Bekes laatste troefkaart
 

Bekes laatste troefkaart

Bart Sturtewagen


Een week is een lange tijd in de politiek. Zo lang duurde het voor de Franstaligen inzagen dat het na het harde njet van de N-VA op de nota-Di Rupo weinig zin had CD&V met alle zonden Israëls te overladen. Er was een veteraan als Gérard Deprez, ex-voorzitter van de PSC en een van de laatste overlevenden uit het Egmonttijdperk, nodig om dat zijn taalgenoten diets te maken. Plots leken de schellen van de ogen te vallen. Ineens was er begrip voor de moeilijke situatie waarin de Vlaamse christendemocraten sinds de opgang van de N-VA moeten leven. Nu pas begrepen de Franstaligen de fatale logica waarin de partij van Wouter Beke gevangen zit. Wat ook het scenario is, CD&V staat aan de verliezende kant, ofwel als verrader van de Vlaamse zaak, ofwel als slechte kopie van het origineel van Bart De Wever.

Maar, en dat inzicht groeide nog langzamer, er is wel iets veranderd door de keuze van de N-VA om zichzelf uit het formatiedebat terug te trekken. Opeens is CD&V niet langer een willoos werktuig in handen van zijn vroegere kartelpartner, maar een nukkige bruid die met smeken en prijzen naar het altaar moet worden gelokt.

In essentie eist Wouter Beke van Di Rupo en de MR twee dingen: ze moeten ermee instemmen het compromis over BHV en Brussel veel nauwer te doen aansluiten bij wat hij als bemiddelaar had uitgedokterd. Maar veel belangrijker nog is dat ze moeten bewijzen dat hun onderhandelingsbereidheid dit keer ernstig en betrouwbaar is. Dat is veelzeggend. Het totale gebrek aan vertrouwen in een gemeenschappelijk project is wat tot dusver iedere doorbraak heeft genekt.

De vraag is nu hoe hard Beke het wil en kan spelen. Is hij bereid en in staat om deze onderhandelingspositie maximaal uit te baten en als een volleerde Machiavelli zijn wil op te leggen? Daarvoor is het in eerste instantie van belang dat hij zijn eigen tent gesloten houdt. Alleen een eendrachtige partij, aangevoerd door een vastbesloten leiderschap, kan uit deze situatie munt slaan. Wat daarbij kan helpen is de wetenschap dat er alleen langs dit smalle pad uitzicht is op redding. Alle andere hypothesen leiden inderdaad naar hel en verdoemenis.

CD&V speelt met zijn laatste troefkaart. Maar ook de Franstalige partijen staan voor een fundamentele keuze. Het ligt in hun macht om de eertijds zo dominante christendemocratie finaal te nekken. Maar dan gaan we af op verkiezingen, waarna alleen de N-VA nog als gesprekspartner zal fungeren. Het gesprek zal dan over de boedelscheiding gaan, niet meer over de hervorming van het land.

Elio Di Rupo heeft een afspraak met de geschiedenis. Als het waar is dat hij België wil redden, dan weet hij wat hem te doen staat.


DS, 16-07-2011 (Bart Sturtewagen)