Franstalige ziekenhuizen verstrekken nog altijd te dure behandelingen
 

Twaalf ziekenhuizen, allemaal uit Wallonië (9) en Brussel (3), blijven vasthouden aan te dure versies van standaardbehandelingen, ofschoon ze daarvoor al viermaal beboet zijn. De lijst staat in De Standaard, op basis van informatie die parlementslid Nadia Sminate (N-VA) achterhaalde.

Sminate vreest dat de toestand nog erger is: "als die ziekenhuizen niet in te tomen zijn voor de gecontroleerde ingrepen, wat rekenen ze dan aan voor ingrepen waarop geen controle is? ", zegt ze in de krant.

Frank Vandenbroucke
Voor de meeste andere ziekenhuizen werkt de truc van de 'referentiebedragen' die Frank Vandenbroucke (sp.a) in 2002 invoerde, wel. De toenmalige minister van Sociale Zaken wilde te grote prijsverschillen tussen ziekenhuizen rechttrekken. Voor een reeks veel voorkomende standaardingrepen, zoals de verwijdering van een galblaas of een appendix, werd het gemiddelde berekend. Wie systematisch meer aanrekende aan de ziekteverzekering, zou financieel gestraft worden en een deel moeten terugbetalen.

CHU Brugmann
Het duurde echter tot 2009 eer de minister - Laurette Onkelinx (PS) - de referentiebedragen voor het eerst toepaste en wel op de cijfers van 2006. Ze is intussen tot aan het jaar 2010 geraakt. Het was al duidelijk dat de grootste problemen zich in Brussel en Wallonië situeerden, maar namen werden niet vrijgegeven. Het N-VA-Kamerlid achterhaalde de namen rechtstreeks bij de ziekteverzekering, op grond van de wet openbaarheid van bestuur. Het gaat onder meer om CHU Brugmann uit Brussel (1,1 miljoen euro teruggeëist bedrag), gevolgd door CHU Charleroi (980.000 euro) en CH Notre Dame et Reine Fabiola in Charleroi (780.000 euro). De twaalf ziekenhuizen stuurden hun gedrag de voorbije jaren niet bij.

Bron: De Morgen 27/02/2013

Mening: In 2002 had Frank Vandenbroucke "referentiebedragen" opgesteld voor standaardbehandelingen. Dit vind ik een goede zaak omdat er zo minder wordt geprofiteerd van de mensen. Dokters steken te vaak geld in eigen zakken. Hier moet een halt worden toegeroepen. In Vlaanderen wordt hier rekening mee gehouden (op de meeste plaatsen). Dit komt omdat er sancties zijn als de referentiebedragen niet worden nageleefd. Toch zijn er twaalf ziekenhuizen, allemaal uit Brussel en Wallonië, die zich vasthouden aan de dure versies van standaardbehandelingen. Ik vind dat er bijkomende maatregelen moeten genomen worden. Momenteel heerst er nog steeds een crisis. Voor velen is het dus nog steeds een moeilijkere tijd, ook de ziekteverzekeringsmaatschappijen kunnen niet lachen met deze dure versies van standaardbehandelingen. Tijd voor actie!