Blunders niet banaliseren
 

Blunders niet banaliseren


Is er een ramp gebeurd bij Financiën? Helemaal niet, zegt de betrokken minister. Wij hebben een tijdje met verkeerde cijfertjes gewerkt. We moeten misschien een beetje meer besparen dan we dachten. Zo erg is het niet. Tja, een aantal burgers kreeg bijna een hartaanval toen ze van de belastingen een brief kregen dat ze honderd miljoen euro moesten betalen. Maar zo erg is dat toch niet? Dat is trouwens later rechtgezet. Waarover maakt de pers zich toch druk?


Als dit het enige probleem was dat de jongste jaren op Financiën opdook, was met die reactie misschien nog te leven. Nu niet.

Op Financiën werken veel knappe koppen, soms zeer hard en gedreven. Maar de organisatie van dat departement is een ramp. Jaar na jaar slaagt het er niet in de belastingformulieren tijdig te versturen. Het presteert het te spreken over de vereenvoudiging van een formulier als daarmee alle problemen van de ambtenaren afgewenteld worden op de burgers die het moeten invullen. Daar waar nog controles plaatshebben - in de steden al lang niet meer - worden ze verder afgeschaft. Het departement kreeg zijn eigen berekeningsprogramma zelfs niet meer aan de praat; het is nog geschreven in Cobol, de computertaal die al voorbijgestreefd was toen de jongste ministers naar de kleuterschool gingen.

Na zijn eerste vier jaren op dit departement kon minister van Financiën Didier Reynders nog inroepen dat zo'n mastodont-ministerie niet in vier jaar tijd te saneren is. Hij zit nu bijna acht jaar op die stoel en heeft al zijn opeenvolgende kabinetschefs gedropt in die administratie. Excuses zijn er nu niet meer.

De minister heeft zijn politieke doelstellingen gerealiseerd - lastenverlagingen, fiscale amnestie - maar bestuursdoelstellingen had hij niet en die interesseerden hem ook niet. Financiën is organisatorisch een ramp, en hij is daarvoor verantwoordelijk.

Telkens opnieuw banaliseert hij het falen van het meest essentiële ministerie, en zijn paarse collega's in regering en parlement dekken hem.

Hetzelfde gebeurt in dat andere cruciale gezagsdepartement: Justitie, de tweede pijler van de staat. De wegwerking van de gerechtelijke achterstand is nauwelijks begonnen. Veel veroordeelden gaan niet naar de gevangenis wegens geen plaats. En degenen die er toch terechtkomen, ontsnappen in groepen van 28. Maar zo erg is dat allemaal niet, hoor!

Ook daar worden het permanente falen en de blunders gebanaliseerd. Dit kan niet langer. Maar het zal niet meer veranderen onder deze regering. De volgende regering moet vertrekken met een regeerverklaring die de sanering van deze twee pijlers van de staat als prioriteit heeft, en met twee ministers die wat minder aan politiek doen, en allereerst doen wat van hen minimaal verwacht wordt: behoorlijk besturen.

Guy Tegenbos


DS, 13-09-2006

Computerprogramma voor boetes werkt niet'
 

,,Computerprogramma voor boetes werkt niet''


Het computerprogramma dat gebruikt wordt om processen-verbaal op te stellen, werkt niet, zodat het onmogelijk is te controleren wie zijn boete al betaalde en wie niet. Dat zegt het Vrij Syndicaat voor het Openbaar Ambt (VSOA) Politie. De federale politie ontkent formeel dat mensen die hun boete niet betalen er ongestraft vanaf komen.


Sinds 1 april 2006 werkt de federale politie met het programma Pol Office om pv's op te maken. Het VSOA meldde vanaf de ingebruikneming van het programma meermaals dat het niet functioneerde. Maar volgens de verantwoordelijken van de federale politie ging het om kinderziektes. ,,Bovendien was het personeel volgens de verantwoordelijken niet in staat het programma correct te gebruiken'', zegt het VSOA.

Het gevolg van een en ander is dat mensen die de voorbije maanden een boete opliepen en die niet betaalden, daar volgens het VSOA ook nooit zullen worden op aangesproken.

De federale politie ontkent dat wie een boete kreeg, zal ontsnappen aan zijn sanctie. ,,De herinneringen worden de komende weken verzonden zodra het computerprogramma is aangepast'', zegt Els Cleemput, woordvoerster van de federale politie, die preciseert dat het probleem de lokale politie niet treft. Wel erkent de federale politie dat het programma Pol Office nog last heeft van ,,kinderziektes''.

De federale politie geeft verder wel toe dat er problemen zijn met het Astrid-radionetwerk. Cleemput benadrukt dat de bereikbaarheid al veel beter is dan toen het Astrid-netwerk in 1996 werd gelanceerd en dat de federale politie constant contact heeft met de producent van het communicatiesysteem om oplossingen te zoeken.


Blog DS, 16-09-2006