Zeventig is het nieuwe twintig.
 

Ouderen afschrijven is gemakkelijk, maar ge zit er wel mee dan. Dus kan je ze maar beter inschakelen.

Dan toch de snelkookpan en het buikgevoel laten spreken? ;)
-----------------------------------------------------------------
zeventig is het nieuwe twintig
Oudere mensen die veel vergeten, zijn creatiever. En hoe minder je weet, hoe beter je beslissing. Dat is, kort samengevat, het resultaat van verschillende onderzoeken naar ons brein, een bron van innovatie.

We beginnen bij het begin. Oudere mensen vergeten vaak banale dingen. Zoals waar ze hun autosleutels hebben gelegd. Al ben ik het levende bewijs dat je daar niet echt oud voor hoeft te zijn. Dat vinden we normaal en beschouwen we als een deel van het aftakelingsproces van de hersenen. Blijkbaar hebben we dat mis, want nieuw onderzoek onthult dat zulke vergetelheden juist een teken zijn van een meer intense hersenactiviteit. Een ouder brein baant zich een weg door meer data en heeft het daardoor moeilijker om zich te focussen op één concreet punt. Zoals de plek waar je die sleutels hebt gelegd. In een interessant artikel in de New York Times wordt haarfijn uitgelegd hoe dat komt. Doordat oudere hersenen sneller afgeleid zijn, nemen ze meer informatie op. Daardoor krijgt het bewustzijn van oudere mensen meer toegang tot informatie.

In 2003 testte een professor van de Harvard-universiteit hoe goed mensen zijn in het filteren van irrelevante informatie wanneer ze gebombardeerd worden door stimuli. De test werd voorgelegd aan gewone studenten en studenten die hadden bewezen bijzonder creatief te zijn. Hoe creatiever de student, hoe moeilijker hij of zij het had met het weren van ongewenste informatie. Doordat oudere mensen meer informatie opslaan en minder informatie filteren, zijn ze een stuk creatiever dan jonge mensen.

Dat is gek, want onze cultuur is er helemaal op gericht om jonge mensen als creatieve talenten te verheerlijken. Kunt u zich opa's voorstellen die reclamecampagnes bedenken? Waarschijnlijk zijn we daarom komen aandraven met de term 'wijsheid' voor oudere creativiteit.

Maar er is meer nieuws uit de wondere wereld van het verstand. Hebt u ook al eens een wit blad genomen en de pro's en contra's van een beslissing neergeschreven? Bijvoorbeeld bij het kopen van een huis, het veranderen van job of het kiezen in de liefde. Blijkt dat dat helemaal fout is. De Duitse psycholoog Gerd Gigerenzer beweert dat snelle, impulsieve beslissingen betere resultaten opleveren dan lange en doorwrochte besluiten. Weinig weten is dus beter dan veel weten.

In een leuk experiment moesten Amerikaanse en Duitse studenten de grootste stad uit verschillende duo's plukken: San Diego of San Antonio? Detroit of Milwaukee? Veel Amerikanen bleken verkeerde antwoorden te geven. En neen, we doen niet mee aan Amerika-bashing en we veronderstellen dat Franz en Mike even intelligent zijn. Het verrassende resultaat was dat bijna geen enkele Duitse student een fout antwoord had gegeven. De verklaring is simpel. Hadden ze nog nooit van een stad gehoord, dan gingen ze er onbewust van uit dat die stad kleiner was.

In een ander experiment stelde Gigerenzer een aandelenportfolio samen. Aan honderd toevallige voorbijgangers werd gevraagd welke van de vijftig aandelen die ze gepresenteerd kregen, ze herkenden. De portfolio die daaruit voortkwam, presteerde beter dan die van 88procent van alle deelnemers in een beleggerscompetitie. Concurrentie voor Rataplan? In ieder geval is onwetendheid niet toevallig, maar systematisch. En minder weten helpt bij het nemen van een goede beslissing. Goede beslissingen zijn gebaseerd op enkel de meest relevante informatie. Wat meteen betekent dat je een flinke handicap hebt als expert.

Dat alles leidt dus maar tot één enkele conclusie. De wereld is aan de oude en onwetende mens.

Lorin Parys is voorzitter van FlandersDC, de Vlaamse organisatie voor ondernemingscreativiteit. Hij schrijft deze column op persoonlijke titel.

Bron: www.standaard.be, Columns, 29 mei 2008.