Weg met snoepjes aan de kassa?
 

WEG met snoepjes aan de kassa?


De grootste Franse supermarktketen, Leclerc, haalt alle snoepgoed weg aan de kassa. Daarmee wil ze haar steentje bijdragen in de strijd tegen obesitas bij kinderen. Ook in andere Europese landen zoals Denemarken, Zweden en Nederland, verdwijnt stilaan alle snoepgoed aan de kassa. De Belgische distributeurs denken daar nog niet aan. Zouden ze dat beter wel doen? Moet de overheid ingrijpen door snoepgoed aan de kassa te verbieden? Of is dat een maat voor niets en ondermijnt het zelfs de opvoeding van de ouders? De Standaard zocht een standpunt voor en tegen een verbod.


JA.

'Het is een logisch vervolg op andere maatregelen die de overheid nam', zegt de historicus Peter Scholliers van de VUB. 'De overheid heeft altijd ingegrepen in de consumptiepatronen en eetgewoonten van haar burgers. Het is niet anders dan het brood en spelen van de Romeinen. Rome moest bevoorraad worden met genoeg graan, om te vermijden dat onlusten zouden uitbreken. Ook dat werd gereguleerd.'

'Het verschil is dat het vroeger om een tekort aan voedsel ging en dat de laatste dertig jaar de regulering een overschot betreft'.

'De overheid heeft eerst andere maatregelen genomen, maar die bleken niet efficiënt. Een eerste is het informeren van de bevolking. Herinner je je de voedingsdriehoek? Toen dat niet meer hielp, begon de overheid de bevolking te adviseren. Minister Rudy Demotte (PS) zijn nationaal voedingsplan in 1995, legde de nadruk op gezond eten en meer bewegen'.

'Nu zitten we in een nieuwe fase waar ook dat niet meer helpt. We zijn geïnformeerd, we weten wat gezonde voeding is en hoe we gezond moeten blijven en toch doen we het niet. Dan vind ik het niet verkeerd dat de overheid regulerend gaat optreden'.

Scholliers, die aan een boek werkt over eetcultuur in België, vergelijkt het met de regulering in het verkeer. 'Je rijdt ook niet door een rood licht. Welnu, een mogelijk verbod moet gezien worden als een rood licht. Een signaal dat de ouders en opvoeders aan het denken zet.'

Of de burger dan zelf geen verantwoordelijkheid moet nemen? 'Sommigen kunnen dat, anderen minder. We komen meer dan ooit in aanraking met voedsel. In België zien we dat drie breuklijnen elkaar overlappen, leeftijd, sociale klasse en geografie. Obesitas ligt hoger in Wallonië. Niet omdat ze daar meer en langer eten, maar omdat er meer mensen met lage inkomens zijn.' (mkz)


NEEN.

'Ik vind dit nogal een absurde maatregel', zegt Hans Grietens, pedagoog aan de KU Leuven. 'Als je snoep aan de kassa gaat verbieden, dan moet je nog heel wat andere zaken in de winkel verbieden. Want een kind is snel verleid, ook door speelgoed. Je voorkomt dan wel een scène aan de kassa, maar een kind kan evengoed een scène maken als het de snoeprekken in de winkel passeert.'

Hét probleem is volgens Grietens: grenzen leren stellen aan je kind. 'Voedingsdeskundigen zullen dit misschien een goede maatregel vinden. Maar voor mij gaat dit om meer dan gezondheid', zegt hij. 'Het gaat om grenzen stellen, niet alleen in de winkel, maar ook thuis en in andere situaties.'

'Door snoep aan de kassa weg te halen, draag je niet bij tot een betere opvoeding. Integendeel. Daardoor ontneem je de ouders de mogelijkheid om hun kind grenzen te leren stellen. Moeders die er aan de kassa niet in slagen om het gedrag van hun kind onder controle te houden, hebben een grote kans dat ze daar op andere momenten ook niet in slagen.'

Grietens begrijpt dat het voor ouders moeilijk is om niet toe te geven als hun kind een scène maakt. 'Maar het belangrijkste is om ervoor te zorgen dat het niet tot een scène komt', zegt hij. 'Dat doe je door consequent te zijn en uit te leggen waarom je neen zegt.'

'Wil dat zeggen dat je consequent neen moet zeggen tegen snoep aan de kassa? Helemaal niet', aldus Grietens. 'Toegeven is menselijk en kan ook goed zijn. Maar het kind moet aanvoelen dat het de ouder is die bepaalt wanneer het wel of niet kan.'

'Als je kind toch een scène maakt, is toegeven het slechtste wat je kan doen. Ik begrijp de reactie van sommige ouders. Zij geven toe omdat ze vrezen als een slechte moeder te worden aangezien. Dat is niet zo. Als je je kind negeert en tegen je kind zegt “dan blijf je maar hier, , dan is de scène meestal in de wagen al voorbij.' (yd)


DS, 11-03-2008

Amai,

degene die de uitleg doet bij 'nee' heeft volgens mij geen kinderen. Ik kan mij moeilijk voorstellen dat je met kinderen nooit een scène hebt. Kinderen leren van elkaar, dan mag je als moeder nog zo consequent zijn en strikt, ze gaan het nog elke keer vragen.
Verder staat er nog, leg het rustig aan uw kind uit, jaja, goed zo, welk kind gaat dat begrijpen? Een kind van 4 of 5 zal misschien enige poging ondernemen om te luisteren en begrijpen. Maar van een kind van 2 kan je niet verwachten dat ze dat begrijpen hé...

Of ben ik nu zo mis?

De reden waar dat kind een scène maakt, is omdat het weet dat het dan zijn zin krijgt. Als je als ouders zoals de pedagoog zegt bij je standpunt blijft en een nee een nee laat zijn, gaat het volgens mij snel gedaan zijn met scènes in de supermarkt. Het is iets anders als je 3x nee zegt, maar om de scène te doen ophouden uiteindelijk toch maar ja zegt. Dan krijg je 'problemen'.
Kinderen moeten leren dat ze niet altijd hun zin kunnen krijgen. Anders worden ze verwend en dan krijgen we onverdraagzame, ongeduldige en irritante volwassenen.

ps: ik heb per ongeluk op ja gestemd, maar ik wilde eigenlijk nee stemmen :rolleyes:

Oké misschien heb je het zelf wel een beetje in de hand. Maar kinderen zouden geen kinderen zijn om toch maar is te probere of mama vandaag niet toe geeft.
Er is in de winkel zelf een hele rij snoep en koekjes, waarom kunnen deze snoepjes daar dan niet bij?
Iedereen zegt maar dat we meer moeten doen aan onze gezondheid en dat we gezonder moeten eten. Waarom dan geen gezonden dingen aan de kassa zetten?