Afluisteren common practice?
 

Afluisteren almaar populairder - Kosten verdrievoudigd, aantal uren opgenomen gesprekken verdubbeld


BRUSSEL - Onderzoeksrechters hebben in 2003 twee keer zo lang telefoons laten afluisteren als het jaar daarvoor. De kosten voor het afluisteren zijn opgelopen tot vijf miljoen euro, dat is een verdrievoudiging tegenover 2002. Voor alle onderzoeksmaatregelen tegen telefoons betaalt Justitie al 27 miljoen euro, een derde van alle gerechtskosten.


DE cijfers staan in het jaarverslag over de toepassing van de afluisterwet (1994), dat minister van Justitie Laurette Onkelinx (PS) aan het parlement voorlegt. De Standaard keek het verslag in.

In 2002 gaven de Belgische onderzoeksrechters bijna 900 opdrachten om een telefoon af te luisteren. Het jaar daarop gaat het al om 1.350 'tapbevelen'. Vooral mobiele telefoons worden afgeluisterd. De politie liet 50.500 uren telefoongesprekken opnemen; 16.600 uren werden volledig uitgeschreven. Dat is een verdrievoudiging tegenover 2002.

Die cijfers zijn een onderschatting, omdat de politiediensten en onderzoeksrechters niet alle evaluatieformulieren invulden. Toch blijven ze veelbetekenend. Het wijst erop dat afluisteren als onderzoeksmethode steeds meer ingeburgerd geraakt.

In vier op de tien gerechtelijke onderzoeken bestond er volgens de onderzoeksrechters geen andere manier om de feiten aan het licht te brengen. In nog eens drie op de tien onderzoeken leverde de telefoontap 'belangrijke informatie' op.

De afluisteropdracht duurt zelden langer dan een maand. Vooral in drugsonderzoeken (34 procent), bij diefstallen met geweld (15 procent) en tegen misdaadorganisaties (12 procent) wordt afgeluisterd. Als er gesprekken vertaald moeten worden, is dat in dalende volgorde uit het Arabisch, Frans, Albanees, Russisch en Spaans.

Afluisteren is een onderzoeksmethode die de inzet van veel personeel en nog meer geld vereist. Waar in 2001 nog 0,6 miljoen euro aan afluisteren opging, bedroegen de kosten in 2003 vijf miljoen. Het gaat alleen over het werkelijk afluisteren van telefoongesprekken, waarbij alles wat wordt gezegd, op band staat.

Rekent men de telefoonidentificatie en -registratie daarbij - Van wie is die telefoon? Wat zijn de in- en uitgaande gesprekken? - dan komt men aan een uitgave van 27 miljoen euro per jaar ( DS 12 februari) . Dat is een derde van alle gerechtskosten die het ministerie van Justitie betaalt.

Minister Onkelinx maakt zich zorgen over de exploderende kosten en vraagt de onderzoeksrechters twee keer na te denken vooraleer een afluisteropdracht te geven.

Kabinetsmedewerker Theo Jacobs (zelf parketmagistraat): ,,Sinds de politie in 2002 een centrale tapkamer in gebruik heeft genomen, neemt het aantal afluisteropdrachten overhand toe. Maar soms tappen magistraten in het wilde weg. Wij hebben hier een factuur binnengekregen van 30.000 euro, omdat een magistraat de zendmast van de Grote Markt in Brussel gedurende twaalf uur liet bewaken. Je kunt je voorstellen dat daarbij nogal wat gsm-gesprekken naar Japan waren. Maar wat levert dit op voor het gerechtelijk onderzoek?''

Justitie wil onder meer via opleidingen de magistraten efficiënter laten omgaan met de afluisterwet.


25/02/2005 Filip Verhoest

©Copyright De Standaard