De dictatuur van de smurfen
 

De smurfen zijn geen lieve blauwe boswezentjes zoals u misschien dacht, maar stalinistische, racistische en antisemitische monstertjes. Tot die conclusie komt Antoine Buéno toch in zijn boek 'Het kleine blauwe boekje' (Le Petit Livre Bleu) een socio-politieke analyse van de geesteskinderen van tekenaar Peyo.
Ze mogen er dan al klein en onschuldig uitzien, toch is er al heel wat wat inkt gevloeid over de seksuele geaardheid en de al dan niet vermeende racistisch inborst van de smurfen. En nu probeert Buéno dus aan te tonen dat hun samenleving een totalitaire maatschappij is die sterk doet denken aan het stalinisme en nazisme.

Het heeft er nooit de schijn van gehad dat tekenaar Peyo - in 1928 geboren in Brussel - terugverlangde naar de Duitse bezetting die hij zelf meemaakte, maar dat betekent volgens Buéno niet dat zijn werk helemaal smetvrij is. 'Een werk kan ongewild een beeld schetsen dat de maker - die te goeder trouw is - niet voor ogen had. De smurfen zijn op die manier veel meer een afspiegeling van een tijdsgeest dan een ideaalbeeld van hun schepper.'

Buéno ziet de samenlevingsvorm van de smurfen als een autocratie: een collectivistische maatschappij met één almachtige baas (Grote Smurf). Ze eten allemaal samen in een eetzaal en zijn puriteins tot in het belachelijke. Het racisme steekt dan weer de kop op in het album 'De Zwarte Smurfen', waar bloed zuiver moet blijven en waar een zwarte smurf de rol van slechterik toebedeeld krijgt. Om nog maar te zwijgen van Smurfin; een blonde schone die het Arische ideaalbeeld verzinnebeeldt. Of de aartsvijand van de smurfen, Gargamel, met joodse trekken en dus een antisemitische karikatuur, volgens Buéno.

Bron: http://www.standaard.be/artikel/det...DMF20110510_041

Eigen mening: Dit vind ik totaal belachelijk. Ik begrijp niet waarom sommige mensen een verhaal achter een verhaal moeten zoeken. Laat de verhalen zoals ze zijn, het is toch puur om de kinderen te animeren. Moeten wij nu de smurfen bannen door de kritiek van één persoon? Dan kunnen we beter alle tekenfilms en strips bannen, want men kan overal kritiek op geven. Volgens mij was het totaal niet de bedoeling van de tekenaar om de smurfen te tekenen als monstertjes, maar als lieve wezentjes die het beste met elkaar voorhebben. Als hier al kritiek op geleverd wordt kan er beter niets meer getekend worden want er wordt toch alleen maar kritiek op gegeven. Die tekenaar liet toch ook alleen maar zijn fantasie de vrije loop. Ik heb geen problemen met kritiek wanneer de stripfiguren bewust getekend worden voor politieke doeleinden, dat is een bewuste vorm van propaganda.

Toen ik vroeger naar de smurfen keek zag ik enkel kleine blauwe mannetjes die het slechte proberen te vermijden en moesten leren uit hun fouten. En bij mijn weten zijn er verscheidene stripfiguren die dit naleven, het kwade bestrijden en het goede laten overwinnen (bv. Jommeke, Kiekeboe,...). Grote smurf een almachtige baas? Er zijn zoveel gemeenschappen waar er een leider is, indianen hadden vroeger toch ook een opperhoofd? Waarom mag de tekenaar dan geen leider geven aan de smurfen? En dan nog smurfin die naar het Arische ideaalbeeld zou zijn afgebeeld? Ik herinner mij dat er ook een klein meisje was in de smurfen, en die was ros! En Gargamel als Jood? Daar heb ik nog nooit bij stilgestaan en dat ben ik nu ook niet van plan. Is Balthazar uit Kiekeboe ook een Jood? Gargamel is gewoon de slechterik uit het verhaal, punt!

Ik vind het al belachelijk dat ik hier commentaar op moet geven. Maar sommige mensen kunnen het niet laten om anderen hun werk/creaties af te breken.

overbodig.
 

Waar haalt deze man de energie om zo een studie te doen. De smurfen zijn gemaakt voor kinderen te entertainen. Als het al een afspiegeling is van een socialistisch systeem is dringt dit toch niet door bij de kinderen, deze zijn nog volop in hun ontwikkeling. Niet alleen een programma, maar ook de vriendjes, leerkrachten en ouders zijn er ook nog die een invloed hebben.

Als we als volwassenen terugkijken naar sommige tekenfilms zien we ook rare dingen. Terwijl we eigenlijk dit als kind grappig vonden.
Zo is de lion king ook een verhaal van een familie die aan de macht wil blijven op basis van bloed. Maar dit is niet de boodschap van het verhaal.

Volgens mij worden deze blauwe onbestaande wezens een beetje teveel geanalyseerd.

Ik heb die rode smurf nooit echt vertrouwd :mad:

Het analyseren van kinderprogramma's vind ik niet altijd even relevant, zoals hier dus. In deze tekenfilm komen deze karaksteristieken toch niet tot uiting, zoals Olivier vermeldt is het om de kinderen te animeren.
Uit 'The Simpsons' kunnen we dan weer duidelijke verborgen boodschappen terugvinden, maar hier is een studie veel leerrijker. Niet enkel kinderen kijken hier graag naar, maar ook ouderen. Deze laatsten kunnen volgens mij veel sneller boodschappen achterhalen dan kinderen.

Er valt wel iets voor te zeggen dat de Smurfen inderdaad een communistisch trekje hebben, maar wat is daar dan mis mee vraag ik mij af. Amerikaanse series hebben toch ook een meer nationalistisch trekje? Over dat racisme kan ik kort zijn: het is toch ook 'het lelijke eendje' dat zwart ziet? Als men zo moet gaan nadenken over alles wat men spontaan creatief maakt, dan zijn we ver gekomen. Wel een grappig feit: de Grote Smurf wordt 'Smurführer' genoemd in het Duits :)