Stamceldonor voor Margaux (8) haakt op het laatste nippertje af
 

LONDERZEEL - Dolgelukkig was Goedele Van Campenhout toen er eindelijk een geschikte stamceldonor was gevonden voor haar dochtertje Margaux (8). Het meisje lijdt aan een vorm van leukemie, en alleen een transplantatie kan haar genezen. Tot de donor, een Zwitser, zich op het allerlaatste moment bedacht. ‘Bezin dus vóór je je registreert als donor’, zegt haar moeder. ‘Het is verschrikkelijk pijnlijk om te weten dat die perfecte match wel bestaat, maar niets wil doen.'


‘Refractaire cytopenie.’ Margaux Van Meerbeeck is dan nog maar acht, de naam van haar ziekte kent ze al te goed. ‘Maar dat die donor plots neen zei, dat begreep ik niet goed.’

Het is dan ook moeilijk te vatten. Het meisje uit Londerzeel lijdt aan een beenmergfalen, waardoor ze al sinds mei 2013 niet meer naar school kan. Haar afweersysteem ligt plat, en regelmatig moet ze naar het ziekenhuis voor een bloedtransfusie. Een stamceltransplantatie is haar enige hoop op beterschap, concludeerde haar arts begin dit jaar. ‘Maar Margaux heeft geen rechtstreekse broers of zussen, alleen twee halfzussen’, zegt haar mama. ‘Al onze hoop rustte dus op de internationale stamceldatabank.’

Margaux had een kleine kans van 1 op 50.000 om een match te vinden. Toch kwam plots het verlossende nieuws. Er was een donor gevonden, een match van liefst 98 procent, waardoor het risico op af*stoting klein zou zijn.

De transplantatie werd voorbereid, maar de Zwiterse man haakte plots totaal onverwacht af. In een brief verwoordt de mama van Margaux haar onmacht en verdriet. Lees de volledige brief in Het Nieuwsblad van vrijdag 12 december.

Bron:
http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20141211_01425060

Eigen mening:
Ik begrijp de mensen volledig wanneer ze zeggen dat je eerst goed moet nadenken vooraleer je jezelf gaat inschrijven in zulke databanken. Als er een match is ga je deze persoon samen met zijn gezin een grote hoop geven op genezing, als je uiteindelijke je toch terug gaat trekken dan ga je deze mensen volgens mij nog eens zo hard kwetsen en teleur stellen. Het is erg om te zien dat zulke kleine meisjes met een zware ziekte moeten vechten, en dan hoop je dat ze een match kan vinden. Ik begrijp de man die zich terugtrekt ergens wel want het is beangstigend om zoiets te doen, maar hij had zich in eerste instantie dan gewoon niet mogen opgeven zonder er deftig over na de denken.