Berlusconi loopt kwaad weg uit tv-programma

[Barst]

Berlusconi loopt kwaad weg uit tv-programma


De Italiaanse premier Silvio Berlusconi is vandaag kwaad weggelopen uit een tv-programma, uit onvrede over de interviewster. Over twee dagen debatteert Berlusconi op televisie met zijn grote tegenstrever bij de in april te houden verkiezingen, Romano Prodi. Diens centrumlinkse coalitie is momenteel iets populairder dan de conservatieve regering van Berlusconi.


Het gewraakte programma, ’In een half uur’ van staatszender RAI, wordt gepresenteerd door Lucia Annunziata, al lang een vijand van Berlusconi. Tijdens een woordenwisseling - waarin Berlusconi Annunziata vroeg hem te laten uitspreken en de interviewster hem vroeg antwoord te geven op haar vragen - zei de premier dat Annunziata een goed voorbeeld is van een links persoon met vooroordelen.

,,U moet zich een beetje schamen", zei hij. Annunziata trad in 2004 terug als directeur van de televisiezender RAI, omdat bondgenoten van Berlusconi zouden proberen die over te nemen.

Na nog wat geruzie over en weer stond Berlusconi op uit zijn stoel, gaf Annunziata een hand, zei gedag en liep van de set af. Er waren toen twintig minuten van In een half uur verstreken.

Een woordvoerder van Prodi zei in een reactie tegen SKY TG24 dat het vooral van belang is dat Berlusconi dinsdag tijdens het debat met Prodi niet de benen neemt. Berlusconi heeft de laatste weken vele malen zijn opwachting gemaakt in tv-programma’s van zowel zijn eigen zenders als die van RAI.


Weblog DS, 12-03-2006 (sdg)

[Barst]

,,We zijn toch geen ballerina's''


Het was een niet alledaags beeld. Na afloop van de eerste tv-confrontatie met zijn uitdager Romano Prodi, dinsdagavond, was de immer breed glimlachende, optimistische Silvio Berlusconi nog één brok frustratie. Tijdens het debat en ook erna mopperde hij uitvoerig over de strakke regels, die ,,zijn spontaniteit en eerlijkheid braken'' en het hem onmogelijk maakten ,,de Italianen te vertellen wat ze écht wilden weten''. Veruit de meeste politieke analisten, drie onafhankelijke peilingsbureaus en de meeste Italiaanse kranten vonden dat Prodi ,,op punten'' had gewonnen.


Op negen en tien april houdt Italië parlementsverkiezingen. Premier Berlusconi, die de centrum-rechtse coalitie Huis van de Vrijheden leidt, is bijzonder gebrand op een verlenging van zijn mandaat. Net als tien jaar geleden staat opnieuw Romano Prodi, leider van de centrum-linkse Unie, tegenover hem in de ring. In 1996 won Prodi. De peilingen geven de voormalige voorzitter van de Europese Commissie tot hiertoe een lichte voorsprong.

Het debat, dat de openbare zender Rai 1 in prime time uitzond, was de eerste rechtstreekse confrontatie tussen de twee aartsrivalen in tien jaar tijd. Het werd een kijkcijferkanon: liefst zestien miljoen Italianen zaten aan de buis gekluisterd. En dat ondanks de strakke regels - elke spreker kreeg tweeëneenhalve minuut om te antwoorden - of de steriele setting, waardoor Berlusconi zijn flamboyante imago niet wist uit te spelen. ,,Ik voelde mij alsof ik in een wassenbeeldenmuseum was terechtgekomen'', aldus een ontevreden premier. Prodi daarentegen speelde zijn imago van ernstige politicus met kennis van zaken dinsdagavond handig uit: ,,Was het een saai debat? Het gesprek ging over de problemen waarmee dit land kampt. We zijn toch geen ballerina's?''

Beide kandidaten bleven vaak bij hun stokpaardjes steken. Berlusconi herhaalde dat de centrum-linkse oppositie ,,in handen is van de communisten''. Prodi maakte dan weer dankbaar allusies op de corruptieprocessen en de belangenvermenging van de Italiaanse premier. Toen de heren aan de inhoud toekwamen, lag het onderwerp al evenzeer voor de hand: de economie.

