Eén op tien leerlingen secundair onderwijs zeer kansarm
 

Eén op de tien leerlingen secundair onderwijs is zeer kansarm

Tien procent van de leerlingen in het secundair onderwijs is zeer tot extreem kansarm. Dat blijkt volgens De Morgen uit nog niet gepubliceerde cijfers van Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V).
De laatste jaren gaat het aantal kansarme kinderen in Vlaanderen volgens Kind en Gezin in stijgende lijn. Daar zijn een aantal belangrijke oorzaken voor. Zo neemt de ongelijkheid in België de laatste decennia alleen maar toe. Bovendien speelt de toenemende versplintering van gezinnen een grote rol. Wie opgroeit in een eenoudergezin loopt meer risico op armoede - net als kinderen uit gezinnen met een migratieachtergrond.
De Vlaamse overheid meet het aantal kansarmen in het onderwijs via de zogenaamde onderwijs kansarmoede indicator (OKI). Die heeft vier kenmerken: het lage opleidingsniveau van de moeder, een andere gezinstaal dan het Nederlands, de buurt waar het kind woont heeft een hoge mate van schoolse vertraging en het krijgen van een schooltoelage. Een kind dat aan drie of vier van deze kenmerken voldoet, is zeer tot extreem kansarm.
Kansarme kinderen komen vaker en sneller in een lager niveau van het onderwijs terecht.

Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20150827_01836261
Datum: 27/08/2015 om 07u30

Mening

Dit verontrustend nieuws hoorde ik vanmorgen ook op de radio. Eén op tien leerlingen in het secundair onderwijs is zeer kansarm, dit moet een alarmbel doen rinkelen. Deze kinderen zullen sneller in een lager onderwijsniveau terechtkomen waardoor hun kansen enigszins ontnomen worden. Ze hebben vaak geen ouders/familie/vrienden/kennissen die hen kunnen helpen, ze kunnen geen bijles betalen, ze hebben het beste schoolmateriaal niet, andere kinderen kijken neer op hen … allemaal zaken waarbij deze leerlingen benadeeld worden. De grootste oorzaken ervan worden in het artikel opgesomd: het lage opleidingsniveau van de moeder, een andere gezinstaal dan het Nederlands, de buurt waar het kind woont en het krijgen van een schooltoelage. Het feit dat er steeds meer eenoudergezinnen bestaan doet er ook geen goed aan. Het is financieel en emotioneel erg moeilijk om een kind te laten opgroeien. Misschien zouden deze mensen beroep moeten kunnen doen op goedkope professionele hulp, dat zou volgens mij wel helpen. Dit zal de overheid wel geld kosten, maar als je in het achterhoofd houdt dat de hedendaagse jeugd als latere volwassenen er voor moet zorgen dat België draaiende blijft is dat de investering zeker waard. Ook de mentaliteit tegenover deze leerlingen moet veranderen. Ze worden vaak aan de kant geschoven door leerkrachten en dit zou niet mogen. Iedereen heeft het recht op voldoende en kwaliteitsvolle begeleiding om in een later stadium in het leven de volwassen maatschappij met succes te kunnen betreden. Enkel zo kunnen leerlingen gelukkige en succesvolle volwassenen worden.

Ik deel grotendeels de mening van Sofie. Het feit dat de ouders het financieel heel moeilijk hebben, zou eigenlijk niet mogen bepalen hoe de toekomst van het kind eruit ziet. Ik vind het dan ook een goed idee moest de overheid deze kinderen helpen, maar hierin is het heel belangrijk dat men zeker is dat het geld besteed wordt aan het onderwijs en het goed voelen van het kind, en dat het niet kan gebruikt worden door de ouders voor andere dingen. Er zullen zeker ouders zijn die zich hieraan zouden houden, maar het is wel de realiteit dat er van deze mensen ook een aantal zijn die alcohol, sigaretten, drugs,... zouden kopen van dit geld. Daarom denk ik dat het belangrijk is dat dit via de scholen zou gebeuren, door bijvoorbeeld schoolmateriaal aan te bieden aan deze leerlingen en door extra in te zetten op de zorg voor deze leerlingen.