Minder werken helpt niet te onthaasten
 

Minder werken helpt niet te onthaasten

LOOPBAANONDERBREKING HEEFT OOK EEN KEERZIJDE

BRUSSEL - Wie denkt te kunnen onthaasten door loopbaanonderbreking te nemen en minder te gaan werken, zit er flink naast.

De opmerkelijke vaststelling staat te lezen in een rapport van de sociologe Jessie Vandeweyer, die verbonden is aan de onderzoeksgroep Tempus Omnia Relevat (Tor), aan de Vrije Universiteit Brussel. De Tor-onderzoekers proberen al jaren op basis van uitgebreide enquêtes de dagelijkse tijdsbesteding van de Vlamingen in kaart te brengen. Vandeweyer ontdekte dat mannen en vrouwen die tijdskrediet of loopbaanonderbreking nemen, weliswaar een minder acuut gevoelen van tijdsdruk ervaren, maar dat ze er niettemin een ‘drukke en gefragmenteerde agenda op nahouden'. Concreet: de vrijgekomen ‘arbeidstijd' wordt grotendeels vervangen door huishoudelijk werk en zorg voor de kinderen. Of, anders gezegd, loopbaanonderbreking staat niet gelijk aan meer rust en meer tijd voor ontspanning.

Wat zeggen de cijfers?

De werkweek van een man met een voltijdse baan beslaat gemiddeld iets meer dan 39 uur. Als die man deeltijds loopbaanonderbreking of tijdskrediet opneemt, valt het aantal uren betaalde arbeid terug tot ruim 27. Of een ‘winst' van 12 uur.

Het overgrote deel van die vrijgekomen tijd gaat naar een grotere deelname in het huishoudelijk werk en de kinderzorg. Mannen in deeltijdse onderbreking spenderen zowat 10 uur per week meer tijd aan het huishouden en de kinderen dan voltijds werkende mannen. Bij voltijds onderbrekende mannen is dat zelfs bijna 18 uur meer.

Bij vrouwen die deeltijds hun loopbaan onderbreken, nemen het huishouden en de kinderen 12 uur per week meer in beslag dan bij voltijds werkende vrouwen; bij vrouwen die een volledige loopbaanonderbreking nemen, gaat het huishouden zelfs 14 uur per week meer in beslag nemen.

Het huishouden runnen is voor voltijdse loopbaanonderbrekers dus een fulltime job. En bij deeltijdse onderbrekers vervangt het thuiswerk de vrijgekomen tijd aan betaalde arbeidsuren, zodat de totale werklast (job plus gezin) nauwelijks lager ligt dan voorheen.

Vandeweyer ziet daarin twee postieve trends: ouders in loopbaanonderbreking brengen meer tijd door met hun kinderen dan werkende ouders; en dat geldt zowel voor moeders als voor vaders. ‘Loopbaanonderbrekende mannen nemen een groter deel van de gezinstaken op zich dan werkende mannen. Dat bevordert de gendergelijkheid.'

Er is ook een keerzijde. De tijd voor recreatie en voor sociale participatie (verenigingsleven) neemt bijna niet toe waanner iemand in loopbaanonderbreking zit. Voor mannen die hun job deeltijds onderbreken, komt er gemiddeld amper 9 minuten ‘vrije tijd' bij per week. Voor vrouwen is dat iets meer, 44 minuten. Bij voltijdse onderbrekers komt er wel veel vrije tijd bij: + 8 uur per week voor mannen en + 3.30 uur voor vrouwen. Conclusie: wie zich meer wil ontspannen, moet zijn of haar baan een tijdlang volledig stopzetten. Een gedeeltelijke vermindering van de werktijd gaat immers niet gepaard met een vergelijkbare toename van de vrije tijd.

Destandaard.be 30/11

Ik denk juist dat ene al dan niet gedeeltelijke loopbaanonderbreking voor vele mensen een goed alternatief is. Zo kunnen mensen die hun werk 'moe' zijn zich beter focussen op andere taken zoals het huishouden, de kinderen... Zo kunnen ze proberen een goede verhouding tussen hun werk en andere bezigheden op te bouwen. Want voor vele mensen die willen onthaasten kunnen activiteiten als koken, zorgen voor de kinderen en dergelijke misschien beter voor rust zorgen dan meer vrije tijd.