet. De gemeentelijke aandeelhouder van Fluxys besloot vorige week al om een aandelenpakket dat door GDFSuez verkocht moet worden, aan te kopen. Tot voor de fusie had Suez nog iets meer dan 57 procent van de aandelen van Fluxys in handen, terwijl de gemeenten 31,25 procent van de aandelen in handen hadden. De verhouding wordt nu 45/45.

De gemeentebestuurders zijn echter van mening dat zo'n herverdeling van de aandelen van het gastransportbedrijf niet volstaat. De gemeenten willen een veel grotere greep krijgen op het reilen en zeilen van Fluxys. Hun grote argument is dat Fluxys een cruciale rol speelt in de gasvoorziening van België. En die rol zal almaar crucialer worden.

De afhankelijkheid van de Belgische gezinnen en bedrijven van aardgas zal de komende jaren immers alleen maar groter worden. Zo heeft de Vlaamse overheid vastgelegd dat tegen 2020 99 procent van de gezinnen in Vlaanderen aansluitbaar moet zijn op het gasnet. Dat vergt de komende jaren grote investeringen. Zowel van de gemeenten als van Fluxys.

De gemeenten controleren de gasnetten die het aardgas tot bij u thuis brengen. Fluxys is de eigenaar en uitbater van een rist grote gaspijpleidingen die ons land doorkruisen en waarop de gemeentelijke netten zijn aangesloten.

Tegelijk exploiteert Fluxys de LNG-terminal in Zeebrugge en een ondergronds reservoir in Loenhout in de Antwerpse Kempen waar aardgas tijdelijk opgeslagen kan worden. Beide installaties zijn van essentieel belang om ervoor te zorgen dat de bevoorrading van de Belgische gezinnen het hele jaar door gewaarborgd kan worden. Zo is Loenhout van zeer groot belang om in ons land plotse verbruikstoenames tijdens koude winterdagen op te vangen. Een toename van het verbruik betekent bijvoorbeeld dat Fluxys moet investeringen in bijkomende ondergrondse gasreservoirs.

Vanuit de overheid weerklinkt almaar luider dat een private groep op geen enkele manier meer mag wegen op het investeringsbeleid van Fluxys en de manier waarop de gastransporten in ons land worden gestuurd. De gemeenten lijken dan weer goed geplaatst te zijn om deze verantwoordelijkheid op te nemen. Ze spelen immers al een vooraanstaande rol in de gasdistributie.

De Belgische regering zond onlangs alvast een zeer duidelijk signaal uit. Ze zette tijdens de laatste ministerraad voor het zomerreces het licht op groen voor een voorontwerp van wet om het aandeelhouderschap van de Franse energiegroep in 2009 terug te dringen onder de 25 procent. Of de Franse energiegroep daarmee opgezet is, valt te betwijfelen. Te meer omdat de onderhandelaars van Suez de voorbije maanden onverzettelijk waren als het ging over de toekomst van de LNG-terminal in Zeebrugge. Ze hebben er geen problemen mee dat de gemeenten de plak zwaaien bij Fluxys op voorwaarde dat zij hun huidige meerderheid in de terminalmaatschappij behouden.

Blijft nog de vraag of de gasverbruikers enig financieel profijt zullen halen uit het overwicht van de gemeenten bij Fluxys. Wellicht niet. Fluxys gaat er al prat op dat zijn tarieven tot de laagste van Europa behoren. Bovendien wegen de Fluxys-tarieven niet zwaar in de gasprijs die de gezinnen wordt aangerekend. De vergoeding is goed voor vijf procent van de eindprijs en dient om Fluxys te vergoeden voor de investeringen in en het onderhoud van het net en om de aandeelhouders een dividend te geven. Aangezien belangrijke bijkomende investeringen nodig zijn in het gastransportnet, is de kans op een daling van het Fluxys-tarief bovendien minimaal. Tot slot: voor de gemeenten is de uitbreiding van hun belang in Fluxys ook een manier om een stabiele dividendstroom te vergroten.

Pascal Sertyn is redacteur economie


DS, 03-09-2008