Euro. De Italianen deden tijdens de regering-Prodi (1996-1998) een enorme inspanning om tot de eurozone toe te treden. Zeven jaar na het afscheid van de lire morren heel wat Italianen dat hun koopkracht sinds de euro drastisch is afgenomen. Een dankbaar verkiezingsthema voor Berlusconi, volgens wie ,,de euro te snel en zonder de noodzakelijke voorzorgsmaatregelen is geïntroduceerd.'' Romano Prodi counterde de premier en noemde de euro een ,,triomf'' die pas onder de regering-Berlusconi een probleem is geworden.

Overheidsuitgaven. Dat Italië wegens zijn begrotingstekort onder strikt toezicht staat van de Europese Commissie, is als thema dan weer op maat gesneden van voormalig Commissievoorzitter Romano Prodi. De economieprofessor noemt de Italiaanse boekhouding ,,een regelrechte ramp''. Premier Berlusconi benadrukt dat hij de enorme staatsschuld van centrum-links heeft geërfd. ,,Eigenaardig'', aldus Prodi. ,,U leidt de regering, maar zoekt de verantwoordelijkheid tot bij Garibaldi ( een vrijheidsstrijder uit de 19de eeuw, red. ).'' Op drie april praten de twee verder.


DS, 16-03-2006(iro)

[Barst]

Berlusconi jaagt nu ook ondernemers tegen zich in harnas


De Italiaanse president Berlusconi slaat wild om zich heen in de aanloop naar de verkiezingen. Nu valt hij zelfs de ondernemers aan.


Gefluit en boegeroep waren Berlusconi’s deel, afgelopen weekeinde. Dat gebeurt hem wel vaker, maar deze keer waren het Italiës belangrijkste ondernemers, verenigd in Confindustria, die hun hart luchtten. De president heeft bijna niets gedaan om de Italiaanse economie weer vlot te trekken, vinden zij. En nu kwam Berlusconi, die over drie weken herkozen wil worden, hen ook nog eens de les lezen.

„Er klopt iets niet als Confindustria iedere dag de regering aanvalt”, klaagde de president. En hij sloeg direct terug, door de ondernemers zwart te maken: „Als er zakenlieden zijn die gek geworden zijn en links steunen, dan moeten zij wel veel lijken in de kast hebben en veel om vergeving voor te vragen.” Het keurige publiek liet zijn afkeer duidelijk blijken, door te fluiten en ’schande’ te roepen.

De ondernemers vormden eerder een vanzelfsprekend deel van Berlusconi’s aanhang. De ondernemer van huis uit zou de verstarde economie wel eens op de schop nemen –dat was althans de hoop. Maar ondernemend Italië is bedrogen uitgekomen. De economie groeide vorig jaar met nul procent en in de jaren ervoor was het niet veel meer.

„Italië heeft impopulaire en urgente structurele hervormingen nodig”, zegt voorzitter Cordero di Montezemolo van Confindustria, ook president-commissaris van Fiat, in de Financial Times. Hij legt de schuld bij de politici, die vooral bezig zijn elkaar onderuit te halen. „Dit is de langste en slechtste verkiezingscampagne sinds de oorlog. De woorden industrie en concurrentie zijn nauwelijks te horen.”

De broodnodige hervormingen zijn er onder Berlusconi niet gekomen. De bureaucratie is nog altijd even groot, de pensioenregelingen voor ambtenaren blijven erg royaal en de marktwerking is zeer gebrekkig.

Italië bungelt onderaan in ranglijsten van meest concurrerende EU-economieën. De traditionele, vaak nog ambachtelijke bedrijfjes die vooral kleding, schoenen en etenswaren produceren hebben het moeilijk. Ze kunnen niet op tegen de nieuwe concurrentie uit Azië, met name China. Alleen concentratie van het bedrijfsleven en innovatie kunnen uitkomst bieden. Maar de uitgaven aan onderzoek en ontwikkeling zijn in Italië nog lager dan in landen als Frankrijk en Duitsland.

Probleem voor de ondernemers is dat de linkse oppositie hen ook niet zoveel te bieden heeft. Het is onwaarschijnlijk dat oppositieleider Prodi, op voorsprong in de peilingen, de economische hervormingen wel zal doorvoeren als hij een nieuwe regering kan vormen. Daarin zullen naar verwachting ook geharnaste tegenstanders van iedere economische hervorming meedoen.


