jenne.h*lsen
18th May 2018, 16:55
Bedrijven en zieken die te weinig moeite doen om opnieuw aan het werk te gaan, zullen een boete kunnen krijgen. Dat besliste de federale regering vandaag.
Het aantal langdurig zieken op onze arbeidsmarkt piekt. Sinds december 2016 introduceerde de federale regering daarom een re-integratietrajct. Een jaar lang zocht de regering naar dé stok om werkgevers en langdurig zieken te responsabiliseren, zodat meer mensen weer aan de slag zouden gaan. De factuur loopt inmiddels op tot meer dan zeven miljard euro.
In het zomerakkoord van vorig jaar was er een principieel akkoord tussen ministers Maggie De Block (Open VLD) en Kris Peeters (CD&V), beiden verantwoordelijk voor het dossier. Maar toch sleept het nog tot vandaag aan om een akkoord te vinden op de ministerraad. Struikelblok was de snelheid waarmee werkgevers gesanctioneerd kunnen worden.
Boete en lagere uitkering
Dat is nu geregeld. Als een werkgever niet meewerkt aan een re-integratietraject, moet die een ‘herstelbijdrage’ betalen om de meerkosten voor de sociale zekerheid te compenseren. Maar hij krijgt eerst nog een waarschuwing, en een extra termijn van 14 dagen om alsnog mee te werken. Ook als een werkgever geen redelijke inspanningen doet om werknemers aan het werk te houden, volgt een boete, van 800 euro. Dat laatste geldt niet voor kmo’s.
Tegelijk riskeert ook de zieke werknemer een boete. Werkt hij te weinig mee (geen vragenlijsten invullen over mogelijke re-integratie of afwezig blijven voor een gesprek, red.), dan verliest hij 5 tot 10 procent van zijn uitkering. Dat kan maar voor één maand, en zijn uitkering mag nooit onder het minimum voor zijn gezinssituatie zakken.
Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20180518_03519262
Mening: Ik vind het persoonlijk geen slecht idee om de mensen die langdurig ziek zijn te bestraffen. Maar er moet wel en belangrijk onderscheid gemaakt worden tussen de mensen die effectief ziek zijn en er niet aan kunnen doen dat ze niet kunnen werken en aan de andere kant de mensen die van het systeem profiteren en niet willen werken. Mensen die zich voor een lange tijd ziek melden, maar eigenlijk gewoon kunnen gaan werken kosten de staat en onze samenleving handen vol geld. De mensen die effectief een ziekte hebben moeten wel niet in de categorie vallen van mensen die beboet moeten worden.
Het aantal langdurig zieken op onze arbeidsmarkt piekt. Sinds december 2016 introduceerde de federale regering daarom een re-integratietrajct. Een jaar lang zocht de regering naar dé stok om werkgevers en langdurig zieken te responsabiliseren, zodat meer mensen weer aan de slag zouden gaan. De factuur loopt inmiddels op tot meer dan zeven miljard euro.
In het zomerakkoord van vorig jaar was er een principieel akkoord tussen ministers Maggie De Block (Open VLD) en Kris Peeters (CD&V), beiden verantwoordelijk voor het dossier. Maar toch sleept het nog tot vandaag aan om een akkoord te vinden op de ministerraad. Struikelblok was de snelheid waarmee werkgevers gesanctioneerd kunnen worden.
Boete en lagere uitkering
Dat is nu geregeld. Als een werkgever niet meewerkt aan een re-integratietraject, moet die een ‘herstelbijdrage’ betalen om de meerkosten voor de sociale zekerheid te compenseren. Maar hij krijgt eerst nog een waarschuwing, en een extra termijn van 14 dagen om alsnog mee te werken. Ook als een werkgever geen redelijke inspanningen doet om werknemers aan het werk te houden, volgt een boete, van 800 euro. Dat laatste geldt niet voor kmo’s.
Tegelijk riskeert ook de zieke werknemer een boete. Werkt hij te weinig mee (geen vragenlijsten invullen over mogelijke re-integratie of afwezig blijven voor een gesprek, red.), dan verliest hij 5 tot 10 procent van zijn uitkering. Dat kan maar voor één maand, en zijn uitkering mag nooit onder het minimum voor zijn gezinssituatie zakken.
Bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20180518_03519262
Mening: Ik vind het persoonlijk geen slecht idee om de mensen die langdurig ziek zijn te bestraffen. Maar er moet wel en belangrijk onderscheid gemaakt worden tussen de mensen die effectief ziek zijn en er niet aan kunnen doen dat ze niet kunnen werken en aan de andere kant de mensen die van het systeem profiteren en niet willen werken. Mensen die zich voor een lange tijd ziek melden, maar eigenlijk gewoon kunnen gaan werken kosten de staat en onze samenleving handen vol geld. De mensen die effectief een ziekte hebben moeten wel niet in de categorie vallen van mensen die beboet moeten worden.