Met 96 in de klas: de dagelijkse realiteit in Togo
 

Met 96 in de klas: de dagelijkse realiteit in Togo

Onderwijs is een belangrijke hefboom om jongeren een betere toekomst te geven. Dat spreekt voor zich en daarom is het ook een agendapunt op de EU-Afrikatop van volgende woensdag. Hoe is het gesteld in Togo? Onze ploeg ter plaatse zocht het uit.

We worden hartelijk onthaald op het college van Djagblé, op een tiental kilometer ten noordoosten van de hoofdstad Lomé. Een publieke school met meer dan 1.700 kinderen in het lager secundair onderwijs. Rode bakstenen gebouwen rond een aarderood binnenplein met een prieeltje onder de palmbomen.

In de tweede klas verstomt het geroezemoes wanneer we binnenkomen met de directeur. Het zonlicht schijnt naar binnen door de openingen in de muur. Op jongens in bruin uniform en meisjes in een fel witte blouse. Maar je moet maar het aantal banken tellen en je ziet het probleem: 4 rijen van 24 banken. Dat zijn 96 leerlingen per klas. Zoals ook verderop de gang en in de andere gebouwen.

Directeur Atako Tedo wijdt de slechte situatie in zijn lyceum aan een hele evolutie sinds 1990. Toen werd het meerpartijensysteem ingevoerd onder president Eyadema Gnassingbe, de vader van de huidige president. “Dat heeft mensen doen dromen van verandering. Maar hun verwachtingen zijn niet ingelost”, zegt hij. Bovendien is het aantal leerlingen blijven stijgen doordat de bevolking is blijven toenemen.

De bevolkingstoename is een kwaal in heel Afrika en ook dat heeft geen eenduidige oorzaak. Traditie en onwetendheid, een conservatieve houding van de kerken, maar ook de armoede speelt een rol. “De mensen hebben vaak het geld niet voor voorbehoedsmiddelen”, zegt Ria Etienne van de vzw Togo Debout. Zij steunt het college en een nabijgelegen lyceum sinds drie jaar. Op dit ogenblik wordt er gewerkt aan een gebouwtje met 12 toiletten voor 1.700 leerlingen (!). Ook een van de schoolgebouwen is gebouwd met plaatselijke vrijwilligers en geld van een Nederlandse organisatie.

Er moet dringend meer geïnvesteerd worden in infrastructuur, zegt Ria Etienne, maar ook het probleem van de vorming en de verloning van leerkrachten moet dringend worden aangepakt.
Togolese regering ontkent schuld

Vorige week nog hebben duizenden leerkrachten in Togo gestaakt om een beter salaris te eisen. De Togolese regering ontkent dat het haar fout is dat het onderwijs er slecht aan toe is. Dat blijkt wanneer we langsgaan bij de regionale directeur van het ministerie van Onderwijs in Tsévie, de hoofdstad van de regio Maritime. Directeur Lardia Lare zegt dat onderwijs een prioriteit is en dat er 27 procent van het budget naar onderwijs gaat, de lonen inbegrepen.

“Het klopt dat vooral op het platteland heel wat scholen er aftands bijstaan. Dat ligt onder meer aan de snelle bevolkingsevolutie, die onze economie niet kon bijbenen. We moeten meer middelen kunnen krijgen van de staat of van de internationale gemeenschap om aan die noden te voldoen. Ook de eisen van de leerkrachten zijn legitiem”, zegt Lare. "Maar in vergelijking met andere beroepsgroepen zijn ze er niet zo slecht aan toe. Ze moeten gewoon meer geduld hebben."

Bron: www.vrt.be
Geraadpleegd op: 27/11/2017

Eigen mening: Wanneer je 's morgens onze campus binnenwandelt pronkt er een zeer mooie lijfspreuk van Nelson Mandela aan de muur: "Education is the most powerful weapon you can use to change the world." In de Universele verklaring van de Rechten van de Mens staat duidelijk geschreven dat educatie een mensenrecht is. (1) Waarom is de kwaliteit van het onderwijs dan overal verschillend?

Landen in ontwikkeling hebben, naar mijn weten dan toch, altijd wel een probleem met educatie. Vaak is het enkel voor zij die het kunnen betalen, zoals in vele arme gebieden in China, of voor zij die geluk hebben om in de buurt te wonen van een schooltje opgericht door mensenrechtenorganisaties, of, zoals in dit geval, ondermaats aan de kwaliteit in welvarende landen.

Ik begrijp dat er meestal een financieel probleem is, het kan immers niet goedkoop zijn om al het materiaal aan te kopen. Toch krijg ik na het lezen van dit artikel het gevoel dat de mentaliteit van overheidsinstanties niet overeenstemt met de mentaliteit van zij die educatie vragen of vertrekken.

In de millenniumdoelstellingen staat geschreven dat alle kinderen tegen 2015 basiseducatie volgen. (2) Zoals de meeste wel weten zijn die doelstellingen niet gehaald, al is er wel een te applaudisseren stijging. Ik vind het zeer jammer om dan in artikels als deze te lezen dat zo'n doel niet wordt bereikt omdat sommigen vinden "dat ze al genoeg fondsen geven aan het onderwijs." Ja, sommige dingen zijn nog belangrijker als educatie, de vraag die ik alleen stel is in hoeverre die sommige dingen belangrijker zijn. 32,3 % (3) van de bevolking in Togo leeft onder de armoedegrens, maar als er al meerdere malen bewezen is dat educatie de armoede verminderd (4), waarom speet de regering van Togo daar dan niet op in?

(1): http://nl.youthforhumanrights.org/w...-education.html
(2): https://nl.wikipedia.org/wiki/Mille...ellingen#Doelen
(3): https://nl.wikipedia.org/wiki/Togo
(4): http://www.savedbythebell.be/userfi...d_Education.pdf