Aantal maagverkleiningen in vier jaar verdubbeld
 

Bron: 15/3/2013 08:08 | Door MVL, www.belga.be
Aantal maagverkleiningen in vier jaar verdubbeld
In vier jaar tijd is het aantal maagverkleiningen in ons land verdubbeld, naar circa twintig per dag. Dat schrijven Gazet van Antwerpen en Het Belang van Limburg .

De forse stijging wordt verklaard door de versoepeling sinds oktober 2007 van de voorwaarden voor terugbetaling. Terwijl in 2007 minder dan 800 gastric bypass-operaties werden uitgevoerd, klom dit cijfer in 2008 tot 3.079, in 2009 tot 4.519, in 2010 tot 5.547 en in 2011 zelfs tot 6.989. Specialisten gaan er aan de hand van de voorlopige cijfers voor 2012 wel van uit dat het plafond nu bereikt is. Voor het RIZIV betekenen de terugbetalingen van de ingrepen - de operatie kost ongeveer 6.000 euro - een zware uitgave. Maar dokter Bruno Dillemans, hoofd van het Centrum voor Obesitas Chirurgie in Brugge en een autoriteit op het vlak van de gastric bypass, relativeert die kostprijs: "Uit een Finse studie blijkt dat de maatschappij uiteindelijk winst maakt, omdat een zwaar obese mens met alle bijbehorende gezondheidsklachten op langere termijn de maatschappij meer kost dan een geopereerde patiënt".

Mening: Om de discussie ‘wel of geen medelijden met rokers en drinkers’ te verbreden met ‘wel of geen medelijden met obesitas’; dit artikel. Ja, er is een gen dat enkelen snel laat verdikken, maar de algemene westerse ziekte van overgewicht is te wijten aan slechte eetgewoontes. Iedereen is er zich van bewust dat vet eten slecht is voor de gezondheid en toch volgen velen de rituele frituur-gang. Naar mijn mening is een slechte eetgewoonte hetzelfde als roken, je zoekt het zelf op. Ik vindt het zelfs decadent dat er sneller voor een operatie wordt gekozen dan voor een gezonder leven.

Mijn moeder is werkzaam in een operatiezaal waar ook vele maagverkleiningen worden uitgevoerd. Het is duidelijk merkbaar dat er een enorme toename is van deze ingreep door de jaren heen. Ondanks het feit dat er pas een terugbetaling is voor deze operatie bij een BMI vanaf 40, tenzij er medische klachten zijn (dan is de minimale BMI 35), neemt het aantal ingrepen jaarlijks toe. Dit wijst erop dat de zwaarlijvigheid enorm toeneemt. Bij een BMI van 40 spreekt men van morbide obesitas. Het valt ook wel te begrijpen dat er twijfels zijn over de terugbetaling, maar volgens de chirurgen zijn vele van deze patiënten van hun diabetes type 2 genezen door het enorme gewichtsverlies dat te wijten is aan de maagverkleining. Diabetes is maar één van de complicaties van zwaarlijvigheid, die het ziekenfonds ook heel wat geld kost. De insuline wordt namelijk ook terugbetaald. Op termijn is deze operatie voor het ziekenfonds niet echt een verlies, aangezien de terugbetalingskost van deze operatie (door het ziekenfonds) op termijn lager is dan de kosten dan de kosten die veroorzaakt worden door alle andere medische kwalen tgv de zwaarlijvigheid.

Ik vind het inderdaad schrikwekkend dat deze operatie zo fel is toegenomen. Ik denk dan men beter er werk van maakt om mensen die zwaarlijvig zijn beter te begeleiden naar het ontwikkelen van een goede leef- en eetgewoonte in plaats van onmiddellijk over te gaan tot een operatie. De weg die af te leggen is met zulke begeleiding zal wel langer duren en kost veel inspanning om de gewenste kilo's te verliezen, maar zal wel gezonder zijn. Ik heb reeds van meerdere personen vernomen, waaronder ook een deel die tewerk gesteld zijn in ziekenhuizen, dat de personen die zo'n maagoperatie laten uitvoeren na enkele jaren verplicht zijn om per dat een aantal pillen te nemen, daar hun lichaam niet meer in staat is na deze operatie om alles zelf aan te maken. Vandaar dat ik er voorstander van ben om op een natuurlijke wijze kilo's trachten te verliezen.

Obese mensen beter begeleiden naar goede leef- en eetgewoonten zou de oplossing moeten zijn om mensen te helpen een weg te vinden naar een aanvaardbaar gewicht, niet een maagverkleining. Echter, de mensen die kiezen voor een maagverkleining zijn meestal niet de mensen die de wilskracht hebben om 'iets' aan hun leef- en eetgewoonten te doen. Want daar zit het probleem volgens mij: iets doen. Bewegen, bewust met je eten omgaan, gezond koken vraagt om actie. Mensen die obees zijn, zijn zelden mensen van actie.