'Hebben we nu een kleine Dutroux in huis?'
 

Seksueel misbruik door adolescenten komt vaker voor dan we denken. 'Jeugdige zedendelinquenten komen vaker uit een gezin waar seks of hélemaal taboe is, of waar een incestueuze sfeer hangt. Zo leren ze niet om te gaan met de juiste grenzen.'

'Ik kan niet meer in de spiegel kijken, ik walg van mezelf. Ik ben geen pedofiel en ook geen homo, hoe heb ik zoiets dan kunnen doen?' Pieter was veertien toen hij zijn zevenjarige buurjongetje Maarten meenam achter de dorpskerk en hem 'leerde' hoe hij hem moest pijpen. Seksueel misbruik door adolescenten komt vaker voor dan we denken: twintig procent van de verkrachtingen en dertig tot vijftig procent van alle gevallen van seksueel misbruik wordt gepleegd door daders van minder dan achttien jaar. Toch wordt het vaak weggewuifd als 'experimenteel gedrag' of 'voorbijgaande nieuwsgierigheid' van tieners. Een grove misvatting, blijkt uit studies: veel volwassen daders van seksueel misbruik zijn er héél vroeg aan begonnen.



Een bericht in de krant, een paar maanden geleden. 'Jongetje van acht verkracht door negen- en elfjarige.' Het gebeurde tijdens de middagpauze op een school in de buurt van Ottignies, Wallonië. Een paar jongens voetbalden op de speelplaats toen de bal plots over een hoge muur vloog. Drie jongens gingen er achteraan. De ene was acht, de anderen negen en elf. Toen de drie na een paar minuten nog altijd niet terugkwamen, ging een vierde kameraadje achter de muur kijken. Hij schrok toen hij het trio ontdekte: de twee oudste jongens hadden de onderbroek van de kleinste naar beneden getrokken en waren hem beiden aan het verkrachten: de ene anaal, de andere door hem te dwingen hem te pijpen.

Toen de jongens naar de speelplaats terugkeerden, hadden de schoolopzichters geen flauw benul van wat zich achter de muur had afgespeeld. Het verkrachte kind zweeg in alle talen, maar al snel gonsde het op school van de geruchten. Uiteindelijk alarmeerden de ouders van andere kinderen de moeder van het slachtoffer. Toen die aan haar zoontje vroeg wat er was gebeurd, begon hij hartstochtelijk te huilen.

'Blijkbaar was het als een spelletje begonnen en is het daarna flink uit de hand gelopen,' zegt persmagistraat Bernard Goethals van het parket van Nijvel.

BERNARD GOETHALS « De drie jongens waren elkaar beginnen uit te dagen om hun ding te laten zien. Maar toen de oudste jongen seksuele avances begon te maken naar zijn makker van acht, spartelde die tegen. Ze gooiden hem tegen de muur, en toen is het compleet geëscaleerd.»

Meer in Humo 3440

Verschrikkelijk...
 

Het is gewoonweg onaanvaardbaar dat zulke dingen gebeuren.Die jongen van acht zal dit voorval van zijn hele leven nooit meer vergeten.
Hij is getekent voor zijn leven.Dit artikel heeft me wel aangegrepen.
Hoe is het mogelijk dat in het jaar 2006 zulke dingen gebeuren.Jongeren/kinderen worden veel sneller volwassen vandaag,of dat denken ze toch!Het verschil dat er zit tussen de kinderen in school in de jaren 1960,1980 en 2006 is enorm. Toen ik in de lagere school zat luisterden wij bijna altijd naar onze leerkracht en wij namen alles aan wat ze zeiden.Het onderwijs was nog veel strenger.En nu praat ik nog maar over een 10 tal jaren geleden.Ik heb nu zelf al een beetje ervaring met het onderwijs en de kinderen zijn veel mondiger geworden.Er wordt ook veel meer gevochten,oke dat gebeurde in onze tijd ook al wel maar wij meenden dat zo niet.Nu worden er ergere scheldwoorden gebruikt,die vaak sexueel zijn.Nu heb ik al vernomen van mijn jongere neefje dat er kinderen bestolen worden op school en zelfs bedreigd worden.Zoits is toch echt niet meer normaal...

Hoe reageren tegen "de daders"?
 

Ook schrok wel even van wat ik in dit artikel las.
Het is inderdaad zeer erg voor het jongetje van acht. Maar ik vraag mij af wat er dan moet gebeuren met "de daders"?
Ga je hun achtergrond onderzoeken en ontdek je dat er in de familie inderdaad problemen zijn op seksueel gebied, dan kan je toch nog niet altijd de familie alleen beschuldigen? Want het is wel het kind dat de bepaalde foute acties heeft ondernomen.
Maar hoe straf je dan zo'n jong kind? Het is inderdaad noodzakelijk dat deze kinderen leren inzien en begrijpen waarom zo'n gedrag niet aanvaardbaar is.
Maar je kan hen toch moeilijk levenslang gaan viseren om wat zij als kind gedaan hebben?
Stel je eens in de plaats van de ouders, wat moeten zij nu wel niet voelen en denken?

Als je het mij vraagt, gaat het hier niet enkel om één slachtoffer. Maar zijn er eigenlijk ongewild veel slachtoffers...