Steeds meer jongeren langdurig in bijzondere jeugdzorg
 

Steeds meer jongeren langdurig in bijzondere jeugdzorg
donderdag 19 mei 2011, 12u09 Bron: belga
De bijzondere jeugdbijstand in Vlaanderen heeft in 2010 hulp en dienstverlening geboden aan 26.235 kinderen en jongeren, wat 7 procent meer is dan in 2009. Dat blijkt uit het jaarverslag van het agentschap Jongerenwelzijn, het Vlaams agentschap dat hulp verleent aan jongeren in een moeilijke leefsituatie.
De oorzaak van de toename ligt onder meer bij het stijgend aantal thuisbegeleidingen en pleegzorgplaatsingen. 'Het feit dat jongeren langdurig in de bijzondere jeugdzorg blijven en de betere registratie hebben ook een effect', zegt Stefaan Van Mulders, administrateur-generaal van Jongerenwelzijn.

Er staan nog steeds 3.700 jongeren op de wachtlijst voor hulpverlening. 'Dat blijft onrustwekkend. Maar ondanks de stijgende instroom is er geen beduidende stijging van het aantal wachtenden', maakt Van Mulders zich sterk.

Jongerenwelzijn werkte in 2010 aan diverse oplossingen voor de problemen in de bijzondere jeugdzorg. 'Zo hebben we geïnvesteerd in multifunctionele centra waar de hulpverlening zonder onderbreking en binnen eenzelfde voorziening kan worden georganiseerd.'

Toch blijft er volgens Van Mulders vraag naar meer hulpaanbod en zorg. Een doorgedreven samenwerking met andere zorgsectoren, zoals gehandicaptenzorg, psychiatrische zorg en Kind en Gezin, moet hierop een antwoord bieden, besluit Van Mulders.

loa

Bron: website De Morgen

Mijn mening: Hier verschiet ik toch wel van, dit had ik zeker niet verwacht. Het is wel goed dat alle hulp georganiseerd kon worden, maar er moet in de toekomst inderdaad gezocht worden naar een oplossing, maar vooral naar een oplossing die het probleem tegengaat.

Ik denk dat we allereerst moeten nakijken wat de oorzaak is van deze stijging. Gaat het hier om stijging van het aantal jongeren dat hulp nodig heeft, of om een stijging van jongeren die hulp krijgen/waarvoor hulp wordt gezocht?
In het artikel staat dat het vooral te wijten is aan het stijgend aantal thuisbegeleidingen en pleegzorgplaatsingen. Ik ben een voorstander van thuisbegeleidingen. Wanneer er samen met het gehele gezin een oplossing gezocht kan worden, leidt dit volgens mij naar een verbetering op lange termijn. Wanneer dit niet voldoende is, maakt pleegzorgplaatsingen dat de jongeren toch de kans krijgen om binnen een gezin op te groeien. Zelfs wanneer de thuissituatie niet de oorzaak is van de problematiek, kan dit wel oplossing zijn. Het lijkt me beter om een tijdje tot rust te komen binnen een pleeggezin dan dat je tussen een groep lotgenoten terechtkomt binnen de psychiatrie of een andere instelling. Dit kan voor veel mensen wel een oplossing zijn maar vaak beïnvloeden de jongeren elkaar daar in de negatieve zin van het woord. Uiteraard is iedere persoon anders en is er niet één goede oplossing voor al de zogezegde "probleemjongeren".

Van het cijfer schrik ik zeker niet. Ik vind het wel jammer dat er zoveel jongeren in zulke situaties terechtkomen. We kunnen hier een eindeloze discussie voeren over hoe onze maatschappij hier de oorzaak van is. Maar ik ben van mening dat alles zijn voor- en nadelen heeft. Al denk ik wel dat de vrijheid en de "ieder voor zich"-mentaliteit hier wel zijn aandeel in heeft.
Voor mij is vooral van belang dat iedere persoon kansen krijgt. Dat iedereen hulp aangeboden wordt. Het zijn dan ook de wachtlijsten die voor mij persoonlijk het verontrustendste zijn.