Trouw, 21-03-2006

[Barst]

Prodi verwijt VS inmenging in verkiezingsstrijd


De Italiaanse oppositieleider Romano Prodi is kwaad op de Amerikaanse regering. Aanleiding: het State Department waarschuwde zijn onderdanen in Italië woensdag voor mogelijk gewelddadige demonstraties rond de periode van de parlementsverkiezingen van 9 en 10 april.


Angstklimaat

Prodi zei donderdag "geshockeerd" te zijn. "Die waarschuwing creëert onnodig een klimaat van angst", aldus de voormalige voorzitter van de Europese Commissie die nu met een links blok de rechtse coalitie van premier Berlusconi het vuur aan de schenen wil leggen. Hij verweet het VS-ministerie van Buitenlandse Zaken invloed te willen uitoefenen op de verkiezingsstrijd in Italië.


Al-Qaida

Volgens Washington bestaat een aanhoudende dreiging door terreuraanslagen en andere gewelddadige acties tegen Amerikaanse instellingen en burgers in Italië. Wegens de Italiaanse militaire aanwezigheid in Irak zouden het terreurnetwerk al-Qaida en islamitische extremisten Italië bedreigen. Het State Department richtte zich tot Amerikanen die Italië bezoeken of er leven. Zij moeten plaatsen mijden waar er demonstraties verwacht worden, luidde het.


Berlusconi

Berlusconi was er als de kippen bij om de waarschuwing van Washington als munitie voor zijn verkiezingscampagne te gebruiken. Hij beschuldigde er de linkse oppositie van, tijdens haar verkiezingsbijeenkomsten aan te zetten tot geweld en "de democratie in Italië in gevaar te brengen".

"Prodi mengt zich in de Amerikaanse aangelegenheden, en niet omgekeerd", luidde het donderdag op een persconferentie na de ministerraad in Rome. "Zijn interventie (van Prodi, nvdr) is ongepast", aldus 'Il Cavaliere'. Volgens Berlusconi wil Prodi met zijn kritiek op de regering-Bush "slechts de waarheid verhullen, namelijk dat links degenen beschermt die naar geweld grijpen".

Berlusconi en Bush zijn dikke vrienden. Tijdens hun laatste ontmoeting in Washington, eind februari, zei de Amerikaanse president trouwens publiekelijk te hopen dat Berlusconi herverkozen wordt.


Weblog HLN, 23/03/06 19u53

[Barst]

De erfenis van Silvio


Twaalf jaar lang heeft de rijkste man van Italië de politiek van zijn land gedomineerd. Maar als de peilingen kloppen, komt er binnenkort een einde aan het tijdperk van Silvio Berlusconi.


Op Sicilië lonkt een zekere prinses von Hohenstaufen, afstammelinge van de legendarische Frederik II, naar de kiezer. In Rome treden de kleindochter van Il Duce Alessandra Mussolini en de communistische transseksueel Vladimir Luxuria in de arena. In Milaan verkondigt de Partito internettiano haar geloof in het wereldwijde web. En ondertussen verklaart eerste minister Silvio Berlusconi dat hij 'de Jezus Christus van de politiek' is en zich tot de verkiezingen van 9 en 10 april zal onthouden van seks. Je kunt veel zeggen van de Italiaanse politiek, maar niet dat zij saai en kleurloos is.

Al zou daar binnenkort wel verandering in kunnen komen. Want als de centrumlinkse oppositie de verkiezingen wint, wordt voormalig Europees Commissievoorzitter Romano Prodi opnieuw eerste minister. De Bolognese professor heeft het imago van een wat droge intellectueel, zeker in vergelijking met de flamboyante flapuit Berlusconi. Voor de journalisten zullen de sappige oneliners dan in elk geval niet meer zo voor het oprapen liggen.

