Vlaming hard voor armen
 

Vlaming is hard voor armen


Volgens de Vlaming zijn armen voornamelijk profiteurs, werklozen en lager opgeleiden.


Dat blijkt uit het doctoraatsonderzoek van Ellen Loix van de vakgroep Arbeids- en Organisatiepsychologie van de Vrije Universiteit Brussel (VUB). Zij vroeg in 2004 aan meer dan 1.000 Vlamingen om het beeld te schetsen dat ze hebben van armoede en rijkdom. De enquête toonde aan dat Vlamingen hard zijn in hun oordeel over armen. Rijken stellen ze dan weer gelijk met beroemde mensen.

Als belangrijkste oorzaak voor armoede noemden de respondenten financieel wangedrag, het gebrek aan inzet en wilskracht om iets in het leven te bereiken. De belangrijkste bron van rijkdom waren macht en criminaliteit, zoals de georganiseerde misdaad.

Opmerkelijk aan de resultaten is dat er geen verschil was tussen Vlamingen met een hoog of met een laag inkomen. Zowel personen uit de lage (netto-inkomen lager dan 750 euro), midden (netto tussen de 750 euro en 3.000 euro) als hoge inkomensgroep (netto meer dan 3.000 euro) hadden een gelijkaardige negatieve perceptie over armoede en rijkdom.

De onderzoekster verklaart dit door het feit dat armen (lage inkomensgroep) en rijken (hoge inkomensgroep), zoals ze in het onderzoek gedefinieerd werden, zichzelf niet als arm of rijk beschouwen.

Het probleem is, volgens Loix, dat deze perceptie ook bijdraagt tot het voortbestaan van beide fenomenen. Zo kan een negatief beeld leiden tot een gebrek aan ondersteuning van het socialezekerheidssysteem.

De conclusie van Loix is dat psychologische en sociale factoren een zeer belangrijke invloed hebben op financieel gedrag. Uit cijfers van de Nationale Bank blijkt dat Belgen voor twee miljard euro aan problematische schulden hebben. Financiële opvoeding lijkt dus een noodzakelijk preventiemiddel om hier tegen te vechten.

Volgens Loix toont haar onderzoek aan dat niet alleen economen, maar ook psychologen een bijdrage aan het armoede-onderzoek kunnen leveren.


DS, 16-03-2006

Veel gehoord cliche: "Vlamingen (Belgen) zijn noeste spaarders."

Onderzoek: "Uit cijfers van de Nationale Bank blijkt dat Belgen voor twee miljard euro aan problematische schulden hebben."

Ik stel hier een discordantie vast. Toont dit aan dat het bovenste echt wel een cliche is en dus niet of nauwelijks klopt, of zit de tegenstelling in het tweede geval? En is het vooral de jonge generatie die zich in de schulden werkt en laat verleiden door al de systemen van: 'nu kopen later betalen' en de sluwe reclame?