Barst
10th April 2006, 17:51
BLAUW GOUD
Sinds kort biedt KBC het ECO Fund Water aan, een zogenaamd ethisch beleggingsproduct, samengesteld uit een aantal grote spelers op de wereldwatermarkt (onder meer Suez, Veolia Environment, Aqua America). Met de slogan ,,Neem blauw goud op in uw portefeuille'' voert KBC promotie om te investeren in watervoorziening, een markt van wereldwijd 350 miljard euro per jaar. Dat klinkt lovenswaardig, maar hoe halen deze bedrijven de mooie beurscijfers?
Ontwikkelingslanden hebben harde dollars nodig voor hun buitenlandse schulden. Leningen daarvoor kunnen ze krijgen bij de Wereldbank, op voorwaarde dat overheidsbedrijven geprivatiseerd worden. Op die manier kunnen de grote consortia waterdistributiesystemen opkopen in de derde wereld.
In Bolivië, bijvoorbeeld, had de Wereldbank de privatisering van de gemeentelijke watermaatschappij geëist. Suez bood zich aan, maar de aansluitingskosten stegen tot het equivalent van acht maandsalarissen (445 dollar), onbetaalbaar voor veel stedelingen. De tarieven stegen dus aanzienlijk, maar de noodzakelijke investeringen bleven uit. Suez kon wel pronken met een winstmarge van 13 procent. Het scenario is steeds hetzelfde: opkopen van een bestaand waterdistributienet (grootste investering is door de overheid gebeurd), verhogen van de prijzen en besparen op onderhoud.
KBC misbruikt hier de termen ,,eco'' en ,,ethisch beleggen'' om het geweten van de beleggers te sussen. Een ECO Fund Water zou alleen mogen bestaan uit bedrijven die nieuwe technologieën ontwikkelen om het wereldwaterprobleem te helpen oplossen in plaats van de derde wereld het dubbele tarief aan te rekenen.
Lezersbrief DS 10-04-2006, Wouter Willems
Sinds kort biedt KBC het ECO Fund Water aan, een zogenaamd ethisch beleggingsproduct, samengesteld uit een aantal grote spelers op de wereldwatermarkt (onder meer Suez, Veolia Environment, Aqua America). Met de slogan ,,Neem blauw goud op in uw portefeuille'' voert KBC promotie om te investeren in watervoorziening, een markt van wereldwijd 350 miljard euro per jaar. Dat klinkt lovenswaardig, maar hoe halen deze bedrijven de mooie beurscijfers?
Ontwikkelingslanden hebben harde dollars nodig voor hun buitenlandse schulden. Leningen daarvoor kunnen ze krijgen bij de Wereldbank, op voorwaarde dat overheidsbedrijven geprivatiseerd worden. Op die manier kunnen de grote consortia waterdistributiesystemen opkopen in de derde wereld.
In Bolivië, bijvoorbeeld, had de Wereldbank de privatisering van de gemeentelijke watermaatschappij geëist. Suez bood zich aan, maar de aansluitingskosten stegen tot het equivalent van acht maandsalarissen (445 dollar), onbetaalbaar voor veel stedelingen. De tarieven stegen dus aanzienlijk, maar de noodzakelijke investeringen bleven uit. Suez kon wel pronken met een winstmarge van 13 procent. Het scenario is steeds hetzelfde: opkopen van een bestaand waterdistributienet (grootste investering is door de overheid gebeurd), verhogen van de prijzen en besparen op onderhoud.
KBC misbruikt hier de termen ,,eco'' en ,,ethisch beleggen'' om het geweten van de beleggers te sussen. Een ECO Fund Water zou alleen mogen bestaan uit bedrijven die nieuwe technologieën ontwikkelen om het wereldwaterprobleem te helpen oplossen in plaats van de derde wereld het dubbele tarief aan te rekenen.
Lezersbrief DS 10-04-2006, Wouter Willems