(Werchter)²
 

Live 8 groot succes


LONDEN - De concertenreeks Live 8 is een groot succes. De bekendste namen uit de pop- en rockwereld traden zaterdag in verschillende wereldsteden op voor telkens honderdduizenden mensen. In Philadelphia zouden volgens de BBC zelfs anderhalf miljoen mensen zijn opgedaagd. Op de podia gaven ook politici zoals VN-secretaris Kofi Annan, filmsterren als Brad Pitt of Will Smith, en miljardairs als Bill Gates present.


De bedoeling van Live 8, een initiatief van Bob Geldof, is om de wereldleiders onder druk te zetten de armoede uit de wereld te helpen. Volgende week vindt in Schotland een vergadering van de G8 plaats, dat zijn de zeven rijkste landen plus Rusland.

Het grootst en meest mediageniek waren zaterdag de optredens in Londen, thuishaven van Geldof. In Hyde Park kwamen minstens 200.000 toeschouwers opgedaagd. Ze zagen hoe ex-Beatle Paul McCartney, intussen 63, de acht durende show opende, samen met U2-frontman Bono. De twee gaven een bewogen vertolking van ,,Sergeant Pepper’s Lonely Hearts Club Band". De openingszin van deze oude Beatles hit -,,It was 20 years ago today"- bracht het voormalige Live Aid concert uit 1985 in herinnering. De popsterren van die tijd traden op om geld in te zamelen voor Ethiopië. Het concert toen was een onverwacht succes.

U2-zanger Bono herinnerde het publiek eraan dat ,,3.000 Afrikanen, vooral kinderen, dagelijks sterven aan een muskietensteek". Hij riep de G8-leiders op om ,,geschiedenis te schrijven door een einde te maken aan de armoede". ,,Dit is ons moment, dit is onze tijd, dit is onze kans om op te komen voor wat rechtvaardig is. We zoeken geen liefdadigheid, we zoeken gerechtigheid".

Naast Londen waren er zaterdag nog meer concerten, van Tokyo over Johannesburg tot Philadelphia, verspreid over 24 uur. Verwacht wordt dat tot 5 miljard tv-kijkers iets van de optredens zullen zien.

De muziek was een succes, vraag blijft wel in hoeverre er gevolg zal gegeven worden aan de talrijke oproepen van de bekendheden. ,,Alles wat rock’n’roll ooit heeft betekend, gebeurt nu", beantwoordde Bob Geldof de vraag. Ook VN-secretaris-generaal Kofi Annan was naar Hyde Park in Londen afgezakt. Hij verklaarde aan het publiek hoe prachtig het is ,,om zoveel jonge mensen te zien die tonen dat een betere wereld mogelijk is (...) Dit is echt de Verenigde Naties. De hele wereld is samengekomen in solidariteit met de armen", aldus Annan.

Verrassingsgasten in Londen waren zakenman Bill Gates, eigenaar van Microsoft, en filmster Brad Pitt.


Weblog DS, 02/07/2005

Voor diegenen die nog niet getekend hebben: http://www.live8list.com/en/live8list.html

Advocaat van de duivel?
 

Bono is een 'nono'

De voormalige leider van de Britse liberalen, Lord Steel, verweet de popzangers Bono en Bob Geldof 'egotripperij' met hun actie om de schuldenlast van Afrika te verminderen. Beide zangers zetten hun eis kracht bij met concerten en marsen rond de top van de G8 in Schotland. Maar over harde voorwaarden voor de schuldkwijtschelding hoor je ze niet. Heeft Lord Steel gelijk? Ja.

Voor westerse politici is Afrika het continent om hun 'politiek van goede bedoelingen' tentoon te spreiden, waarmee ze tegelijkertijd goed scoren bij de eigen achterban. De Britse premier Tony Blair kan, na de oorlog in Irak, een succesnummer gebruiken om te laten zien dat zijn hart écht links zit. Eigenbelang ten bate van het goede doel is niet verwerpelijk. Bedrijven geven geld aan liefdadigheid, mede met het oog op sluikreclame. Bono en Geldof doen dat ook. Inderdaad, Afrika heeft het geld nodig. Maar dat is niet het hele verhaal.

Het drama van Afrika is zijn leiders. Van de 200 leiders die Afrika sinds 1960 heeft gehad, zijn er 20 vrijwillig vertrokken. Ze blijven zitten met hun kliek, als deel van een elite die het land leeg schraapt. Nigeria is potentieel een rijk land, maar het inkomen per hoofd van de bevolking is nog net zo groot als in 1970. Intussen heeft het land meer dan 400 miljard dollar aan olie-inkomsten ontvangen. Waar is dat geld? In de zakken van de elite. De ex-presidenten Sani Abacha en Ibrahim Babangida hebben miljarden op hun bankrekeningen in belastingparadijzen gezet. Ook Angola heeft veel olie. Maar de bevolking is straatarm. De grootste grootgrondbezitter van Brazilië is de Angolese president Eduardo Dos Santos.

