bijlinda
4th April 2019, 02:12
Verliefd op restjes
De applicatie Too Good To Go, waarop supermarkten en lokale handelaars hun dagelijkse overschotten te koop aanbieden, viel gisteravond als ‘changemaker’ in de prijzen op de Food Waste Awards. Dit jaar werden al 183.000 maaltijden uit de vuilnisbak gered. Wij volgden vier gebruikers in Gent.
‘Voor mij is dit ook een vorm van sociaal engagement’
‘Het is niet altijd gemakkelijk om je agenda ernaar te schikken’, zegt Priyani Libert (35). Ze werkt als officemanager in Zwijnaarde en gebruikt Too Good To Gogemiddeld twee à drie keer per week. ‘De deelnemende restaurants, hotels en winkels kiezen zelf wanneer ze de maaltijden aanbieden. Meestal is dat net voor sluitingstijd.’ Sommige maaltijden, zoals een ontbijt in een hotel, staan om 10 uur klaar; andere, zoals sushi, pas ’s avonds om 22 uur. ‘Maar als het gaat om het redden van eten uit de vuilnisbak, dan wil en kan ik daar wel tijd voor maken.’
‘Toen ik het systeem enkele maanden kende, dacht ik: er zijn mensen die minder bedeeld zijn rondom mij. Too Good To Go biedt heel wat kwaliteitsvolle producten aan, die voor hen luxeproducten zijn. Ik koop daarom soms meerdere porties en deel die uit aan mensen in mijn omgeving. Het gaat voor mij om veel meer dan eten redden. Het gaat ook om sociaal engagement, om samen iets verwezenlijken.’
Priyani heeft weinig slechte ervaringen met de applicatie. ‘Een keer kreeg ik maar één croissant. Je komt daar om eten te redden, maar je hebt wel 4 euro betaald. Ik vond dat zeer moeilijk om te melden, maar de klantendienst zette het uiteindelijk recht.’ Vandaag kocht ze een halve pruimen-vijgentaart van Les tartes de Françoise voor 5,99 euro.
Priyani en haar man gaan ook bewuster met voeding om. ‘Als ik vroeger een pak kaas zag liggen voor de helft van de prijs, vertrouwde ik dat niet. Nu neem ik zoiets net vaker mee.’ De laatste maanden werd het voor Priyani duidelijk dat de app steeds populairder is. ‘Soms zijn de restjes heel snel weg.’
‘Dankzij de app kom ik weer buiten’
‘Too Good To Go is voor mij een enorme hulp geweest’, zegt Gwendoline Hillebrandt (39). Ze werkt bij een sociaal secretariaat, maar zit al drie maanden thuis, herstellend van een burn-out. ‘De app heeft me weer uit huis gekregen. Ik at heel weinig en was daardoor fel vermagerd. Plots besefte ik: je moet wel eten. En dat kan ook door eten uit de vuilnisbak te redden. Ik gebruik de applicatie bijna dagelijks, want ik heb nog niet de energie om te koken.’
De app is voor haar ook meer dan voedsel redden. ‘Ik kom opnieuw buiten en beweeg. De app is ook een sociaal gebeuren: je maakt een praatje met de handelaars en de andere gebruikers. Voor mij was het ook goed omdat je op een bepaald tijdstip ergens moet zijn.’
Gwendoline is net voor sluitingstijd overschotten gaan halen bij de bakker. ‘Zo voorkom ik dat er nog extra verpakkingen worden weggegooid.’ Ze betaalde 3,69 euro voor een brood, een viertal boterkoeken en een achttal pistolets, ingepakt in zelf meegebrachte potjes en zakken. ‘Het gaat niet om: kijk eens hoeveel ik gekregen heb. Wat telt, is: kijk eens wat ik uit de vuilnisbak heb gered. En iets wat gered is, kan ik zelf niet wegsmijten. Als ik te veel brood heb, maak ik bijvoorbeeld broodpudding. Maar vaak deel ik ook restjes uit aan de buren of geef ik eten aan een zwerver.’
‘Ik ga veel bewuster met voeding om’
Ann-Sophie Grimmonprez (24) en haar moeder Vicky (45) gaan een keer per week voedseloverschotten ophalen in de supermarkt, Albert Heijn bijvoorbeeld. ‘Ik ga door de app veel bewuster met voeding om’, merkt Ann-Sophie. ‘Vroeger at ik bijvoorbeeld nooit yoghurt die de vervaldatum had bereikt. Ondertussen doe ik dat wel, omdat ik merk dat hij helemaal niet slecht is.’
