Voedingsbedrijven profiteren van prijsstijgingen
 

Voedingsbedrijven profiteren van prijsstijgingen


Sommige voedingsbedrijven profiteren van de stijgende grondstofprijzen om hun prijzen teveel op te trekken. Dat blijkt uit een onderzoek van de Vlerick Leuven Gent Management School bij opinieleiders en beslissingsnemers uit de wereld van de snel roterende consumptiegoederen. Een prijsdaling bij dalende grondstofprijzen is onzeker.


Eén op drie fabrikanten geeft toe dat de prijsstijgingen van voeding te hoog zijn in verhouding tot de stijging van de grondstofprijzen. Bij multinationals is dit zelfs 55 pct, bij de supermarktketens 67 pct.

Slechts 24 pct verwacht dat de verkoopsprijzen opnieuw gaan dalen, als de grondstofprijzen opnieuw gaan dalen. Bij de fabrikanten is dat 33 pct. Een herkenbaar voorbeeld is een pakje friet in de frituur. In de lente is de prijs gestegen door de dure aardappelen. Vandaag zijn de aardappelen weer goedkoper, maar zijn de frietprijzen niet aangepast.

"Dit wijst erop dat sommige bedrijven er inderdaad van profiteren om hun prijzen te veel op te trekken", aldus professor Gino Van Ossel. "Maar dit geldt zeker niet voor iedereen. Hoe sterker het merk, hoe gemakkelijker het is om kostenstijgingen door te rekenen. Voor het ene product betalen we als consument wellicht te veel, maar voor een ander product betalen we dan weer te weinig", zegt hij.

De verwachting is dat vooral discounters en huismerken van de gestegen prijsgevoeligheid bij de consument zullen profiteren. Zo denkt 74 pct dat de hard discounters zullen blijven groeien, slechts 28 pct denkt dat Aldi in navolging van Lidl binnen de 12 maanden fabrikantenmerken in het assortiment zal opnemen. Tachtig pct van de opinieleiders in de sector is ervan overtuigd dat de consument vanaf 2008 meer prijsgevoelig zal worden.

De studie geeft nog andere resultaten. Zo onderschrijft 85 pct de stelling dat consumenten moeilijk gezonde producten van andere kunnen onderscheiden en verwacht 77 pct dat de tewerkstelling in de sector over vijf jaar verder zal teruglopen. Amper 27 pct gelooft dat de hypermarkten van Carrefour over 5 jaar opnieuw rendabel zullen zijn. (belga/dm)


DM, 05/11/07

Met deze economische maatschappij waar dat wij in leven is het normaal dat de prijsstijgingen ruimer zullen zijn. De bedrijven vermoeden dat ze anders nog een prijsstijging zullen moeten doorvoeren binnen enkele maanden. Ze zijn ook gericht op het winst maken. Dus profiteren ze van zo’n gelegenheden als er een prijsstijging is. Dat de prijzen nadien niet gaan dalen is wel te vermoeden. Zeker als de prijsdaling van de grondstoffen niet groot is. Zullen de bedrijven de prijzen niet doen dalen. Enkel als de grondstoffenprijzen spectaculair dalen zullen de bedrijven ook volgen.
Dus de bedrijven profiteren hiervan. Terecht ook als je het in hun opzicht bekijkt. Voor de consument valt dit nu wel zwaar natuurlijk dat ze ervan profiteren

Het lijkt alsof alle prijzen tegenwoordig de hoogt in gaan. En ook die van de voedingsproducten. Oké als de prijs van grondstoffen stijgt is het normaal dat de prijzen van de producten in de winkel mee stijgen. Maar als het eerlijk zou verlopen dalen de prijzen van de producten als de prijzen van de grondstoffen dalen. Spijtig, maar dat is niet zo in onze maatschappij. En de consumenten zullen wel betalen, want als we iets nodig hebben kopen we het toch en dan is de prijs bijzaak.

Het lijkt me logisch dat fabrikanten hun prijzen opslagen wanneer de grondstofprijzen stijgen. Wanneer de prijzen vervolgens weer dalen en de producten niet is dat niet correct. Natuurlijk is het aan iedere consument vrij hier tegen te protesteren al dan niet. En als consumenten kunnen we weldegelijk macht uitoefenen op de producenten. In onze vrije markt economie is er een heel gevarieerd aanbod van producten het is ons vrij te kopen en te laten wat we willen. Persoonlijk probeer ik vooral wat textiel betreft bewust te consumeren. In winkels zoek ik op de kleren voor ik ze koop naar het land van herkomst en als ik merk dat kleding uit lage loonlanden komt en de prijs toch niet laag is weiger ik ze te kopen. Ik weiger immers kleding te kopen die goedkoop geproduceerd is en duur verkocht word. De massa winsten gaan dan immers naar de al rijke aandeelhouders. Daarintegen wil ik wel een duurdere prijs betalen voor bijvoorbeeld Belgisch textiel. Ik weet immers dat, dat geld voor een groot deel naar lonen en sociale zekerheid gaat. Mijn mening is dan ook als meer consumenten zich hier terdegen van bewust worden en hier naar handelen zij effectief dingen kunnen veranderen en de wereld rechtvaardiger maken.

--------------------------------------------
Ik ga nu iets vertellen dat totaal niet aansluit bij het onderwerp van dit artikel, maar waarvan dit artikel wel een heel goed voorbeeld is. Het gaat hier om een enquête bij opinieleiders in een bepaalde sector. Zij moeten hun verwachtingen en gedachten uiten over 'de toekomst'. Natuurlijk hebben zij ook geen glazen bol. Ze zullen wel bepaalde indicatoren hebben om zich op te baseren, maar vaak zijn het ook gewoon persoonlijke verwachtingen.
Het is een goed voorbeeld van hoe ook psychologie onze economie beïnvloedt. Veel heeft te maken met wat mensen of belangrijke aandeelhouders verwachten.
Als die verwachtingen slecht zijn, dan kan je er bijna van op aan dat de toekomst ook slecht zal zijn, omdat investeerders autmotisch minder gaan investeren, meer besparen enz. Het werkt economische malaise in de hand.
Het is natuurlijk een cirkel zonder begin en zonder eind, maar deze tekst vond ik interessant om aan te tonen, hoe vaak men verwachtingen van andere publiceert die vervolgens hun weerslag hebben op het gedrag van anderen.