Indy.Geeraerts
20th February 2020, 19:20
[SIZE=4]
‘Ik verkies mijn baksteen van een gsm’[/SIZE]
Niet alle jongeren zijn op de digitale trein gesprongen. Voor sommigen is dat een bewuste keuze.
(SCO)
‘Ik heb twee keer een smartphone gehad, tweedehands telkens. Maar die gingen altijd kapot. Ik besefte ook dat ik er niet zo veel aan had. Zelfs dat dagelijks opladen was een last voor me. Een oude gsm, een baksteen, is gewoon makkelijker.’
Dat zegt Margot Scheidtweiler, een 22-jarige studente Psychologie aan de UGent. In de meest recente Digimeter (DS, 20 februari), waarin de onderzoeksgroep IMEC-MICT het digitale gedrag van bijna drieduizend Vlamingen in kaart heeft gebracht, valt op dat niet alle jongeren technologie omarmen.
Volgens de categorisering van onderzoeker Lieven De Marez is Scheidtweiler een zogenoemde happy single. Iemand die wel een goede kennis van technologie heeft, maar bewust afstand houdt.
‘Dat zijn mensen die heel bewust privacy statements lezen, voor hun kinderen schermtijd afbakenen en op de hoogte zijn van de nadelen van technologie. Ze voelen zich daar goed bij. Ze zijn ervan doordrongen dat niet alles wat technologisch wenselijk ook mogelijk is.’
De weg kwijt
Haar vrienden weten dat ze Scheidtweiler moeten sms’en. ‘Soms mis ik eens iets. Dan wil ik bijvoorbeeld een foto nemen van iets dat ik leuk vind, maar dat gaat dan niet. Google Maps heb ik ook niet. Dus ik moet op voorhand de route uit mijn hoofd leren.’
‘Ik kom weleens te laat’, zegt ze met een lach. ‘Of ik moet mensen aanspreken op straat om de richting te vragen. Of ik moet iemand bellen om me te komen halen.’
Tegelijkertijd ziet de studente ook de voordelen. ‘Dit maakt me aandachtiger. Als ik op de trein zit, kan ik meer buiten kijken. Dat geeft ook een gevoel van rust. Ik hoef ook echt niet mee te zijn met het liken van mooie foto’s op Instagram. En ik hoef niet voortdurend op TikTok te zitten.’
Afgesloten van de digitale wereld is ze niet. Ze vermoedt dat ze meer tijd op haar laptop spendeert dan haar vrienden. En ze sluit niet uit om in de toekomst toch een smartphone te kopen. ‘Maar dan zet ik er geen extra’s op zoals Instagram of Facebook. Om er geen verslaving aan over te houden.’
Passionate lover
Onderzoeker De Marez onderscheidt nog vier andere groepen: passionate lover, close friend, it’s complicated en distant acquaintance. Jongeren zitten over al die groepen verspreid.
‘Achttien procent van de Vlamingen mag zich een passionate lover noemen. Zij zijn volledig mee met technologie en de bijhorende kennis en vaardigheden. Zij vertrouwen de merken die erachter zitten en weten wat Artificial Intelligence of Internet of Things is.’
Voor close friend (16 procent) en it’s complicated (25 procent) ligt de relatie met technologie al wat moeilijker. Zijn zijn volledig digitaal, maar er mist wel enige kennis, vaardigheid of zelfs vertrouwen om zich als een passionate lover te mogen omschrijven.
Voor de laatste categorie, die van de distant acquaintance (20 procent), is het allemaal te snel en te veel. ‘Zij haken af. Ze voelen dat ze tekortkomen. Dat zijn in grote mate ouderen, maar ook een stijgende groep jongeren. Zij laten technologie links liggen omdat ze onder meer bang zijn om fouten te maken of omdat de terminologie te ingewikkeld is.’
De Marez: ‘We mogen niet met de veronderstelling leven dat alle jongeren klaar zijn voor de digitalisering. We moeten oppassen dat we jongeren blijven mee hebben.’
Bron: De Standaard, 20.02.2020
https://www.standaard.be/cnt/dmf20200220_04857573?articlehash=20EE73053C55B0D4929B3164F45F1412A68B74C3AC03B436B92E2ECF08F8B59D618F2F3B5FAA1C07CBBB8E121E25928E97BB30A54F806F3807D8B963F7C1BAA3
‘Ik verkies mijn baksteen van een gsm’[/SIZE]
Niet alle jongeren zijn op de digitale trein gesprongen. Voor sommigen is dat een bewuste keuze.
