Jeugdrechter: ‘Wou geen polemiek starten’
 

Jeugdrechter: ‘Wou geen polemiek starten’

Jeugdrechter Inge Claes is geschrokken door de reacties op het antwoord dat ze in Radio Gaga gaf op de vraag of sommige mensen volgens haar beter geen kinderen zouden mogen krijgen. ‘Jammer genoeg blijkt een dergelijke terloopse opmerking meer interessant dan het basisonderwerp van de uitzending’, klinkt het in een reactie.

Het was woensdagavond waarschijnlijk voor veel mensen even slikken, toen jeugdrechter Inge Claes tijdens het Canvas-programma Radio Gaga de vraag kreeg of ze vond dat sommige mensen geen kinderen zouden mogen krijgen. Niet toevallig waren presentatoren Joris Hessels en Dominique Van Malder naar De Markt voor de bewuste uitzendingen naar een gesloten jeugdinstelling in Mol getrokken.

‘Ik denk dat eigenlijk wel’, was haar antwoord. ‘Ik zie zulke schrijnende situaties van mensen die eigenlijk niet eens voor zichzelf kunnen zorgen. Dat kun je je de vraag stellen of die wel voor een kind kunnen zorgen. Laat staan drie, vier of vijf kinderen. En die situaties zijn er wel’, verduidelijkte ze haar standpunt.

Spontaan antwoord

Haar uitspraken beroerden daags na dien de hele dag de gemoederen. Van die golf aan reacties is de jeugdrechter naar eigen zeggen flink geschrokken. In een persbericht herhaalt ze donderdagavond dat ze ‘hier spontaan op geantwoord [heeft], denkend aan enkele zeer schrijnende situaties, voor ouders en kinderen, waarmee ik als jeugdrechter werd geconfronteerd.’

Claes wijst er evenwel op dat ze ‘op geen enkel ogenblik een polemiek [heeft] willen starten, laat staan willen inspelen op bepaalde debatten of zelfs wetgevende initiatieven ter zake. Dergelijk debat behoeft hoe dan ook veel meer nuance. Als jeugdrechter ga je bij evidentie voor de bescherming van elk kind, in iedere situatie. Wij zetten steeds waar mogelijk vol overtuiging in op de band ouder–kind, en hebben vanzelfsprekend steeds het nodige respect voor ouders.’

Maatschappelijk debat

De jeugdrechter besluit ‘hierover geen verdere toelichting meer te geven’, omdat het geenszins haar bedoeling was ‘om een gefundeerde stelling over dit onderwerp te ontwikkelen. Jammer genoeg blijkt een dergelijke terloopse opmerking voor de media meer interessant dan het basisonderwerp van de uitzending en het maatschappelijk debat rond de problematiek van de wachtlijsten binnen de jeugdhulpverlening en de té beperkte opvangmogelijkheden binnen de kinderpsychiatrie, waardoor jongeren nog té vaak té lang moeten wachten op de meest gepaste hulpverlening, wat ik wel graag had opgepikt gezien en hetgeen ook treffend naar voor kwam in de uitzending.’

Bron: De Standaard, 28 september 2017
Mening: Ik kan Inge Claes zeker en vast volgen in haar antwoord. Zoals mevrouw Claes zegt zijn er situaties waarin de ouders amper voor zichzelf kunnen zorgen en toch kiezen zij ervoor om kinderen te nemen. Wat mij betreft staat het welzijn van het kind zeker voorop. Ik vind niet dat een kind moet boeten voor de 'fouten' die zijn/haar ouders begaan hebben. Laatst werd ik zelf nog geconfronteerd met een kansarm gezin die er wel gekozen hadden om acht kinderen te nemen. Dit gaat mijn verstand echter te boven. Mijn standpunt is wat dit onderwerp betreft zeer duidelijk: Zorg ervoor dat je eerst voor jezelf kan zorgen, voordat je aan kinderen begint.

Ik sluit mijn mening gedeeltelijk aan bij die van Melanie. Je moet inderdaad altijd het welzijn van je kind voor ogen hebben, maar om te zeggen dat sommige mensen best geen kinderen mogen krijgen, is vrij extreem naar mijn mening. Uiteraard zijn er situaties waar men aan kinderen begint en snel doorheeft dat ze niet bekwaam zijn om voor deze kinderen te zorgen, maar dit is zeker en vast niet iets dat je regelmatig tegenkomt. Volgens mij is het gewoon heel belangrijk om goed na te denken over kinderen, want het is een beslissing die je leven op verschillende manieren voorgoed veranderd.
Ook vind ik dat een jeugdrechter zeker moet opletten met zo'n uitspraken op de radio. Deze uitspraak kan, en is waarschijnlijk al, uit context getrokken en ik denk daarom dat je hier ten zeerste voor moet oppassen. Zeker wanneer het over een thema gaat dat voor vele mensen al gevoelig kan liggen.

Het standpunt van zowel mevrouw Claes als dat van Melanie, is voor mij perfect te volgen. In mijn ogen spreekt het voor zich dat je deze toch wel ingrijpende beslissing niet neemt zonder er goed over na te denken. Deze moet namelijk weloverwogen zijn! Nu is het té vaak het geval dat kinderen in instellingen geplaatst worden, in een vondelingenschuif gelegd worden en in het ergste geval ook worden opgevoed in een slecht pleeggezin. Ik stel me hierbij telkens de vraag waarom al deze prachtige wondertjes moeten boeten voor de fouten van hun ouders. Vaak zijn zulke situaties één van de aanleidingen waarom kinderen op jeugdige leeftijd in het criminele circuit verzeild geraken. Dit komt dan doordat ze niet het gepast sociale vangnet hebben. In dit opzicht vind ik het belangrijk dat we deze jongeren een eerlijke (tweede) kans geven en we ons als maatschappij meer zouden moeten richten naar ‘deze’ ouders.