Lang leve de rimpeldagen
 

Lang leve de rimpeldagen

Zowel bij gezond oud worden als bij gezond langer werken geldt: voorkomen is beter dan genezen, zegt Peter Janssen.

Straks zal ik samen met duizenden collega’s in Brussel betogen voor het behoud van onze ‘rimpeldagen’. Die beloven de inzet te worden van een nieuwe ‘witte woede’. We hebben meer rimpeldagen nodig, niet minder. En dat niet alleen voor het personeel van de zorgsector, maar voor alle werknemers in alle sectoren. We zullen allemaal langer moeten werken, zoveel is ondertussen duidelijk, zo niet worden onze pensioenen onbetaalbaar. Maar langer werken is ook nodig om ons gezondheidssysteem overeind te houden. Rust roest. Wie actief en zinvol bezig blijft, leeft langer en vooral gezonder.

Als verpleger op een geriatrische afdeling van een revalidatieziekenhuis help ik mee om ouderen na een val of een beroerte weer zover te krijgen dat ze terug naar huis kunnen. In de meeste gevallen lukt dat, maar helaas niet altijd. De cijfers blijven onrustwekkend. De belangrijkste doodsoorzaak bij 75-plussers is vallen en de gevolgen daarvan. Een op de drie ouderen met een gebroken heup sterft binnen het jaar. Alhoewel ik veel voldoening ervaar als ik werk, besef ik maar al te goed dat ik daar elke dag weer sta te dweilen met de kraan open. Prevalideren zouden we moeten doen in plaats van te revalideren.

Stimuleren tot bewegen

Van onze ouderen beweegt 70 procent te weinig. Logisch dus dat meer bewegen, de beste vorm van valpreventie, al snel goede resultaten oplevert. Toch gaat maar 1 procent van de totale gezondheidsuitgaven voor vallen naar zo’n preventie, de 99 resterende procenten zijn voor herstellende kosten achteraf: ziekenhuisopnames, orthopedische operaties, revalidatie, thuiszorg, eventuele verhuizing naar een woon-zorgcentrum... En hetzelfde geldt voor diabetes, de longaandoening COPD, nierlijden, hart- en vaatziekten en andere chronische aandoeningen waar ouderen mee af te rekenen krijgen. Tenminste als die aandoeningen zoals nu vooral achteraf worden aangepakt, nadat het meeste kwaad al is geschied.

Behalve vaccinaties, screenings en de recente verminderde terugbetaling bij de tandarts zet de overheid niet echt aan tot gezond leven en gezond oud worden. Stimuleren tot meer bewegen beperkt zich tot de fietsvergoeding van de werkgever en een fitnessabonnement dat deels terugbetaald wordt door de mutualiteiten. Nochtans zullen we met z’n allen dringend een tandje moeten bijsteken. Tegen 2050 zal het aandeel van de 80-plussers verdubbelen van 5 procent naar 11 procent. Als de gezondheidstoestand van die 80-plussers net zo slecht zal zijn als nu, dan betekent dat niet alleen een verdubbeling van het aantal woon-zorgcentra maar ook een verdubbeling van onze gezondheidsuitgaven.

Extra verlofdagen

Met de huidige besparingen in de gezondheidssector probeert minister van Volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD) zowel de kool als de geit te sparen. Er komt vooralsnog geen fundamentele omslag van de dure, curatieve prestatiegeneeskunde naar meer preventie en gezondheidspromotie. Alles blijft bij het oude en iedereen moet een deel inleveren: de specialisten, de ziekenhuizen, de patiënten en het personeel. En dat terwijl een win-winsituatie voor iedereen voor het grijpen ligt.

Ik ben de vijftig al enkele jaren geleden gepasseerd. De twee extra verlofdagen per maand die ik daaraan te danken heb, houden niet alleen mijn werk draagbaar maar ook al de rest. Met voldoende tijd voor sport en ontspanning hoef ik niet per se uit te kijken naar mijn naderend pensioen. Eerlijk gezegd hoop ik nooit met pensioen te hoeven gaan. Met elke vijf dienstjaren een verlofdag erbij, ook na mijn 65ste, is dat zeker realistisch. Liever blijf ik gezond, actief en zinvol bezig dan dat ik ziek en hulpbehoevend word. Op mijn werk zie ik elke dag weer hoe belangrijk het is om te voorkomen in plaats van achteraf te moeten genezen.

Bron: De Standaard http://www.standaard.be/cnt/dmf20161123_02588643
Datum: 24/11/2016

Mening: Ik ben het eens met de mening van Peter Janssen. Voorkomen is inderdaad beter dan genezen. Daarom schrok ik ook erg van de cijfers van de gezondheidsuitgaven. Er is 99 procent van de gezondheidsuitgaven die besteed wordt aan herstellende doeleinden. Het lijkt mij een goed idee dat dit getal omlaag zou gaan en men meer geld besteed aan preventie. Ik begrijp ook dat men mensen pas later op pensioen kunnen laten gaan. Mensen worden nu gemiddeld ouder en het zou economisch onmogelijk zijn moest de pensioenleeftijd gelijk blijven.