Online-cursus moet zelfmoordgedachten verdrijven
 

Online-cursus moet zelfmoordgedachten verdrijven

Het Vlaams Expertisecentrum Suïcidepreventie (Vlesp) lanceert vandaag een online-tool met een zelfhulpcursus om zelfdodingsgedachten te verdrijven. Daarvoor zoekt het Vlesp 1.000 vrijwilligers van 18 jaar en ouder die vaak aan zelfdoding denken en de online-cursus willen uitproberen.

De online-cursus ‘Think life’ komt er in de wetenschap dat veel mensen die suïcidaal zijn, niet naar de hulpverlening stappen. Hij vervangt de klassieke hulpverlening niet, maar kan wel een eerst stap zijn. Nederland ging er eerder al mee aan de slag en de ervaring toont aan dat de cursus helpend kan zijn. Ook andere landen, zoals Denemarken en Australië, tonen veel belangstelling. Vlaams minister Jo Vandeurzen steunt het initiatief ten volle.

Er worden duizend vrijwilligers gezocht: mensen vanaf 18 jaar die geregeld aan zelfdoding denken. Die zijn niet zo zeldzaam: 14 procent van de Belgische bevolking zegt ooit al eens ernstig aan zelfdoding te hebben gedacht.

‘Dit is geen vervanging voor de bestaande hulpverlening’, zegt Portzky. ‘Maar we zijn ervan overtuigd dat veel van die mensen tot hier toe geen hulp hebben gezocht. Wij nodigen hen uit om zich hierbij aan te sluiten.’

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20150422_01644254

Eigen mening: Doorheen de jaren zien we dat het aantal mensen die aan een depressie, burn-out, ... lijden alleen maar toeneemt en ook het aantal mensen met financiële moeilijkheden neemt toe. Dit kunnen redenen zijn om het leven niet meer te zien zitten. Het lijkt me inderdaad een moeilijke stap om over deze gedachte met iemand anders te praten. Daarom zou dit initiatief voor deze mensen wel een oplossing kunnen bieden. De drempel om hulp te zoeken wordt op deze manier verlaagd.

In eerste instantie vind ik het niet een slecht idee dat er zo'n cursus is opgestart. Ik stel me echter wel vraag bij de efficiëntie van de cursus. Kan deze ook vragen beantwoorden waarmee de vrijwilligers zitten? Kan dit mensen raad geven? In het artikel wordt gezegd dat dit niet de klassieke hulpverlening vervangt maar wel een eerste stap kan zijn. Ik vind dat deze cursus dan net omgekeerd in gebruik zou moeten genomen worden. Mensen met zelfmoordgedachten zouden eerst in therapie moeten gaan bij die klassieke hulpverleners en dan kunnen zij eventueel overschakelen naar deze cursus.
In vind het steeds ook belangrijk om eerst na te denken waarom mensen zoveel zelfmoord plegen. Is dit wegens financiële problemen zoals J*ll zei of zijn er ook anderen. Ik denk dat daar ook goed moet worden over nagedacht. Als je gaat kijken naar de media, daar worden soms veel details getoond of gezegd over zelfmoordpogingen en effectieve zelfmoorden. Mensen kunnen hieruit 'inspiratie' halen en dat is naar mijn mening niet de bedoeling. Misschien moet daar ook eens over nagedacht worden om minder informatie over zelfmoord via de media te delen.

Ik vind het een goed idee om een online-cursus in te schakelen die mensen met zelfmoordneigingen zou moeten helpen. Mensen die in een depressie zitten en uit het leven willen stappen vinden het vaak moeilijk om over hun gevoelens en gedachten te praten. Dit is ook begrijpelijk. Je loopt niet te koop met je problemen en je probeert dat in eerste instantie zelf op te lossen. Als dat niet meer lukt moet je hulp van anderen inschakelen, maar dat is niet eenvoudig. In de huidige maatschappij worden computers en smartphones alsmaar belangrijker. Ik denk dan ook dat het voor die personen een hulpmiddel kan zijn om over hun gedachten te communiceren. Onlangs las ik nog dat er ook een app ontwikkeld is voor mensen met zelfmoordneigingen. Ik vind dit heel goede initiatieven. Ik ben niet zeker of het mensenlevens zal redden, maar het zal de mensen wel helpen. En vanaf het moment dat het één persoon heeft doen inzien erover in gesprek te gaan met een therapeut is het opzet voor mij al geslaagd.

De nogal cynische kanttekening die hierbij aansluit, is dat mensen met vastberaden suïcidale gedachten dikwijls geen hulp zoeken.
De mensen die zich bedienen van de aangereikte luisterende oren, worden vaak gekenmerkt als zijnde mensen met verwarde gevoelens omtrent hun levensvisie. Al wil ik hiermee geen uitsluitend en te beoordelend vonnis over hen uitspreken.

Initiatieven als deze zijn in hun essentie enkel toe te juichen. Al zou ik zelf eerder een voorstander zijn van cursussen die bijdragen aan het opmerken van suïcidale gedachten bij mensen uit de eigen omgeving.