Fraudeurs moeten bijdragen aan financiering van pro deo
 

Minister van Justitie Koen Geens gaat de financiering van de juridische tweedelijnsbijstand, de pro deo-advocaten, versterken met een fonds dat onder meer wordt gespijsd op basis van minnelijke schikkingen in grote fraudezaken. Daarmee voert Geens het regeerakkoord uit, waarin een fonds in het vooruitzicht wordt gesteld om de tweedelijnsbijstand betaalbaar te houden.

Sinds 2012 kan een verdachte door de Europese Salduz-regel bij zijn eerste verhoor een beroep doen op een advocaat. Vanaf november 2016 geldt dat voor élk verhoor, waardoor er meer pro deo-advocaten nodig zullen zijn. De regering vermoedt dat er 30 miljoen euro nodig zal zijn bovenop de 71 miljoen die op dit moment wordt voorzien.

In het voorstel van Geens moet iedereen die veroordeeld wordt voor fiscale, financiële en economische fraude een bedrag bijdragen aan het nieuwe fonds. Het zal gaan om een percentage van de boete. Ook wie niet veroordeeld wordt, maar een minnelijke schikking treft in een fiscale zaak, zal moeten bijdragen. Het precieze percentage moet nog worden bepaald in werkgroepen tussen de kabinetten.

Bron: De Standaard http://www.standaard.be/cnt/dmf20151018_01925296
Datum: 18/10/2015


Eigen mening: De inbreng van pro deo-advocaten is een heel mooi initiatief. Ze zorgen ervoor dat iedereen bij het gerecht terecht kan, hoe arm je ook mag zijn. Ze zorgen er ook voor dat iedereen een eerlijk proces kan krijgen. Maar dit is natuurlijk niet gratis en moet gefinancierd worden door de overheid die hier anders heel veel geld aan moet spenderen. Ik vind het dus mooi dat de mensen van de 'witteboordencriminaliteit' hun duit in het zakje moeten doen en zo de minderbedeelden in onze samenleving helpen.

Makkelijk gezegd, maar...
 

Hoewel ik dit ook een geweldig goed idee vind, heb ik er wel een paar bedenkingen bij. Ik vrees namelijk dat het plan uitvoeren een heel stuk moeilijker kan worden dan initieel gedacht.

De mensen die ze namelijk willen laten meehelpen om de pro deo-advocaten te financieren zijn fraudeurs. Ik wil hiermee zeker niet iedereen over dezelfde kam scheren, maar is het niet zo dat fraudeurs op zich al vrij veel weten over alle mazen in het net van onze wetgeving? Concreet; ik ben bang dat de mensen die worden aangeklaagd voor fraude ofwel meer fraude gaan plegen om eronder uit te komen (door bijvoorbeeld mensen om te kopen) of - misschien nog meer waarschijnlijk - in beroep gaan tegen de hele zaak.

Natuurlijk zeg ik niet dat het plan gedoemd is om te mislukken, maar ik denk wel dat het in praktijk niet altijd zo koosjer en vlot zal verlopen.