‘Euro erkennen is taboe in Nederland’
 

‘Euro erkennen is taboe in Nederland’


Het is bijna vijf jaar na de introductie van de euro. Europarlementariër Jules Maaten schreef in 2005 een rapport over de nieuwe munt, die hij een „prestatie van formaat” noemt.


Brussel, 30 dec. In guldens denkt hij al lang niet meer. Nooit. „Niet bij hoge en niet bij lage bedragen.” Jules Maaten, lid van het Europees Parlement voor de VVD, heeft de euro volledig verwerkt. Hij schreef in 2005 een rapport over de wijze waarop op 1 januari 2002 de euro in twaalf lidstaten van de Europese Unie is ingevoerd. Over de noodzaak van de euro bestond en bestaat bij hem geen twijfel. „We kennen sinds 1999, toen de euro nog niet in munten maar wel in het Europese geldverkeer werd geïntroduceerd, de langst aangesloten periode van lage inflatie. Wat hebben we sindsdien niet allemaal meegemaakt? De terroristische aanslagen van september 2001, de oorlog in Irak, alle andere aanslagen. De euro is een prestatie van formaat, maar dat erkennen is een taboe in Nederland.’’


Maar voor u zijn diverse producten toch ook duurder geworden?

„Nee, niet echt. Nu ja, wel in de horeca natuurlijk. Dat is dan ook het grootste probleem geweest. Het gevoel over de dure euro speelde vooral bij producten die cash moesten worden afgerekend. En dan zit je al snel bij horeca en kappers. Daar is de inflatie meer dan 5 procent geweest. In geld gaat het maar om een beperkte groep producten maar je merkt het heel gauw, omdat je contant afrekent.”


Kon dat niet worden voorzien?

„Ik weet dat we hierover in het parlement nog lange discussies met toenmalig bankpresident Duisenberg hebben gehad. Er was geen wettelijke instrument om dat tegen te gaan werd toen gezegd, maar zei hij, er waren wel afspraken gemaakt met de organisaties van het midden- en kleinbedrijf. Maar het is op micro-economisch niveau toch anders gelopen.

„Erger is dat men het tegen de klippen op heeft ontkend. Vooral daar zijn de mensen boos over geworden. Die zeiden: we zijn toch niet gek? En dat waren ze ook niet. Hun waarneming klopte, alleen voor een beperkt aantal producten. In Nederland heeft dit onbegrip zeker een rol gespeeld bij het verwerpen van de Europese Grondwet. Er wordt nog steeds geklaagd. Als je met onafhankelijke cijfers komt zeggen de mensen dat je liegt.”


Is het verzet tegen de euro overal in Europa zo groot?

„Nee, vooral in Nederland en Duitsland is het groot. Dat waren ook de landen met de hardste munten. Wat ook scheelde was dat je de gulden en de mark vrij makkelijk kon omrekenen naar de euro.”


Staat Slovenië, dat de euro nu gaat invoeren, voor dezelfde problemen?

„Daar hebben ze goed gekeken naar de voorlichting. Ze vermelden allang zowel de oude prijzen als de nieuwe in euro’s. Het grote verschil met de operatie uit 2002 is natuurlijk dat de euro al bestaat. Die nieuwe munten zijn er al. Als het in Slovenië mis gaat heeft men domme fouten gemaakt.”’


En wanneer gaat Groot-Brittannië de euro invoeren?

„Dat duurt nog een tijd, maar het gebeurt wel. Als je het ontideologiseert zal blijken dat de euro ook voor Groot-Brittannië beter is. Maar wanneer? Niet binnen acht jaar, denk ik. Misschien tegen de tijd dat Turkije lid van de Europese Unie wordt?’’


NRC, 30 december 2006