Enkele maanden geleden had L'Unione, de bonte maar vooralsnog eensgezinde coalitie rond Prodi, in de peilingen een riante voorsprong op de regeringspartijen van Casa delle Libertà('Huis van de Vrijheden'). Berlusconi zag de bui hangen en riep de hulp in van niemand minder dan Karl Rove, de campagneleider van George W. Bush. Die was er destijds met zijn tactisch doorzicht immers ook in geslaagd Bush' forse achterstand op de Democratische presidentskandidaat John Kerry om te buigen in winst. Rove, in Washington ook wel The Prince of Darkness genoemd, stuurde begin december in het grootste geheim enkele adviseurs naar Italië om een weekend lang met Berlusconi te brainstormen in zijn villa in Arcore.

Nu, een kleine twee weken voor de verkiezingen, behoudt Prodi's L'Unione een duidelijke voorsprong in de peilingen, maar Berlusconi - bijna zeventig en nog steeds een vechter, dat moet je hem nageven - zet alle zeilen bij om het grote aantal zwevende kiezers binnen te halen.

Meer dan eens neemt hij daarbij zijn wensen voor werkelijkheid. Zo kwam hij op de proppen met een opiniepeiling van een onbekend Amerikaans onderzoeksbureau waaruit moest blijken dat die onbesliste kiezers in groten getale centrumrechts stemmen en hem dus de overwinning zullen bezorgen. En toen hoofdredacteur Paolo Mieli van de Corriere della sera in een opmerkelijk opiniestuk partij koos voor Romano Prodi, beweerde Berlusconi enkele dagen later doodleuk dat de dagelijkse verkoop van de krant met 50.000 exemplaren was gezakt. Niks van, reageerde de directie, de verkoop is stabiel gebleven.

La vera storia italiana, 'het ware verhaal van Italië', heet de glossy verkiezingsfolder die Berlusconi op tien miljoen exemplaren heeft laten verspreiden. Maar tussen het ware verhaal van Berlusconi en de werkelijkheid ligt vaak een hemelsbreed verschil.

'Voor Berlusconi, schepper en schepping van de postmoderne Italiaanse politiek', schreef Alexander Stille, auteur van Citizen Berlusconi, onlangs in de Financial Times, 'is niet belangrijk wat is gebeurd, maar wel wat mensen dénken dat er is gebeurd.' En hoe je dat beïnvloedt, weet de televisiemogol beter dan wie ook: 'Als iets niet op tv komt, bestaat het niet. En dat geldt voor een product, zowel als voor een politicus of een idee.'


GROTE STAATSLIEDEN

Ook de verkiezingsbeloftes van zijn 'contract met de Italianen' uit 2001 is Berlusconi niet nagekomen. Er zijn niet 1,5 miljoen maar nauwelijks 1 miljoen nieuwe banen gecreëerd - waarvan bijna de helft door een truc: de massale regularisatie van illegale arbeiders. Het minimumpensioen is lang niet voor iedereen opgetrokken tot 500 euro en ook de belastingen zijn niet zo fors verlaagd als was beloofd. Maar Berlusconi betwist die kritiek en verklaart met een pokerface dat hij 'zoals alle grote staatslieden' tien à vijftien jaar nodig heeft om zijn plannen te realiseren.

Of de Italianen nog zo veel geduld met hem willen oefenen, is zeer de vraag. Een heleboel Berlusconi-kiezers zijn ontgoocheld dat het nieuwe economische mirakel dat de selfmade man uit Milaan had beloofd, is uitgebleven. De Italiaanse economie doet het zelfs slechter dan die van de belangrijkste Europese partners. De groei is volledig stilgevallen, het begrotingstekort komt ieder jaar opnieuw boven de drieprocentnorm van de EU uit en voor het eerst sinds lang is de overheidsschuld weer gestegen. De vele familiale kleine en middelgrote ondernemingen worden hard getroffen door de globalisering, de zo beroemde textiel- en schoenenindustrie heeft zwaar te lijden van de concurrentie uit China, de Italiaanse banksector kreunt onder de schandalen en wordt belaagd door buitenlandse overnemers.

En wanneer de Italianen zelf op het overnamepad willen gaan - zoals elektriciteitsproducent Enel die zijn oog heeft laten vallen op het Franse nutsbedrijf Suez - wordt hen het gras voor de voeten weggemaaid.

Er heerst een gevoel van malaise in il Bel Paese, maar ook als eerste minister heeft Berlusconi meer hart voor de winstcijfers van zijn bedrijven dan voor het welzijn van het land.

