Straffen helpt niet
 

Straffen helpt niet


> een slecht rapport is al een straf > het is vaak niet de schuld van het kind > een goed rapport belonen is beter


Straf uw kind niet als het met een slecht schoolrapport thuiskomt. Dat is de raad die opvoedingsspecialisten nog vlak voor de schoolvakantie willen meegeven. En als ze dan toch met een goed rapport afkomen? Dan moet u vooral niet overdrijven met cadeautjes. 'Een schouderklopje volstaat.'

'Er zijn nog altijd te veel ouders die hun kind straffen', zegt opvoedingscoach Jan Jacobs. Specialisten lijken het er intussen allemaal over eens. Als zoon- of dochterlief straks met een slecht rapport thuiskomt, mag u als ouder één ding vooral niet doen: straffen. 'Want dat gebeurt nog veel te veel', luidt het. 'Laten we vooral niet vergeten dat een slecht rapport zo al een straf is. Of kent u een kind dat graag blijft zitten, terwijl zijn vrienden naar het volgend studiejaar mogen?'

Schoolvakanties zijn leuk, maar ze hebben één groot nadeel. Er gaat altijd een schoolrapport aan vooraf. En de tijd is intussen aangebroken, vandaag en morgen is het weer zover. Voor sommigen is het een uitgesproken hoera-moment, maar voor velen is het ook een periode van bibberende benen. 'Maar er is toch wel iets dat we zeker niet mogen vergeten', zo stelt Jan Jacobs. 'Een slecht rapport komt niet zomaar uit de lucht gevallen. De meeste ouders zouden straks dus niet verbaasd mogen zijn als hun spruit met een minder goed rapport naar huis komt. De eerste signalen moeten er al bij de kerstexamens zijn.'

Een slecht rapport is volgens de meeste specialisten trouwens niet alleen de fout van het kind. 'Natuurlijk moet je de dingen niet minimaliseren, maar ouders moeten soms ook de hand in eigen boezem durven steken. Waar heb jij als ouder steken laten vallen? Het kan best dat uw kind leerproblemen heeft bij bepaalde vakken en dat je het niet snel genoeg opgemerkt hebt. Maar je hebt ook ouders die te prestatiegericht zijn of niet willen inzien dat er externe problemen meespelen. En als je dan gaat straffen, maak je het alleen maar erger. Dan komen er ook nog gevoelens als boosheid bij kijken, wat het probleem al helemaal niet vooruit helpt.'

Wat moet u dan wel doen? 'Praten', zegt Jacobs. 'Ouders moeten opnieuw met hun kinderen leren praten. Maar dan ook écht praten. Ouders denken nog veel te vaak dat ze een luisterend oor zijn voor hun kind. Maar hoe kan je nu deftig met je kinderen praten als je aan het strijken bent? Daarom kan ik de mensen alleen maar aanraden om écht te praten en écht te luisteren. Maak er tijd voor vrij en ga samen rond de tafel zitten. Het moet een speciaal moment zijn. Je kind moet voelen dat je samen naar een oplossing zoekt. Anders lukt zoiets niet.'

Diezelfde specialisten hebben ook een boodschap voor ouders die straks een goed rapport onder hun neus geschoven krijgen. 'Natuurlijk moet je dan superblij zijn', zegt psycholoog Katrien De Muynck. 'Maar overdrijf niet met cadeautjes. Voor je het weet, maakt uw kind er een regel van. Zo van: ik doe alleen maar iets als ik er dit of dat voor in de plaats krijg. Een schouderklopje, een dikke knuffel of een andere positieve bevestiging kan soms veel meer betekenen. Dat is dikwijls veel meer waard dan al die dure cadeaus.'

Dajo Hermans is redacteur


DS, 26-06-2008