België faalt in strijd tegen fraude
 

Carl Devlies
Een nieuw rapport, in opdracht van staatssecretaris Carl Devlies (CD&V), is vernietigend voor de manier waarop de fraude in België wordt bestreden. Onze antifraudediensten voeren een strijd "in gespreide slagorde", zo staat te lezen in De Tijd. "Met soms overlappingen, dan weer gaten, die de efficiëntie en de effectiviteit niet ten goede komen."

Stiefmoederlijk
Zowel de onderzoeken naar kleine als naar internationale fraudes lopen mank.
Lokale speurders behandelen eenvoudige fraudeonderzoeken stiefmoederlijk. Terwijl het federaal parket de grensoverschrijdende fraude links laat liggen.

De inlichtingen over fraudeconstructies worden nergens centraal verzameld en er zijn dan ook geen betrouwbare cijfers over de omvang.
Tevens schiet volgens het rapport de wetgeving tekort, en de maximale celstraf voor fraudeurs (vijf jaar) is te laag. (belga/kve)

Bron: De morgen zaterdag 9 oktober 2010 (8u55)

Eigen mening:

Ik vind het jammer dat er zo een slecht rapport verschijnt.
Ik heb er eigenlijk nooit over nagedacht, ik dacht dat er in België wel een centraal net was die alles qua fraude regelt.
Misschien moet alles wat gereorganiseerd worden zodat er geen overlappingen en gaten meer zijn in de fraudebestrijding.

Organisatie
 

Aangezien we nog steeds in een economische crisis zitten en de overheid dus wel wat geld kan gebruiken, is de aanpak van fraude vandaag de dag erg belangrijk. Ik begrijp dan ook niet dat er zo gefocust wordt op locale fraude, terwijl grensoverschrijdende fraude vaak heel wat meer oplevert. Bovendien is het een ongelooflijke verspilling dat fraude “als een kip zonder kop” bestreden wordt. Als niemand weet wat anderen al gedaan hebben en wat er dus nog aangepakt moet worden, is het niet meer dan normaal dat er dubbel werk gebeurt en andere zaken dan weer over het hoofd gezien worden. Er kunnen nooit doelgerichte resultaten behaald worden als iedereen naast elkaar werkt in plaats van met elkaar. Een centrale organisatie is hier sowieso broodnodig. Wat de strafwetgeving betreft, denk ik dat we dit in functie van de gepleegde fraude moeten bekijken. Alleen door elke zaak afzonderlijk in te schatten, valt te oordelen of vijf jaar celstraf al dan niet lang genoeg is.
Maar laten we beginnen bij de basis en dat is de organisatie van fraudeonderzoeken. Nadien valt altijd de strafwetgeving nog te herzien.