Moeder en dochter leerden de app kennen op het werk van Vicky. Sindsdien experimenteren ze met verschillende restaurants en winkels. Volgens Vicky wordt er thuis het laatste jaar minder eten weggegooid. ‘We zijn daar beter in geworden. Maar het is niet altijd gemakkelijk. Vaak krijgen we groenten die we zelf nooit zouden kopen en soms zelfs niet kennen. Dan zoeken we gerechtjes op om iets te maken.’ Dochter Ann-Sophie beslist zelf wat ze meeneemt om op kot op te eten. ‘Veel vlees en vis stockeer ik in de diepvries bij mama en papa.’
‘Je vindt op elk uur wel iets. Dat is net zo leuk’
‘Voor studenten is het mooi meegenomen.’ Jonas Bach (21) en Edna Goeke (26) gebruiken de applicatie een tweetal keer per week. Ze kochten voor 4,5 euro een slaatje, een stuk quiche en een broodje bij Exki. Maar er is meer dan het financiële luik. ‘Je vindt op elk uur wel iets. Dat is net zo leuk’, zegt Jonas. ‘Ook het sociale aspect spreekt me hard aan. Bij de bakker of de supermarkt spreekt niemand nog met elkaar. Het thema voedselverspilling brengt mensen opnieuw samen. Ook met de handelaars wordt erover gesproken. Het onderwerp leeft enorm.’
‘Ik ben zelf nog bewuster bezig met voedselverspilling dan vroeger’, zegt Edna. ‘Niet enkel door Too Good To Go, maar ook door de klimaatmarsen. Als iedereen alleen zou kopen wat hij nodig heeft, dan zou het probleem al veel kleiner zijn. Ik kan zelf geen eten weggooien. Als je iets niet lust, kan je het weggeven. Maar ik gebruik ook vaak de diepvries. En een stokbrood te veel? Dat laat ik hard worden en dan maak ik er croutons van. Je moet echt nadenken over hoe je iets kan verwerken.’
DSAvond, 03-04-2019 (Klaas Maenhout) http://www.standaard.be/cnt/dmf20190402_04297733
De applicatie Too Good To Go, waarop supermarkten en lokale handelaars hun dagelijkse overschotten te koop aanbieden, viel gisteravond als ‘changemaker’ in de prijzen op de Food Waste Awards. Dit jaar werden al 183.000 maaltijden uit de vuilnisbak gered. Wij volgden vier gebruikers in Gent.
‘Voor mij is dit ook een vorm van sociaal engagement’
‘Het is niet altijd gemakkelijk om je agenda ernaar te schikken’, zegt Priyani Libert (35). Ze werkt als officemanager in Zwijnaarde en gebruikt Too Good To Gogemiddeld twee à drie keer per week. ‘De deelnemende restaurants, hotels en winkels kiezen zelf wanneer ze de maaltijden aanbieden. Meestal is dat net voor sluitingstijd.’ Sommige maaltijden, zoals een ontbijt in een hotel, staan om 10 uur klaar; andere, zoals sushi, pas ’s avonds om 22 uur. ‘Maar als het gaat om het redden van eten uit de vuilnisbak, dan wil en kan ik daar wel tijd voor maken.’
‘Toen ik het systeem enkele maanden kende, dacht ik: er zijn mensen die minder bedeeld zijn rondom mij. Too Good To Go biedt heel wat kwaliteitsvolle producten aan, die voor hen luxeproducten zijn. Ik koop daarom soms meerdere porties en deel die uit aan mensen in mijn omgeving. Het gaat voor mij om veel meer dan eten redden. Het gaat ook om sociaal engagement, om samen iets verwezenlijken.’
Priyani heeft weinig slechte ervaringen met de applicatie. ‘Een keer kreeg ik maar één croissant. Je komt daar om eten te redden, maar je hebt wel 4 euro betaald. Ik vond dat zeer moeilijk om te melden, maar de klantendienst zette het uiteindelijk recht.’ Vandaag kocht ze een halve pruimen-vijgentaart van Les tartes de Françoise voor 5,99 euro.
Priyani en haar man gaan ook bewuster met voeding om. ‘Als ik vroeger een pak kaas zag liggen voor de helft van de prijs, vertrouwde ik dat niet. Nu neem ik zoiets net vaker mee.’ De laatste maanden werd het voor Priyani duidelijk dat de app steeds populairder is. ‘Soms zijn de restjes heel snel weg.’
