'Geef je aan, we praten later over wat gebeurd is'
 

'Geef je aan, we praten later over wat gebeurd is'


BRUSSEL - Sadia Sheikh werd vermoord door haar broer uit eerwraak. De familie smeekt hem zich te melden.


Op 22 oktober werd de Pakistaanse Sadia Sheikh (20) thuis in Charleroi door haar broer vermoord omdat ze weigerde uitgehuwelijkt te worden. De familie doet een emotionele oproep aan de jongeman om zich aan te geven bij de politie. Sinds de moord is Mudusar Sheikh spoorloos.

'Mudusar, ik ben het, je zus Sariya. Gewond richt ik deze oproep tot je. Wat gebeurd is, is gebeurd. Daar praten we later over. Maar ik vraag je om zo snel mogelijk terug te keren, zodat we kunnen beginnen te rouwen om Sadia.'

Met haar arm nog in het verband en veilig tussen de twee advocaten van de familie in las Sariya Sheikh (18) gisteren in het Brusselse justitiepaleis deze smeekbede voor. Sariya werd in oktober samen met haar zus Sadia neergeschoten door hun 24-jarige broer Mudusar. Beide meisjes raakten zwaargewond, enkele dagen later overleed Sadia.

Aan de schietpartij gingen maanden van familiale ruzies vooraf. Sadia Sheikh, een vrolijk, verwesterd meisje dat hogere studies deed, lag overhoop met haar familie omdat ze weigerde uitgehuwelijkt te worden (DS 15 november). De vrouw was door haar ouders beloofd aan een neef, maar ze was verliefd op een Belg. Met hem zag ze haar toekomst. Sadia wou dat het gearrangeerde huwelijk afgeblazen werd. De gemoederen liepen hoog op, Sadia leefde maanden ondergedoken.

Op 22 oktober ging het meisje nog eens bij haar ouders op bezoek, voor een verzoeningsgesprek. De spanning leek de jongste maanden wat te zijn weggeëbd. Volgens haar vriendinnen keek Sadia ernaar uit om haar moeder terug te zien. Het draaide anders uit: Mudusar kogelde na een hoogoplopende ruzie zijn zussen neer en sloeg op de vlucht.

Volgens de advocaten van Sadia's ouders en broer is van erewraak - een moord die gepleegd is met de bedoeling om de eer van de familie te redden - geen sprake. 'Dit is een familietragedie, met politiek of religie hebben deze vreselijke feiten niets te maken', zei Frédéric Clement gisteren. 'Men suggereert dat de familie Sheikh een familie van extremisten is. Maar hoe leg je dan uit dat de meisjes hogere studies deden en zonder hoofddoek naar school gingen? Hoe verklaar je dat de ouders in hun nachtwinkels alcohol en varkensvlees verkochten?'

Volgens de advocaten was Sadia Sheikh al twee jaar geleden in ondertrouw gegaan met een Pakistaanse neef die in Duitsland woont. Het meisje zou eerst ingestemd hebben met een huwelijk, maar van idee veranderd zijn toen ze haar Belgische vriend ontmoette. Ook voor Mudusar Sheikh was een huwelijk met een nicht in Duitsland gearrangeerd. De twee ceremonies zouden op dezelfde dag plaatsvinden.

Door de weigering van Sadia zag Mudusar ook zijn toekomst in duigen vallen, zeggen de advocaten. Op 22 oktober raakte hij helemaal door het dolle heen. Met het geweer dat de ouders in huis hadden gehaald om zich te beschermen tegen overvallers, schoot hij zijn zussen neer. 'Een moment van woede. Van voorbedachte rade of moord in opdracht van de familie is geen sprake.'

Als Mudusar zich aangeeft bij de politie, kan het snel tot een rechtszaak komen. De openbare aanklager zal dan pleiten dat het hier om eremoord gaat. Dat is echter geen strafverzwarende omstandigheid binnen de Belgische rechtspraak. Mudusar Sheikh kan hoogstens veroordeeld worden wegens 'moord'.


DSOnline, 22-12-2007 (Ilse Degryse)

Ik vind dit wel aangrijpend. Hij is volgens mij toch een beetje 'verplicht' om zich aan te geven. Het is makkelijk om van problemen weg te lopen of vluchten, maar dit is geen probleem meer.
Hij heeft dus wel degelijk een misdaad gepleegd en dat moet bestraft worden. Als je een misdaad pleegt, moet je de gevolgen maar dragen. Het is al erg genoeg dat er een familielid gestorven is.

Ik vind dit zeer erg. Maar als ik een beetje realitisch ben denk ik dat dit soort dingen wel meer gebeuren. Enkel komen ze niet allemaal ni de media.
Maar inderdaag, het blijft moord en moord moet bestraft worden. Wat de reden van de zoon/broer ook mag zijn.

Waarom is het toch altijd zo erg voor een moslimfamilie dat één van de kinderen wil trouwen met iemand uit het westen, een christen of iets anders? Ik vind het zo vreemd dat dit volgens hen zo'n schande is. Zijn wij westerlingen dan zo'n barbaren? Zij zeggen wel altijd van ons dat we ongelooflijke racisten zijn, maar begin anders eerst is met jezelf!! Ook moeten wij Christenen ons altijd aanpassen aan de islam (of dit komt toch het meeste voor), waarom kunnen zij zich is niet een keertje bekeren tot het christendom? Of is het juist omdat wij veel minder met ons geloof bezig zijn, dat wij niet goed genoeg zijn?
Ik zou toch wel eens willen vragen aan het sterfbed van die vrouwen of ze nu een gelukkig leven hebben geleid, en dan mogen ze nog eens spotten met ons westerlingen, wij genieten van het leven...
Met deze tekst wil ik niet zeggen dat ik tegen de islam ben, maar de meesten onder hen overdrijven, net zoals er onder de christenen ook mensen zijn die overdrijven, maar ik denk dat dit eerder een minderheid is. Iedereen heeft recht om te geloven wat ze willen, maar er moet een grens zijn vind ik...

Dat zulke dingen in het algemeen in de wereld gebeuren vind ik vreselijk. Wat ik nog erger vind, is dat het ook gebeurd in ons eigen land, binnen een gezin dat ogenschijnlijk al meer naar het westen toe is gegroeid. De meisjes mochten immers ook studeren. Dat is toch een teken dat ze niet meer volledig vasthielden aan het idee dat een man meer waard is dan een vrouw.
En toch willen ze hun dochters uithuwelijken. En toch is het onaanvaardbaar als een dochter dit weigert. En toch is een jongen bereid zijn eigen zussen te doden uit erewraak. ...Erewraak? Welke eer is er in hemelsnaam te vinden in het doden van je eigen zus?