Het volk is bang voor verandering
 

Het volk is bang voor verandering

Er is een politiek nodig die iedereen dient, niet enkel jullie vrienden in Luxemburg.' Raoul Hedebouw (PTB-GO!) richt zich tijdens de vragenronde in de Kamer aan premier Charles Michel te midden van escalerend protest in de straten van Brussel. 'Dat is angst voor verandering', reageert Patrick Dewael

Volgens de vakbonden ging het over zo'n 120.000 betogers, Raoul Hedebouw (PTB-GO!) spreekt in de Kamer over 130.000, anderen houden het bij meer dan 100.000. Maar een ding is duidelijk: mensen kwamen op straat uit onvrede met het beleid van regering-Michel I.

'Bevolking is bang voor verandering'

De nationale betoging overheerste de vragenronde in de Kamer, net zoals ook buiten in de straten van Brussel de situatie escaleerde.

'Er is nood aan een politiek die iedereen dient, niet enkel jullie vrienden in Luxemburg', sneerde Hedebouw, verwijzend naar Luxleaks waarbij een twintigtal Belgische bedrijven via constructies in Luxemburg belastingen hebben ontweken, waardoor België miljarden aan inkomsten is misgelopen.

Maar volgens Patrick Dewael (Open VLD) waren de mensen op straat 'conservatief' en 'bang voor verandering'. 'Wat ik begrijp, maar dat hoort niet thuis in deze moderne tijden', klonk het.

Waarop Kristof Calvo (Ecolo-Groen) reageerde: 'Ik stond aan de Beurs om de bevolking een hart onder de riem te steken. Die mensen conservatief noemen is fout. U was er niet bij, u zou beter zwijgen.'

Het feit dat oppositiepartijen zoals SP.A, Groen en PS zich echter onder de betogers mengden, kon bij de regeringspartijen niet op veel sympathie rekenen. 'Ik heb te veel respect voor de betogers om hen te gebruiken voor mijn eigen politieke noden', repliceerde Dewael.

'Jobs, jobs, jobs'

Vooral op de dalende koopkracht en de indexsprong werd vanuit de oppositie met verontwaardiging gereageerd. Karin Temmerman (SP.A) meende dat het aantasten van de koopkracht van de gezinnen een negatief effect zal hebben. Dat terwijl de regeringspartijen jobcreatie aan de hand van die ingrepen verdedigen. Temmerman: 'Ik hoop dat u het signaal dat vandaag gegeven werd, ernstig neemt. Niet enkel de vakbonden kwamen op straat, ook de gewone mens die de vele lasten van dit beleid moet dragen.'

Vraag van SP.A is dan ook om de lasten mee door grote vermogens te laten dragen. Waarop Zuhal Demir (N-VA) het niet kan laten erop te wijzen dat ook vakbonden bij die grote vermogens horen. 'We hervormen, omdat het moét', zei Demir. De taak van de overheid is die maatregelen ook verklaren bij het volk, vindt ze. 'Maar de bevolking begrijpt die maatregelen heel goed, de mensen gaan gewoon niet akkoord', reageert Hedebouw. Ook Calvo ziet HIER geen noodzaak: 'Dit is een keuze van de regering, en er is een alternatief.'

Hete herfst wordt heter

En alsof de nationale betoging de regering nog niet genoeg vuur aan de schenen legde, kwam pas het nieuws van Luxleaks naar buiten.

Volgens Veerle Wouters (N-VA) is 'het ontwijken van belastingen geen misdrijf'. Maar, zegt ze, 'het is moeilijk te verdedigen als een overheidsbedrijf als Belgacom in dat lijstje voorkomt.' De schuld voor zulke constructies in het buitenland legt ze bij de hoge belastingdruk. 'Dan is de verleiding om belastingen te ontwijken zeer groot.' Een oplossing ziet zij dan weer gedeeltelijk in de kaaimantaks of doorkijkbelasting.

Peter Vanvelthoven (SP.A): 'De kaaimantaks gaat niet over het aanpakken van zulke constructies van multinationals. Ik vrees dat de regering hier de zaak op de lange baan wil schuiven.' Ook Groen ziet geen oplossing in de kaaimantaks.

Volgens premier Charles Michel moeten de bilaterale contacten met Luxemburg en Europa versterkt worden om zulke constructies te bestrijden. 'De fiscale regels moeten gerespecteerd worden, HIER en overal in Europa.'

En zo leken de regeringspartijen vast te houden aan hun vooropgestelde maatregelen. Ondanks de eerste escalaties van de 'hete herfst' die Michel I nog voor de boeg heeft.

Bron : Knack Wided Bouchrika
Datum: 6/11/2014

Mening: Zelf kan ik begrijpen dat mensen niet altijd akkoord gaan met de politiek en je ongenoegen uiten is niet altijd even simpel. Toch vind ik het geen goede oplossing om met alle massaal op straat te komen. Door te staken komen niet alleen heel wat andere mensen in problemen, ook kost het voor de mensen heel wat geld. Ik hoor vaak " er moet iets veranderen in onze maatschappij ", maar wanneer de politiek oplossingen wil zoeken en dingen wil veranderen is het voor anderen weer niet goed. Voor iedereen goed doen kan niet, iedereen moet water bij zijn wijn doen om iets goeds te bekomen. De ene moet dit al wat meer doen dan de andere, maar waar trek je de lijn?