België kampt met hoog percentage kinderarmoede
 

België scoort voor kinderarmoede het vijfde slechtste cijfer in Europa. Dat bleek donderdag aan de Universiteit Antwerpen bij de voorstelling van het 'Jaarboek armoede en sociale uitsluiting 2009'. Van de Belgische kinderen groeit 12 procent op in een gezin met werkloze ouders. In Europa is dat gemiddeld 9,4 procent.

Van de min 6-jarigen leeft in ons land 18 procent onder de armoederisicogrens. Voor de totale leeftijdsgroep van 0 tot 17 jaar wordt dat 16,9 procent en van 18 tot 24 jaar 16,7 procent. Enkel de 65-plussers steken daar met 23 procent bovenuit. 'België scoort opvallend slecht op de leefsituatie van kinderen', stellen de onderzoekers vast. Ze waarschuwen voor de grote impact daarvan.

'Er leven meer kinderen in armoede, omdat hun ouders uit de arbeidsmarkt worden gestoten', aldus socioloog Jan Vranken. 'Vaak gaat het om alleenstaande ouders. Deze kinderen groeien op in een erg gedepriveerde omgeving. Dat tekent hen op school en later als ze ooit op de arbeidsmarkt terechtkomen.' Ook maatschappelijk assistente en sociologe Danielle Dierckx wijst erop dat 'een generatie kinderen opgroeit in gezinnen waar niemand ooit werkt'. 'Dat legt een hypotheek op hun levensstandaard voor de toekomst.'

Het algemene armoederisico varieert in Europa tussen 10 en 25 procent, en ligt doorgaans hoger in het oosten dan in het westen. België situeert zich met 15 procent net onder het Europese gemiddelde van 17 procent. Van de Belgische bevolking moet 13 procent zich elementaire zaken ontzeggen.

Bron: Het nieuwsblad online

Armoede in België komt tegenwoordig ook meer en meer aan het woord. Door dit artikel wordt me duidelijk waarom dat zo is. Kinderen en jongvolwassenen die in armoede leven moeten geholpen worden. Voor hen is het namelijk niet te laat om eventueel toch een stapje hoger te geraken en misschien zelfs uit deze groep te vallen. Bij armoede gaat het vaak om een vicieuze cirkel. Kinderen uit arme gezinnen hebben meestal later zelf ook een te laag inkomen en dat is dan ook zo bij hun kinderen enzoverder. Ergens is het natuurlijk logisch want; minder geld, minder kansen. Maar dit zou niet mogen! We moeten deze kinderen net wél die verschillende kansen geven! Ze moeten ook de kans krijgen om bijvoorbeeld goed te kunnen studeren en zich zo verder te ontwikkelen. Armoede helemaal uit ons land, of zelfs de wereld, krijgen zal denk ik nooit lukken. Maar we kunnen armoede wel sterk verminderen!

Ik vind het altijd wel redelijk straf als ik zulke artikels lees, dat wij als een dusdanig ontwikkelt land toch nog vaak geconfronteerd worden met armoede.
Je staat er vaak niet bij stil hoewel het anti-armoede beleid echt wel problematisch is hier in België.
Waarom steunen wij zoveel andere landen in hun strijd tegen terwijl we zelf ook wel een beetje hulp zouden kunnen gebruiken?

Ik vind het dan wel redelijk choquerend om horen dat we zoveel geld spenderen in ontwikkelingshulp voor Afrikaanse landen en toch zo weinig doen voor onze eigen hulpbehoevende.

Zoals Annelies aanhaalt is armoede een vicieuze cirkel. De ouders verliezen hun job waardoor ze moeten besparen op van alles en nog wat. Het kan dan zover komen dat de ouders de studies van hun kinderen niet meer kunnen betalen. Als de kinderen dan geen diploma kunnen halen vinden ze later ook moeilijker werk waardoor ook zij in armoede moeten verder leven.

Dit is echt een aandoenlijke situatie. Wij denken er de dag van vandaag niet meer aan hoe andere het hebben. Als wij het maar goed hebben is het allemaal OK.

Er moet gezorgd worden dat kinderen van mensen die geen school meer kunnen betalen toch onderwijs kunnen volgen, om op deze manier uit de vicieuze cirkel te geraken. Deze kinderen zullen dan ook met graagte hun ouders helpen. Dit heb ik gemerkt in een enquête die ik voor economie heb gedaan bij jongeren tussen 12 en 16. 1 Van de ondervraagde jongeren antwoordde op mijn vraag "Wat zou je doen als je 1 miljoen euro hebt" het volgende :
" Ik zou mijn mama en mijn papa helpen, want wij hebben het thuis niet zo breed". Dit heeft mij echt aangegrepen, dat er toch kinderen zijn die er over nadenken. Ik hoop echt dat echt dat de regering hier een oplossing voor gaat proberen te vinden.