Hoogbejaarden vaak opgelucht over naderende dood
 

Hoogbejaarden vaak opgelucht over naderende dood


BRUSSEL - Het is beter hoogbejaarden in te lichten over hun naderende dood, behalve bij dementen.


'Ze kunnen dan in vrede sterven omdat ze hun zaken op orde kunnen brengen. Ze kunnen nog een regeling treffen of het goed maken met een verloren zoon', zegt dokter Roland D'Haeyer van het ziekenhuis De Hoge Beuken in Hoboken.

Vroeger lieten artsen of familie hoogbejaarde patiënten in het ongewisse. Ze wilden de stervende sparen. Nu wordt aan 90procent van de hoogbejaarden die in een terminale fase zijn beland, het slechte nieuws over de naderende dood verteld. Tachtig procent van hen reageert daar positief op. Zo blijkt uit een onderzoek van Jasmine Andries, palliatieve psychologe in het Antwerpse ZNA Hoge Beuken.

De wet op de patiëntenrechten verplicht dokters om aan de patiënt informatie te geven over zijn gezondheidstoestand. Volgens dokter D'Haeyer krijgt dan ook 100 procent van de jongere palliatieve patiënten het slechte nieuws van de naderende dood.

Voor hoogbejaarde patiënten werd daar echter van afgeweken. Ze zijn al zo oud, laat ze nog wat genieten zolang het kan: zo denken nog vele dokters en familieleden. Maar volgens dokter D'Haeyer is het net andersom.

'Als de terminale patiënt beseft dat de dood nadert, dan is hij minder geremd om de verpleegkundigen te wijzen op ongemakken en pijn. De arts kan de patiënt dan de juiste pijnstillers geven, zodat de patiënt comfortabel kan sterven. En dat is toch de bedoeling van palliatieve zorg. Patiënten die het slechte nieuws nog niet gehoord hebben of het ontkennen, zijn meer geneigd de pijn te verbijten', zegt D'Haeyer.

Alleen voor mensen met dementie maakt hij een uitzondering. 'Vaak zijn ze het vijf minuten later al vergeten. Maar toch blijft dat ergens in hun onderbewustzijn hangen, wat tot onrust kan leiden.' Ook als de familie weigert dat de zieke wordt ingelicht, wordt het gesprek uitgesteld.


DS, 18-01-2008 (Joost Loncin)

Ik heb hier een dubbel gevoel bij,

langs de ene kant vindt ik het goed dat men nog niet tegen de stervende zegt dat ze gaan sterven. Hierdoor kunnen ze nog volop genieten van het leven, zonder te weten dat ze misschien binnen een paar dagen of weken dood zijn, en er dan te veel gaan over nadenken en het laatste niet meer uit de kan kunnen halen. Dat is toch ook zonden van de tijd die ze nog hadden ?

Maar langs de andere kant...
Ze kunnen alles nog in orde maken, ze kunnen hun eigen begrafenis maken. En misschien nog wel ruzies bijleggen of andere dingen waarmee ze in hun hoofd zitten. En toch ook al wel afscheid nemen van hun familie en vrienden. En op die manier ook nog alles uit de kan kunnen halen. En op een positieve en geruste manier uit het leven kunne stappen.

Uit het onderzoek blijkt dat 80% van de hoogbejaarde patiënten die te horen kregen dat ze gingen sterven toch nog positief reageerde. Ik vindt dit nogal een hoog percentage. Maar misschien ligt dat aan mijn leeftijd en kan ik het mij nog niet zo goed inschatten hoe het voelt om te horen te krijgen dat je gaat sterven op die leeftijd. Misschien zijn deze mensen wel blij dat ze verlost zullen worden van hun pijn.