‘Dankzij de app kom ik weer buiten’
‘Too Good To Go is voor mij een enorme hulp geweest’, zegt Gwendoline Hillebrandt (39). Ze werkt bij een sociaal secretariaat, maar zit al drie maanden thuis, herstellend van een burn-out. ‘De app heeft me weer uit huis gekregen. Ik at heel weinig en was daardoor fel vermagerd. Plots besefte ik: je moet wel eten. En dat kan ook door eten uit de vuilnisbak te redden. Ik gebruik de applicatie bijna dagelijks, want ik heb nog niet de energie om te koken.’
De app is voor haar ook meer dan voedsel redden. ‘Ik kom opnieuw buiten en beweeg. De app is ook een sociaal gebeuren: je maakt een praatje met de handelaars en de andere gebruikers. Voor mij was het ook goed omdat je op een bepaald tijdstip ergens moet zijn.’
Gwendoline is net voor sluitingstijd overschotten gaan halen bij de bakker. ‘Zo voorkom ik dat er nog extra verpakkingen worden weggegooid.’ Ze betaalde 3,69 euro voor een brood, een viertal boterkoeken en een achttal pistolets, ingepakt in zelf meegebrachte potjes en zakken. ‘Het gaat niet om: kijk eens hoeveel ik gekregen heb. Wat telt, is: kijk eens wat ik uit de vuilnisbak heb gered. En iets wat gered is, kan ik zelf niet wegsmijten. Als ik te veel brood heb, maak ik bijvoorbeeld broodpudding. Maar vaak deel ik ook restjes uit aan de buren of geef ik eten aan een zwerver.’
‘Ik ga veel bewuster met voeding om’
Ann-Sophie Grimmonprez (24) en haar moeder Vicky (45) gaan een keer per week voedseloverschotten ophalen in de supermarkt, Albert Heijn bijvoorbeeld. ‘Ik ga door de app veel bewuster met voeding om’, merkt Ann-Sophie. ‘Vroeger at ik bijvoorbeeld nooit yoghurt die de vervaldatum had bereikt. Ondertussen doe ik dat wel, omdat ik merk dat hij helemaal niet slecht is.’
Moeder en dochter leerden de app kennen op het werk van Vicky. Sindsdien experimenteren ze met verschillende restaurants en winkels. Volgens Vicky wordt er thuis het laatste jaar minder eten weggegooid. ‘We zijn daar beter in geworden. Maar het is niet altijd gemakkelijk. Vaak krijgen we groenten die we zelf nooit zouden kopen en soms zelfs niet kennen. Dan zoeken we gerechtjes op om iets te maken.’ Dochter Ann-Sophie beslist zelf wat ze meeneemt om op kot op te eten. ‘Veel vlees en vis stockeer ik in de diepvries bij mama en papa.’
‘Je vindt op elk uur wel iets. Dat is net zo leuk’
‘Voor studenten is het mooi meegenomen.’ Jonas Bach (21) en Edna Goeke (26) gebruiken de applicatie een tweetal keer per week. Ze kochten voor 4,5 euro een slaatje, een stuk quiche en een broodje bij Exki. Maar er is meer dan het financiële luik. ‘Je vindt op elk uur wel iets. Dat is net zo leuk’, zegt Jonas. ‘Ook het sociale aspect spreekt me hard aan. Bij de bakker of de supermarkt spreekt niemand nog met elkaar. Het thema voedselverspilling brengt mensen opnieuw samen. Ook met de handelaars wordt erover gesproken. Het onderwerp leeft enorm.’
‘Ik ben zelf nog bewuster bezig met voedselverspilling dan vroeger’, zegt Edna. ‘Niet enkel door Too Good To Go, maar ook door de klimaatmarsen. Als iedereen alleen zou kopen wat hij nodig heeft, dan zou het probleem al veel kleiner zijn. Ik kan zelf geen eten weggooien. Als je iets niet lust, kan je het weggeven. Maar ik gebruik ook vaak de diepvries. En een stokbrood te veel? Dat laat ik hard worden en dan maak ik er croutons van. Je moet echt nadenken over hoe je iets kan verwerken.’
DSAvond, 03-04-2019 (Klaas Maenhout) http://www.standaard.be/cnt/dmf20190402_04297733