(SCO)
‘Ik heb twee keer een smartphone gehad, tweedehands telkens. Maar die gingen altijd kapot. Ik besefte ook dat ik er niet zo veel aan had. Zelfs dat dagelijks opladen was een last voor me. Een oude gsm, een baksteen, is gewoon makkelijker.’
Dat zegt Margot Scheidtweiler, een 22-jarige studente Psychologie aan de UGent. In de meest recente Digimeter (DS, 20 februari), waarin de onderzoeksgroep IMEC-MICT het digitale gedrag van bijna drieduizend Vlamingen in kaart heeft gebracht, valt op dat niet alle jongeren technologie omarmen.
Volgens de categorisering van onderzoeker Lieven De Marez is Scheidtweiler een zogenoemde happy single. Iemand die wel een goede kennis van technologie heeft, maar bewust afstand houdt.
‘Dat zijn mensen die heel bewust privacy statements lezen, voor hun kinderen schermtijd afbakenen en op de hoogte zijn van de nadelen van technologie. Ze voelen zich daar goed bij. Ze zijn ervan doordrongen dat niet alles wat technologisch wenselijk ook mogelijk is.’
De weg kwijt
Haar vrienden weten dat ze Scheidtweiler moeten sms’en. ‘Soms mis ik eens iets. Dan wil ik bijvoorbeeld een foto nemen van iets dat ik leuk vind, maar dat gaat dan niet. Google Maps heb ik ook niet. Dus ik moet op voorhand de route uit mijn hoofd leren.’
‘Ik kom weleens te laat’, zegt ze met een lach. ‘Of ik moet mensen aanspreken op straat om de richting te vragen. Of ik moet iemand bellen om me te komen halen.’
Tegelijkertijd ziet de studente ook de voordelen. ‘Dit maakt me aandachtiger. Als ik op de trein zit, kan ik meer buiten kijken. Dat geeft ook een gevoel van rust. Ik hoef ook echt niet mee te zijn met het liken van mooie foto’s op Instagram. En ik hoef niet voortdurend op TikTok te zitten.’
Afgesloten van de digitale wereld is ze niet. Ze vermoedt dat ze meer tijd op haar laptop spendeert dan haar vrienden. En ze sluit niet uit om in de toekomst toch een smartphone te kopen. ‘Maar dan zet ik er geen extra’s op zoals Instagram of Facebook. Om er geen verslaving aan over te houden.’
Passionate lover
Onderzoeker De Marez onderscheidt nog vier andere groepen: passionate lover, close friend, it’s complicated en distant acquaintance. Jongeren zitten over al die groepen verspreid.
‘Achttien procent van de Vlamingen mag zich een passionate lover noemen. Zij zijn volledig mee met technologie en de bijhorende kennis en vaardigheden. Zij vertrouwen de merken die erachter zitten en weten wat Artificial Intelligence of Internet of Things is.’
Voor close friend (16 procent) en it’s complicated (25 procent) ligt de relatie met technologie al wat moeilijker. Zijn zijn volledig digitaal, maar er mist wel enige kennis, vaardigheid of zelfs vertrouwen om zich als een passionate lover te mogen omschrijven.
Voor de laatste categorie, die van de distant acquaintance (20 procent), is het allemaal te snel en te veel. ‘Zij haken af. Ze voelen dat ze tekortkomen. Dat zijn in grote mate ouderen, maar ook een stijgende groep jongeren. Zij laten technologie links liggen omdat ze onder meer bang zijn om fouten te maken of omdat de terminologie te ingewikkeld is.’
De Marez: ‘We mogen niet met de veronderstelling leven dat alle jongeren klaar zijn voor de digitalisering. We moeten oppassen dat we jongeren blijven mee hebben.’
Bron: De Standaard, 20.02.2020
https://www.standaard.be/cnt/dmf20200220_04857573?articlehash=20EE73053C55B0D4929B3164F45F1412A68B74C3AC03B436B92E2ECF08F8B59D618F2F3B5FAA1C07CBBB8E121E25928E97BB30A54F806F3807D8B963F7C1BAA3