Kinderarmoede in België fors gestegen
 

Het aantal kinderen en jongeren dat in België onder de armoedegrens leeft, is tussen 2007 en 2010 met een kwart gestegen: van 10 naar 12,8 procent. Dat blijkt uit een nieuw rapport van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO), schrijft De Morgen vandaag.

Tussen 2007 en 2010 steeg bij liefst 16 van 33 OESO-leden de armoedegraad van kinderen en jongeren, met toenames van méér dan 2 procentpunt in Turkije, Spanje, Slovenië, Hongarije en België. Terwijl het aantal 0-17-jarigen dat in 2007 onder de armoededrempel (helft van het mediaan inkomen) leefde 10,02 pct bedroeg, was dat drie jaar later al 12,80 procent.

Verrassend
De vraag is waarom deze stijging zo drastisch is, vooral omdat de gemiddelde armoedegraad onder de totale bevolking slechts gering steeg. Volgens Michael Förster van de OESO is het een analyse die wij nog moeten maken, "want we hebben geen landenspecifiek onderzoek gedaan". "We waren door deze gegevens uit jullie land zelf verrast omdat uit ander onderzoek blijkt dat jullie welvaartsstaat relatief goed werkt. In de eerste drie crisisjaren steeg de ongelijkheid van Belgische marktinkomens (inkomens voor belastingaftrek) weliswaar licht. Tegelijk was er een kleine daling van de ongelijkheid door een evenwichtig lasten- en uitkeringsbeleid."

Werkloosheid
Een mogelijke verklaring voor de gestegen kinder- en jongerenarmoede is de stijging van de (tijdelijke) werkloosheid onder eenoudergezinnen en jonge ouders, een trend in vele OESO-landen. In de drie onderzochte jaren steeg de gemiddelde relatieve inkomensarmoede in alle OESO-landen gemiddeld van 13 naar 14 procent onder kinderen en van 12 naar 14 procent onder jongeren, maar viel van 15 naar 12 procent terug bij bejaarden. Dat komt omdat pensioenen tot 2010 buiten schot bleven van besparingen, die wel al doorwogen op de werkende huishoudens. In België speelt ook de hoge werkloosheids- en armoedegraad onder migranten mee.

Bron: De Morgen 16/05/2013

Mening: Ik vind dat de term "kinderarmoede" niet gebruikt mag worden omdat deze term eigenlijk niet bestaat. Het zijn niet de kinderen die arm zijn, het zijn de ouders achter die kinderen die arm zijn. We moeten dus niet kinderarmoede aanpakken, we moeten armoede in het algemeen aanpakken! De huur van sociale woningen niet omhoog brengen, voorrang geven aan ouders met kinderen. Daarnaast is goed onderwijs voor de kinderen zeer belangrijk zodat ze in de toekomst een goede job kunnen krijgen en niet zoals hun ouders in armoede moeten leven. Dus als de armoede aangepakt wordt, zal automatisch de "kinderarmoede" verminderen.

Deze term bestaat zeer zeker! Het gaat niet alleen over geld wanneer men spreekt over kinderarmoede! Deze kinderen krijgen minder kansen en kunnen niet volledig ontplooien daardoor. Je hebt gelijk dat we de armoede in het algemeen moeten aanpakken, maar deze kinderen verdienen dezelfde kansen als andere kinderen, daar hebben ze namelijk recht op! Inderdaad, als we de armoede bij de ouders bestrijden, gaat de algemene welvaart van de kinderen waarschijnlijk stijgen, maar dit is niet altijd vanzelfsprekend! Arme gezinnen met een heel aantal kinderen, kunnen niet ineens hun kinderen meer kansen geven wanneer ze aan een job geraken. Armoede is een vicieuze cirkel waar men niet meteen uitgeraakt. Daarom is het belangrijk om deze kinderen mogelijkheden aan te bieden uit deze cirkel te geraken, want voor de ouders is het vaak al vrij laat... Dus niet gaat automatisch, het vergt meer dan dat!

Ik ga volledig akkoord met Mieke, kinderarmoede bestaat wel. Misschien kan je het niet goed bevatten, maar de ouders kunnen hun kinderen niet de gewenste opvoeding geven. De kinderen zullen in verschillende opzichten 'ten achter' staan ten opzichte van hun leeftijdsgenootjes. Als zij opgroeien tot volwassenen, zullen zij misschien andere waarden en normen hanteren dan anderen. Deze waarden en normen zullen zij dan weer doorgeven aan hun kinderen en ga zo maar door. Er komen slechts weinig mensen uit de armoede omdat, zoals Mieke ook reeds zei, dit een vicieuze cirkel is. Vaak weet men ook niet hoe men uit deze situatie kan uitkomen. Wel is het goed dat men veel doet om de armoede aan te pakken.