Afrika is geplunderd door corrupte leiders. De regerende elite voerde prijscontroles in, liet het leger wegblokkades opzetten en voerde heffingen in om de lonen van werkende Afrikanen af te romen. Het gevolg was dat markten werden afgesloten en boeren alleen voor zichzelf produceerden. Veel Afrikaanse landen moeten nu voedsel importeren, terwijl dat niet nodig is. In Zimbabwe, ooit een economisch model, wordt het land afgebroken door één man: president Robert Mugabe. Afrikaanse leiders maakten schulden. Daarna maakten ze het kapitaal op of verspilden het aan nutteloze projecten.

Dit wanbeleid heeft Afrika afgesloten van de wereldmarkten. In 1958 stonden Ghana en Zuid-Korea op hetzelfde niveau. Nu verdient een Zuid-Koreaan gemiddeld tien keer meer dan een Ghanees. Zuid-Korea werd een handelsnatie, Ghana bleef een ontwikkelingsland. Afrika is geen slachtoffer van globalisering. Nee, het heeft gebrek aan globalisering. Ook regeringen in Europa, de VS en Japan hebben daar schuld aan. Met hun exportsubsidies en landbouwbeleid verstoren ze Afrikaanse markten. Een Europese koe krijgt jaarlijks 900 euro subsidie. Een Japanse koe krijgt 2700 euro. De Afrikaanse koe kan daar niet tegenop.

Afrika heeft nood aan drie vrijheden: vrije markten, politieke vrijheden en vrijhandel. Afrikaanse boeren moeten hun producten vrij in eigen land kunnen verkopen; Afrikanen moeten de kans hebben corrupte leiders weg te stemmen en Afrikaanse bedrijven moeten ruimte krijgen op Europese en Amerikaanse markten. Schuldkwijt-schelding kan daarbij helpen. Maar slechts in het kader van deze drie vrijheden. Als dat niet het geval is, wordt het kwijtgescholden geld doorgestuurd naar de rekeningen van Afrikaanse leiders in Zwitserland en op Bermuda. Afrika krijgt jaarlijks circa 18,5 miljard dollar aan hulp. De jaarlijkse kapitaalvlucht uit Afrika is groter: 20 miljard dollar. Goede bedoelingen verliezen het van kleptocratie.

Bono is een 'nono' zolang hij dit verhaal niet bezingt. Durft hij de loftrompet steken over vrije markten en vrijhandel? Nee, de zingende glamour boys vinden dat 'té rechts'. Dus riskeren ze het onbedoelde gevolg van de goede bedoeling: rijke dictators nog rijker maken.



DERK JAN EPPINK, Knack, 29-06-2005

Dit 2de artikel stemt idd tot nadenken.
Uiteraard is het een prachtig initiatief, maar er moet wel doordacht met het ingezamelde geld omgesprongen worden, en ik weet niet of bono of bob geldof daar wel de goede mensen voor zijn. Hoewel ik niet denk dat ze dit doen om hun ego nog wat op te vijzelen, ze doen dit echt vanuit hun hart en met de beste bedoelingen (als je Bono's carriere gevolgd hebt dan weet je dat) maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat ze het ook goed doen...
Maar wat kan je er aan dat wanbeleid in Afrika doen? Als buitenstaanders kan je daar niets doen buiten de mensen bewust proberen te maken, maar als de 'regering' niet meewerkt is ook dit onbegonnen werk...

...tenzij het er natuurlijk om te doen zou zijn de G8 zover te krijgen dat ze de steun aan de plaatselijke marionettenregimes in functie van hun eigen machts- en geldbelangen te laten schieten en te ijveren voor volwaardig democratisch(e) (gekozen) plaatselijke leiders die waarlijk de belangen van (heel!) hun eigen volk ter harte nemen! Nu kunnen die lokale pasha's rustig blijven zitten omdat ze de multinationale belangen van het Westen vrijwaren onder het mom van 'gehoorzamen aan het I.M.F.' of iets dergelijks (zoals overigens ook bij de laatste zogenaamde 'kwijtschelding van schulden aan een veertiental landen...). Om van (verdoken steun aan) wapenleverancies (mét Delcredere-garantie en vaak ook cynisch gerubriceerd onder 'ontwikkelingssamenwerking'!) nog maar te zwijgen... :mad: