Een op de vijf leerkrachten niet aan het werk
 

Een op de vijf leerkrachten niet aan het werk

Twintig procent van de leerkrachten is tijdens de nationale stakingsdag niet aan de slag gegaan. Dat zegt Katrien Rosseel, woordvoerster van Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits. Ze benadrukt wel dat het om voorlopige cijfers gaat. De onderwijsvakbonden schatten het aantal stakende leerkrachten veel hoger in.

“Normaal gezien moesten de scholen het aantal stakende leerkrachten maandagmiddag doorgeven. Maar door het personeelstekort, door de staking, hebben veel scholen dit nog niet gedaan. Uit die voorlopige cijfers blijkt dat twintig procent van de leerkrachten in Vlaanderen heeft gestaakt”, zegt Katrien Rosseel.

De Onderwijsminister reageert tevreden op de stakingsdag. “Er zijn heel weinig klachten binnengekomen omdat de scholen op een goede en duidelijke manier hebben gecommuniceerd met de ouders. Dat stemt de minister tevreden”, besluit Rosseel.

Het voorlopige stakingscijfer van de overheid ligt veel lager dan wat de onderwijsvakbonden en ook het GO! inschatten. 'De stakingsbereidheid bij leerkrachten is groot', liet Raymonda Verdyck, afgevaardigd bestuurder van het GO! eerder maandag weten via Twitter.

De onderwijsvakbonden VSOA en ACOD schatten dat zestig procent van de personeelsleden in het onderwijs het werk zal hebben neergelegd. Een cijfer dat volgens ACOD op 80 procent ligt in het basisonderwijs. 'De druk op het basisonderwijs is dan ook bijzonder hoog', zegt Marianne Coopman van het christelijke onderwijzersverbond (COV) maandag. 'Door de besparingen van de Vlaamse overheid verliezen we veel werkingsmiddelen. Door de maatregelen van de federale regering zullen we langer moeten werken voor minder pensioen. Bovendien vergroot de federale regering de arm-rijk-kloof, een kloof die rechtstreeks de klas binnenkomt, en we beschikken niet over de nodige middelen om hiermee om te gaan.'

Eigen mening: Ik vind dit nog al een teleurstellend artikel, maar veel kun je er niet aan doen. Het was te verwachten dat dit ging gebeuren. Veel leerlingen gingen hierdoor ook niet naar school. Net zoals mijn 3 broertjes die vandaag niet naar school gingen. Ik ging nu eenmaal wel naar school en de leerkracht was er ook, zo zie je welke leerkrachten veel geven voor de school. Als toekomstig leerkracht zal ik dan ook zoveel mogelijk op school proberen te zijn. Een staking houdt mij niet tegen en ik hoop de rest van mijn medestudenten ook niet.

Bron: Belga Datum: 15/12 Krant: de Standaard
Site: http://www.standaard.be/cnt/dmf20141215_01430650

Ik vind dit een verkeerde titel voor dit artikel. Ik veronderstelde dat ik hier zou lezen dat één vijfde van de beginnende leerkrachten niet aan het werk geraakt of iets in die aard. Buiten dat feit, is het uiteraard teleurstellend enerzijds dat 20% van de leerkrachten heeft gestaakt. Anderzijds vind ik dit een zeer beperkt aantal en ben ik aangenaam verrast dat toch de meerderheid wel degelijk heeft gewerkt. Op mijn zorgstageschool staakten meer dan de helft van de leerkrachten, dus 20% is in mijn ogen zeker en vast niet veel. Wie weet is hier ook nog een beperkt aantal van niet kunnen gaan werken, omdat er verschillende wegen afgezet waren. Ik vind het stakingsprincipe van wegen blokkeren belachelijk. Iedereen heeft recht op staken en iedereen heeft recht op te gaan werken. De mensen die willen staken, mogen van mij staken en de mensen die willen gaan werken, mogen gaan werken voor mij.

Staken mag, maar in bepaalde sectoren ligt het moeilijker om op een bepaalde manier te staken.
In winkels of bedrijven kan je de productie een dag stilleggen en voor wat problemen zorgen, maar de schade zal al bij al beperkt blijven.

Ziekenhuizen, rusthuizen, ... hebben een té grote verantwoordelijkheid.

Scholen zitten dan met een ander 'probleem', namelijk de motivatie van de leerkracht.
Ik denk dat als een leerkracht zijn vak echt graag doet en intrinsiek gemotiveerd is om zijn studenten iets bij te brengen, dat die dan ook aanwezig zal zijn op de school en zijn job gewoon doet (ongeacht of die zou willen staken of niet). Er moeten dan alternatieven zijn, zoals een boze brief schrijven naar de overheid... maar dat heeft inderdaad niet zoveel effect als niet komen opdagen om te werken.

Staken (de job niet uitvoeren voor bepaalde duur)is een laatste toe/uit-vlucht, maar de motivatie om dit te doen zal volgens mij bij leerkrachten veel 'echter' zijn dan die van de gemiddelde staker die we op het nieuws hebben mogen aanschouwen (ik weet dat dit niet altijd goede voorbeelden zijn, maar daarom net zo goed: wie is er nu blij om te kunnen staken en dwingt anderen om mee te staken?).