Belg is tevreden over zijn leven
 

Globaal gezien is de Belg heel tevreden over zijn/haar leven. Dat blijkt uit cijfers van de enquête naar de inkomens en levensomstandigheden van de algemene directie statistiek (FOD Economie) die in 2013 werd uitgevoerd bij 6.159 Belgische huishoudens.

Bij vrijwel 70 pct van de bevolking is de tevredenheid zelfs hoog en meer dan 20 pct (20,7 pct) geeft aan helemaal tevreden te zijn. 25- tot 49- jarigen zijn talrijk vertegenwoordigd binnen de groep met een hoge tevredenheid. Mannen geven vaker aan ‘altijd’ gelukkig te zijn.

Bron: De Standaard, 17 oktober 2014
http://www.standaard.be/cnt/dmf20141017_01326772

Mening:
De uitslag van deze enquête, uitgevoerd door FOD Economie, bevestigt mijn mening dat we blij mogen zijn dat we in België zijn geboren. België is naar mijn mening namelijk een klein, maar mooi land. Ten eerste, beschikt het overgrote deel van de bevolking over voldoende eten en drinken. Ten tweede, kan het overgrote deel van de bevolking genieten van kwaliteitsvol onderwijs. Ten derde, kunnen we genieten van medische hulp wanneer we die wensen. Kortom, vind ik dat we ons rijk mogen prijzen dat we Belg zijn.

Dit in tegenstelling tot vele andere landen, ik denk hierbij vooral aan derdewereldlanden. Die mensen hebben veel meer zorgen: geen elektriciteit, onvoldoende drinken en eten, te weinig scholen, ... maar zijn deze mensen minder tevreden over hun leven als wij, Westerlingen ? Niet noodzakelijk denk ik. De tevredenheid van je leven hangt naar mijn mening namelijk af van de manier waarop je groot gebracht bent. Hiermee bedoel ik dat je leert tevreden zijn met datgene waarover je beschikt. Sommige mensen uit de derdewereld hebben bijvoorbeeld nooit geen tv gezien waardoor ze er geen nood aan hebben. Hiermee wil ik maar aantonen dat 'tevredenheid' over je leven een relatief begrip is.

We zouden een voorbeeld moeten nemen aan de bevolking uit de derdewereld. Zij klagen om noodzakelijke zaken die ze niet (voldoende) hebben, wat normaal is. Wij, Westerlingen, klagen daarentegen om nog meer nieuwe luxegoederen te krijgen (een nieuwe iPhone, een nieuwe auto, enz.). Bovendien klaagt de gemiddelde Belg dat het slecht weer is in België. Dit is toch niets in vergelijking met mensen die op regelmatige basis overstromingen, orkanen, bosbranden, ... moeten zien te overleven.

Wat me wel verbaasd is dat bijna 70 procent van de Belgen in de enquête een hoge jobtevredenheid aangeeft. Dit terwijl het aantal mensen die tekenen vertonen van werkstress en burn-out alsmaar toeneemt. Waarschijnlijk is het de groep van 8 %, die in de enquête aangeeft met niemand over persoonlijke zaken te kunnen spreken of hulp te vragen wanneer hij/zij problemen heeft, die kwetsbaarder is om een burn-out te krijgen.

Het is goed dat de overgrote meerderheid tevreden is met zijn/haar inkomen en levensstandaard, maar ook wel confronterend. Naar mijn mening wordt de kloof tussen arm en rijk namelijk alsmaar groter. Daarom zouden wij, 'rijke Westerlingen', meer aandacht moeten besteden aan derdewereldlanden. We moeten ervoor zorgen dat zij meer middelen tot hun beschikking hebben, zodat ook al hun mensenrechten gerespecteerd worden (onderwijs, voldoende voedsel, enz.). Iedereen zou naar mijn mening bij de geboorte, over dezelfde zaken moeten beschikken. Dit is natuurlijk een zeer utopische denkwijze, maar bij een loopwedstrijd, wielerwedstrijd, ... vertrekken toch ook alle deelnemers samen aan de startlijn ? Hiermee wil ik maar duidelijk maken dat het leven vaak 'een vervalste wedstrijd' is. Sommige mensen hebben namelijk in 'de denkbeeldige wedstrijd' een voorsprong op anderen, omdat ze bij de geboorte over meer middelen beschikken dan hun medemensen op aarde, wat niet rechtvaardig is. Op deze manier kunnen ze zonder al te veel moeite te doen sneller bepaalde zaken (sneller aan de finishlijn), dankzij hun (kapitale) middelen, verkrijgen.
Ik steun dan ook de leuze 'deelnemen is belangrijker dan winnen', want iedereen is een winnaar in het leven. Daarmee wil ik terugkomen op wat ik in het begin verteld heb: 'tevreden zijn over je leven' is naar mijn mening een relatief begrip. Welke invulling je geeft aan dit begrip bepaal je zelf. Iedereen wordt immers gelukkig van andere zaken.