‘Minderjarigen als volwassenen berechten heeft nefaste gevolgen’
 

Het strafblad van 210 personen die ooit minderjarig waren en toen als volwassene werden bestraft, wordt onderzocht. ‘Minderjarigen als volwassenen berechten is vaak de start van een crimineel traject.’

Negen op de tien minderjarige delinquenten die ‘uit handen worden gegeven’ plegen opnieuw criminele feiten. Uit handen geven betekent dat een minderjarige niet voor de jeugdrechtbank maar voor de correctionele rechtbank verschijnt, waar die geen opvoedkundige straf krijgt maar als volwassene en dus zwaarder wordt berecht.

Yana Jaspers (VUB) maakt deel uit van een onderzoeksgroep die wil nagaan welk effect uithandengeving heeft op het verdere leven van jonge delinquenten.

‘We zoeken 210 jongeren op die vandaag tussen 29 en 39 jaar oud zijn en ooit als minderjarige voor de correctionele rechtbank moesten verschijnen. Op basis van hun strafblad en detentiedossier gaat het niet goed met hen: een derde zit nog steeds in de gevangenis, van de anderen is 40 procent onlangs vrijgekomen en negen op de tien hebben een strafblad met gemiddeld negen veroordelingen. Minderjarigen als volwassenen berechten lijkt dus op de start van een crimineel traject.’

Zijn er alternatieven om jongeren te berechten als de jeugdrechtbank niet geschikt is en uit handen geven nefast blijkt?

‘In Nederland en Duitsland is het jeugdrecht uitgebreid tot 23 jaar. Bij ons kan dat ook in bepaalde gevallen maar dit wordt weinig toegepast. In het buitenland wordt ook meer ingezet op het belang van jeugdgevangenissen waardoor ze beter afgeschermd worden van volwassen delinquenten. Als we in België geen duidelijk antwoord krijgen op de vraag of we moeten afstappen van het uit handen geven van minderjarige delinquenten, vrees ik dat we veel jongeren de kans op een betere toekomst afnemen.’

Hoe ervaren de jongeren de beslissing om als volwassene berecht te worden?

‘We nemen daarvoor interviews met hen af maar het is te vroeg om er algemene conclusies uit te trekken. Wat wel opvalt, is dat een deel dit niet als een probleem zag terwijl andere jongeren dit net als een verschrikkelijke en belangrijke wending in hun leven hebben ervaren. Ook merken we dat veel minderjarige delinquenten op dat beslissende moment niet precies weten wat het betekent om voor de correctionele rechtbank te verschijnen.’

Bron: standaard.be (17/12/2015)
Mening: Ik schrik niet van de resultaten die we hierboven in het artikel kunnen lezen. Als je minderjarigen gaat behandelen als volwassenen en hen voor de correctionele rechtbank sleurt, ontneem je hen de mogelijkheid op een juiste begeleiding. In het artikel wordt dit een 'opvoedkundige straf' genoemd, een straf die de minderjarige bepaalde waarden en normen kan bijbrengen die hij of zij misschien gemist heeft tijdens de opvoeding. Jongens die bijvoorbeeld opgroeien zonder vader en door de rest van het gezin worden gezien als de vader des huizes, gaan zich na een tijdje ook zo gedragen en moeten verplicht sneller volwassen worden. Zij missen een stuk van hun jeugd en leren op jonge leeftijd zaken als verantwoordelijkheid en leiderschap kennen. Dat is de positieve keerzijde van de medaille. De negatieve zie je beschreven in het artikel.

Dit is eigenlijk een hele moeilijke kwestie, als je het mij vraagt. Ik kan het mij voorstellen dat jongeren die ook gewoon als jongeren berecht worden meer begeleiding krijgen en dat de kans dan groter is dat ze op het rechte pad blijven. Toch vraag ik mij ook wel af of ze er voor alles "zo gemakkelijk" vanaf moeten komen. Iemand die een moord pleegt een half jaar voor hij als meerderjarige berecht zou worden, moet van mij ook gewoon als meerderjarige berecht worden want na dat half jaar hebben ze dan eigenlijk niks meer te zoeken in een instelling voor jongeren. Misschien is het dan wel een voorstel om jongeren (misschien zelfs tot 25?) die in de gevangenis terecht komen te begeleiden om hen dan zo hopelijk het licht weer te doen zien.