Door zijn belangenverstrengeling jaagt hij zelfs oude vrienden tegen zich in het harnas. Zoals de Australisch-Amerikaanse mediamagnaat Rupert Murdoch, wiens zakelijk imperium de hele wereld omspant. Rupert en 'Silviow' konden het jarenlang uitstekend met elkaar vinden. Maar in 2003 lanceerde Murdoch de satelliet-tv Sky Italia. Die haalde vooral kijkers weg bij Berlusconi's Canale 5 en heeft nu een marktaandeel van zes procent. Te veel, naar de zin van Mediaset, het bedrijf waarin Berlusconi's drie tv-stations zijn ondergebracht. En dus weigert de premier in te gaan op het verzoek van Murdoch om de van overheidswege toegekende korting op decoders voor gewone digitale tv (en dus níét voor satelliet-tv) af te schaffen. Een korting die nochtans ook door Europa is veroordeeld. Bovendien probeert hij de uitzendrechten van de voetbalcompetitie van Murdoch af te snoepen. Juventus heeft al een exclusiviteitscontract met Mediaset getekend, en AC Milan, waarvan Berlusconi eigenaar is, zal allicht volgen.

'Wat kun je beginnen als je concurrent ook de eerste minister is, die controle heeft over de televisie, het voetbal en de wet?' zei een Italiaanse medewerker van Murdoch in het weekblad L'espresso. Dat meende ook te weten dat 'de haai' bij z'n laatste bezoek aan Rome een korte lunch had met Berlusconi, en een lang gesprek met Romano Prodi.


TROONPRETENDENTEN

Niet alleen om zijn zakelijke belangen te behartigen, ook om zelf uit de handen van het Italiaanse gerecht te blijven heeft Berlusconi het parlement de voorbije jaren heel wat op hemzelf toegesneden wetten laten goedkeuren. Voor een aantal misdrijven (boekhoudkundige fraude, belastingontduiking, omkoping) waarvan hij en zijn medewerkers worden beticht, is de strafmaat fors verminderd of de verjaringstermijn gehalveerd.

Door bovendien voortdurend te schimpen op de 'linkse' magistratuur die 'zijn vel wil', heeft de regeringsleider de geloofwaardigheid van de sowieso al armlastige Italiaanse justitie nog verder ondermijnd. 'Als Berlusconi de verkiezingen wint, betekent dat het einde van Montesquieu in Italië', donderpreekte Umberto Eco in La Repubblica. 'Al vijf jaar lang maken we de systematische afbraak mee van de grondwettelijke machtsverhoudingen.'

Berlusconi klopt zich intussen op de borst omdat hij de eerste naoorlogse regeringsleider is die de wettelijke termijn van vijf jaar helemaal heeft uitgedaan. Hijzelf zou dat graag nog eens overdoen, maar nu hij minder dan vroeger bij de kiezer lijkt aan te slaan, treden de troonpretendenten naar voren. Zowel minister van Buitenlandse Zaken Gianfranco Fini (Alleanza Nazionale) als Kamervoorzitter Pier Ferdinando Casini (Udc) hebben de voorbije weken al te kennen gegeven dat zij de leiding van centrumrechts willen overnemen als Casa delle Libertàop 9 en 10 april het onderspit delft.

Voor Romano Prodi wordt het dan een hele klus om de economie weer op gang te trekken, de beloofde hervormingen (justitie, arbeidsmarkt, belastingen...) door te voeren en het geloof in de democratische rechtsstaat te herstellen.

'Nooit eerder heeft de politiek zo veel verdeeldheid gezaaid. En niet alleen in de besloten kamers van de macht, maar ook in de straten, in de huizen en in het dagelijks leven van de mensen. De strijd om de macht is zo meedogenloos geworden dat hij de Italiaanse samenleving zelf dreigt te ontwrichten. [... ] Ik vrees dat we in een spiraal zijn terechtgekomen waarin de democratie steeds kwetsbaarder wordt.'

Dat schreef Romano Prodi op 8 januari 1995 in de krant Avvenire. Een jaar later zou hij bij de parlementsverkiezingen Silvio Berlusconi verslaan.


Knack, 29-03-2006 (Joost Albers)