PDA

Bekijk de volledige versie : Birmese paria's...


Barst
15th January 2005, 00:55
[SIZE=3][FONT=Trebuchet MS]Mag ik hopen dat deze mensen(!) mee inbegrepen waren in de grote 'Tsunami 12-12'-actie van gisteren??[/FONT][/SIZE]

'Vieze' Birmezen schuilen in het bos


Birmese slachtoffers van de tsunami krijgen in Thailand de behandeling die past bij hun status. En die is derderangs.


KHAO LAK - Voorzichtig haalt de Birmees Win (32) het verband van zijn enkel. Eronder gaapt een diepe wond, die hij opliep toen de tsunami hem op tweede kerstdag honderden meters meesleurde.

Zijn vrouw overleefde het niet, vertelt hij, liggend in een provisorisch golfplaten kotje.

,,Ik heb 4800 bath (96 euro) betaald voor een werkvergunning, maar die nooit gekregen van mijn baas, een groot Aziatisch bouwconcern. Als ik naar de dokter ga, arresteren ze me en word ik uitgezet.''

Win houdt zich, samen met zeventigandere legale en illegale Birmezen schuil in de bossen, op de heuvels van Khao Lak. Gevlucht uit de verwoeste vijfsterren-resorts, waar ze als schoonmaker of bouwvakker twee euro per dag verdienden. Nu hangen ongeveer zeventig van hen werkloos rond. De Thaise politie komt vrijwel iedere dag op het kamp. Soms schieten agenten intimiderend in de lucht en doorzoeken ze de hutjes op de laatste waardevolle spullen.

,,Vlak na de ramp kwam de politie al'', zegt Maung Maung Than (37). ,,Ze namen ons laatste goud, sieraden en 3000 bath (60 euro) in beslag, zogenaamd vanwege een onderzoek naar diefstal. Wat ik deed? Rennen!''

De onzekerheid waarin ze op het kampje leven, is voor de Birmezen niet zo vreemd. Ze zijn paria's in Thailand. Hard werken voor een hongerloon, maar ondertussen uitgekotst door vrijwel iedere Thai. Birmezen zijn vies, dom en agressief, zo luidt ongeveer de heersende opinie.

Iedereen kent hier de uitdrukking 'drie d's' die het enige werk waar Birmezen goed voor zouden zijn vertegenwoordigen: het zijn de d's van domestic (huishoudelijk), dirty (vies) en dangerous (gevaarlijk).


De haat van de Thai zit diep en heeft zijn wortels in de achttiende eeuw. In 1767 veroverde en vernielde de Birmese heerser Alaunghpaya het Thaise machtscentrum Ayutthaya. Tienduizenden Thai werden gedeporteerd naar Birma, inclusief het overgrote deel van de koninklijke familie, die in Thailand heilig is. Sindsdien is het nooit meer goed gekomen.

Aanvankelijk zaten er in het golfplaten onderkomen op de heuvels van Khao Lak 169 Birmezen, maar 99 van hen zijn al door de politie gearresteerd en uitgezet, terug naar de nog grotere armoede in Birma. ,,Toen ze verdwaasd en getraumatiseerd rondliepen, werden al arrestaties verricht'', zegt Aung Myo Min, directeur van de Birmese hulporganisatie HREIB. ,,We schatten dat zeker zestig procent van de 60000 Birmezen in Zuid-Thailand zijn werkvergunning is kwijtgeraakt door de tsunami. Daardoor leven ze in grote onzekerheid. Veel zijn teruggegaan naar Birma, de heuvels ingevlucht of illegaal gaan werken in andere delen van Thailand.''

Voor de tsunami was de illegale Birmese gemeenschap al groot. In de zes zuidelijke provincies werd hun aantal geschat op 50000. Dat alles maakt het er voor de HREIB niet makkelijker op. De meeste van hun getallen zijn schattingen. Zo ligt het aantal omgekomen Birmezen waarschijnlijk rond de duizend, evenals het aantal vermisten. Tienduizenden zijn op drift geraakt. ,,We hadden de situatie pas op 4 januari een beetje in kaart'', zegt Min.

Met een tiental Birmese vrijwilligers proberen de hulpverleners de ondergedoken landgenoten in het toeristengebied en de vissersdorpen van voedsel, kleding en de meest elementaire medische hulp te voorzien. ,,Maar eigenlijk hebben we veel meer mensen en goederen nodig.'' En ook de hulpverleners zelf lopen gevaar. Een paar dagen geleden zijn drie medewerkers van World Vision gearresteerd en mishandeld door de politie, vanwege hun hulp aan ondergedoken Birmezen.

Voor Win en Maung Maung Than zit er weinig anders op dan wachten. De voormalige werkgever van de twee bouwvakkers kijkt niet meer naar ze om. De hele dag scharrelen ze een beetje op het kampje, waar het smerig is en het vol ligt met puin. Dat ruimen ze niet op, zegt Than. ,,We verwachten dat we hier veel langer moeten zitten. Dan gebruiken we het puin om dit kamp te herbouwen.''

Overal ter wereld bracht de zeebeving in Zuid-Oost Azi mensen samen, maar de kloof tussen Birmezen en Thai lijkt alleen maar dieper te zijn geworden. In de nationale media circuleren verhalen over plunderende Birmese hordes. Volgens HREIB-directeur Min zijn dat allemaal indianenverhalen, die er bij de Thai als zoete koek in gaan. ,,Er wordt enorm gegeneraliseerd. Kort na de tsunami werden hier vlakbij 27 mensen gearresteerd vanwege plundering. Twintig van hen waren Thai. Maar in de krant staat dat het allemaal Birmezen waren en de Thai geloven het. Dat zegt natuurlijk alles.''

De enige manier om de uitzichtloze situatie van de Birmese gastarbeiders te doorbreken, is volgens Aung Myo Min internationale druk. Maar het blijft op dat front akelig stil. ,,Op regeringsniveau maakt niemand zich er druk om. We sturen updates naar de Thaise overheid en hebben contact gehad met het mensenrechtenbureau van de Europese Unie. Het heeft totnogtoe weinig uitgehaald.''


Trouw, 15-01-2005