Steeds meer vrouwen dakloos
 

Steeds meer vrouwen dakloos - Vloed aan thuislozen in Brussel


BRUSSEL - De typische dakloze is niet langer een oudere man. Steeds meer vrouwen, jongeren en hele gezinnen zijn dakloos. Het OCMW van Brussel zag zijn oproepen om noodopvang de afgelopen vier jaar verdubbelen en het aantal vrouwen stijgen van 10 tot bijna 50 procent. ,,Het fenomeen doet zich in heel Europa voor'', zegt de armoedespecialist Jan Vrancken.


HET Brusselse opvangtehuis voor thuislozen Casu (Centrum voor dringende sociale actie) is het beu om elke winter weer te bevestigen dat het koud is op straat en dat velen bij gebrek aan opvang buiten moeten blijven. Het centrum schuift nu cijfers naar voren: het aantal oproepen verdubbelde haast, van bijna 40.000 in 2001 naar 76.000 vorig jaar. Dat zijn gemiddeld 208 oproepen per dag. Er werden driemaal zoveel mensen geholpen, 2.601 vorig jaar.

Opvallend is dat bijna de helft daarvan vrouw is. Het gaat zowel om alleenstaande vrouwen, als om eenouder- en zelfs tweeoudergezinnen. Er waren ook bijna 400 kinderen. Illegaliteit is zeker een van de redenen voor thuisloosheid, zegt de Brusselse OCMW-voorzitter, Yvan Mayeur.

,,Maar het is niet de voornaamste. Vaker gaat het om mensen die uit hun woning zijn gezet, familiale conflicten meemaken, administratieve problemen hebben of met psychiatrische, financiële of gezondheidsproblemen kampen. Vorig jaar kreeg Casu voor het eerst meer aanvragen om psychosociale hulp dan om nachtasiel. Armoede en sociale uitsluiting spreiden zich uit over bredere lagen van de bevolking.''

Dat de armoede toeneemt, wil de Vlaamse armoedespecialist Jan Vrancken niet bevestigen. ,,Maar er zijn wel hoe langer hoe meer thuislozen, omdat de klassieke netwerken en familieverbanden, die mensen in moeilijkheden opvangen, afbrokkelen. Vrouwen die ten prooi zijn aan echtelijk geweld of na een echtelijke breuk geen alimentatie ontvangen. Jongeren die zich verliezen in een cultuur van rondzwerven. In Londen vind je onder de buitenslapers veel ex-militairen: jonge mannen die bij hun terugkeer uit Irak hun draai niet vonden.''

Natuurlijk gaat het ook om een huisvestingsprobleem, zegt Vrancken. ,,Er is in het hele land een structureel tekort aan sociale huisvesting, dat in Brussel het scherpst wordt aangevoeld. Onder druk van de Europese Unie zijn de huisvestingsprijzen er zwaar uit de hand gelopen. En de opvangmogelijkheden zijn minder uitgebreid dan bijvoorbeeld in Antwerpen. Het OCMW van Brussel levert een grote inspanning, maar andere gemeenten staan er financieel erg zwak. Dé oplossing voor Brussel is dat rijke en arme gemeenten er hun middelen samenleggen.''

Dat vraagt in zekere zin ook Yvan Mayeur, die de Brusselse gewestregering met de vinger wijst. ,,Wij kunnen als 1 van de 19 niet de hele verantwoordelijkheid blijven nemen.''


26/04/2005 Veerle Beel

©Copyright De Standaard