Vlaamse vrouwen zijn 28 bij geboorte eerste kind
 

Moeders krijgen op latere leeftijd hun eerste kind, er zijn steeds meer kinderen van vreemde origine, en in Vlaanderen groeien meer en meer kinderen op in armoede. Dat schrijft De Standaard op basis van recente cijfers van Kind en Gezin.
De leeftijd waarop vrouwen hun eerste baby krijgen, blijft stijgen. Een tendens die al langer gaande is. In Vlaanderen krijgen vrouwen hun eerste kind gemiddeld op 28 jaar - dat is al twee maanden later dan in 2010. Brusselse vrouwen zijn nog een jaartje ouder dan hun Vlaamse collega-moeders: gemiddeld 29,1 jaar, de hoogste leeftijd in het land.

Typisch voor Brussel is ook het relatief hoge aantal vrouwen die op hun veertigste nog moeder worden – ongeveer drie procent ten opzichte van één procent in Vlaanderen.

Kansarmoede blijft een probleem

Hoewel dat cijfer de afgelopen drie jaar lichtjes daalde, wordt nog steeds twintig procent van de Brusselse jongeren geboren in een gezin met werkloze ouders die kampen met financiële problemen, en slechte, gebrekkige huisvesting.

Maar Vlaanderen kent in dezelfde periode een stijging van de kansarmoede: een gestage groei van 8,6 procent naar 10,5. Als grote schuldige wijzen armoedeorganisaties naar de economische crisis.

Meer kinderen van vreemde origine

Zowel het aantal Aziaten als het aantal baby’s van Maghrebijnse afkomst in de voorbije jaren stelselmatig toegenomen, vooral dan in de hoofdstad. In het Vlaams gewest zijn er merkelijk meer moeders die afkomstig zijn uit Afrikaanse landen.

Dat heeft uiteraard ook een impact op de taal die de vrouwen met hun kinderen spreken. In Brussel neemt het Frans toe, net als het Engels en Duits. In Vlaanderen spreekt nog 75 procent van de moeders Nederlands. Dat percentage lag drie jaar terug nog enkele punten hoger


Bron : http://www.nieuwsblad.be/article/de...130731_00676574
Eigen mening :
De cijfers die vermeld worden in het artikel komen (voor mij) niet geheel onverwacht. Zo is er al langer bekend dat de meeste vrouwen op latere leeftijd moeder worden. De reden hiervoor is vaak het financiële aspect, ze willen zekerheid. Hiermee wordt bedoeld dat ze eerst zeker willen zijn of ze samenzijn met de juiste partner waarmee er een toekomst is. Ten tweede is een job een vereiste, de vrouwen willen een vast inkomen en een goede omgeving waarin het kind kan opgroeien. In Belgie zijn er verscheidene nationaliteiten, dus is het logisch dat er ook kinderen worden geboren van vreemde origine.

Kinderen krijgen loont niet
 

Kinderen krijgen loont niet


"Een slimme meid krijgt haar kinderen op tijd", een belerende uitspraak gebruikt door menig politicus en arts om vrouwen te stimuleren zich eerder voort te planten. Maar in uitspraken als deze wordt totaal voorbijgegaan aan de sociale context waarin vrouwen deze keuze maken. De keuze om een kind te krijgen staat helemaal niet op zichzelf.


Deze week publiceerde het CBS nieuwe cijfers over het dalende geboortecijfer: er worden in Nederland steeds minder kinderen geboren. Het CBS ziet de economische crisis als mogelijke verklaring. Natuurlijk zou dit de sterkere dip van het geboortecijfer kunnen verklaren, maar al voor de crisis was het geboortecijfer dalende door een stijging van de leeftijd waarop vrouwen hun eerste kind krijgen. Ook de recente cijfers van het CBS laten zien dat vooral bij vrouwen tussen de 20 en de 35 het geboortecijfer is gedaald.

Er is dus meer aan de hand. In plaats van vrouwen belerend toe te spreken over het moment waarop ze kinderen krijgen, kunnen we beter kijken naar de randvoorwaarden waarbinnen vrouwen deze keuze maken. Die zijn nog niet al te best. Als je goed naar de cijfers kijkt lijkt het vooral in het nadeel van vrouwen om kinderen te krijgen.

Feit is dat Nederlandse vrouwen het in vergelijking met mannen erg goed doen op de arbeidsmarkt, tot het cruciale moment dat er kinderen komen. De bekende inkomenskloof, vrouwen verdienen 20 procent minder per uur dan mannen, ontstaat bijvoorbeeld pas vanaf het moment dat er kinderen komen. Uit het OECD-onderzoek The High Price of Motherhood blijkt zelfs dat kinderloze Nederlandse vrouwen 2 procent meer verdienen dan mannen.

Dit verandert compleet vanaf het moment dat er kinderen zijn. Afgelopen voorjaar toonde onderzoek van het CBS aan dat de inkomenskloof het grootst is tussen (gehuwd) samenwonende moeders en vaders in dezelfde huishoudsituatie: deze vrouwen verdienen 45 procent minder dan hun mannelijke partner.

Ook in de pensioensopbouw van vrouwen maakt het krijgen van kinderen veel uit. Onderzoek van de Europese Commissie toont aan dat de pensioensopbouw van vrouwen in Nederland 40 procent lager is dan dat van mannen. Hebben vrouwen echter geen kinderen gekregen, dan is het plaatje totaal anders: vrouwen zonder kinderen krijgen gemiddeld 6 procent meer pensioen dan mannen.

Tel daar de bezuinigingen en onzekerheden in de kinderopvang bij op, samen met de flexibilisering van de arbeidsmarkt, het groeiende aantal meldingen van zwangerschapsdiscriminatie en het lage maandelijkse bedrag van de zwangerschapsuitkering voor ZZP'ers (namelijk maximaal het minimumloon) en het is een wonder dat er nog überhaupt vrouwen zijn die het krijgen van kinderen aandurven.

Met al deze signalen en ontwikkelingen ontstaat het beeld dat de samenleving niet echt om jonge moeders lijkt te springen, alle vermanende ministers en artsen ten spijt.

Kinderen krijgen loont niet, sterker nog, er is geen betere indicator voor een verminderde sociaal economische positie dan de aanwezigheid van een kind in het leven van een vrouw. Waarom we er dan nog steeds aan beginnen?

Laat ik voor mezelf spreken: omdat niets me mooier lijkt om samen met mijn partner een eigen kind te hebben om eindeloos veel van te houden. Jammer dat kinderen krijgen en je sociaal economische positie behouden zo moeilijk verenigbaar blijken te zijn. Ik neem het vrouwen die kiezen voor een middenweg, namelijk het uitstellen van hun kinderwens, daarom verre van kwalijk.


Blog Trouw, 19-07-2013 (Sanne van Oosten)