Ayse.C*ools
30th April 2018, 17:17
Vakbondsmilitanten blokkeren sinds maandagochtend alle Belgische distributiecentra van de warenhuisketen Lidl, waardoor winkels niet kunnen worden bevoorraad. ‘In strijd met het stakingsrecht’, oordeelt Marc De Vos, professor arbeidsrecht. Toch is Lidl niet van plan om naar de rechter te trekken.
Het sociaal conflict bij Lidl begon woensdag en draait om de te hoge werkdruk waaronder werknemers zeggen te lijden. De directie slaagde er vrijdag in om een voorlopig akkoord te bereiken met de liberale en christelijke vakbonden. De socialistische bond BBTK houdt het been echter stijf.
Maandag voerden de vakbondsleden de druk op door alle distributiecentra van Lidl in ons land te blokkeren. Zo willen zij voorkomen dat winkels die toch open zijn, kunnen worden bevoorraad. Alleen: is dat niet in strijd met het stakingsrecht? ‘Het is altijd een afweging die moet worden gemaakt, maar over het actief blokkeren van werkwilligen wordt in principe gezegd dat het wel degelijk in strijd is met het stakingsrecht’, zegt Marc De Vos, professor arbeidsrecht aan de universiteit van Gent en lid van de economische denktankt Itinera.
De Vos: ‘Er is een onderscheid tussen een passieve en een actieve manifestatie. Bij een passieve blokkade zetten stakers ergens een piket op, of houden ze een zitstaking, met als enige doel dat ze niet aan het werk gaan. Zulke acties zijn zeker toegelaten, daarover bestaat geen twijfel. Als er echter blokkades worden opgeworpen waardoor werkwilligen actief worden belet te werken, of waardoor winkels niet kunnen worden bevoorraad, dan krijg je een botsing van het recht op staken met het recht op werken. En dan wordt een grens overschreden.’
Gerechtsdeurwaarder
De Vos voert verder aan dat het een verschil uitmaakt of die blokkades worden opgeworpen op privéterrein, dan wel op de openbare weg. ‘Op de openbare weg is ook de verkeerscode van toepassing. Als dan ook nog eens de openbare veiligheid in het gedrang komt, is de afweging dat de wet wordt overschreden nog sneller gemaakt.’
Maar wat kunnen werkgevers doen als ze voelen dat een grens wordt overschreden? Vakbonden hebben nu eenmaal geen rechtspersoonlijkheid, dus kunnen ze ook niet gedagvaard worden. ‘Grote bedrijven als Lidl hebben doorgaans advocaten die erg goed gewapend zijn. Zij zouden bijvoorbeeld door een gerechtsdeurwaarder individuele vakbondsmilitanten die actieve blokkades opwerpen kunnen laten identificeren, en tegen hen afzonderlijke rechtszaken beginnen om een schadevergoeding te krijgen’, vervolgt De Vos.
De Vos: ‘De vraag is alleen of dat wel een slimme keuze zou zijn. Door bij sociale conflicten de sterke arm der wet in te schakelen gooi je eigenlijk alleen maar olie op het vuur. Als het dan gaat escaleren, zit je als werkgever met een nog veel groter probleem. Het duurt bovendien ontzettend lang om al die afzonderlijke rechtszaken afgerond te krijgen. Maar als ik naar de directie van Lidl luister, hoor ik alleen maar verzoenende taal. De kans dat zij met harde hand willen ingrijpen, acht ik ontzettend klein.’
Lidl onderneemt geen gerechtelijke stappen
Lidl heeft echter zelf al duidelijk gemaakt niet naar de rechtbank te zullen stappen om de blokkades ongedaan te maken. Het bedrijf wil blijven onderhandelen met de stakers. ‘We moeten samen verder’ aldus Isabelle Colbrandt, woordvoerder van Lidl aan VRT Nws.
Bron:http://www.standaard.be/cnt/dmf20180430_03490837
30 april 2018
Eigen mening: Ik heb het volste respect voor de werknemers van Lidl, maar vind wel dat een staking van ondertussen zes dagen erg lang is om een punt te maken. Ik denk dat Lidl nu voornamelijk klanten aan het verliezen is aan winkelketens zoals bijvoorbeeld Aldi. Wat we nu zien is dat de vakbondsleden de distributiecentra gaan blokkeren. Wat wil zeggen dat er geen verse producten meer kunnen aangevoerd worden naar winkels die wel open zijn. Winkels moeten dus noodgedwongen sluiten door een gebrek aan middelen. We zien dus dat de werknemers van Lidl ondertussen het werk opnieuw willen hervatten en winkels willen openen, maar dit niet kunnen omdat de distributie wordt geblokkeerd. Zo hinderen de vakbondsleden dus ook de camionchauffeurs die hun werk willen uitvoeren. Wanneer er onredelijkheden optreden heeft iedereen het recht om te staken. Maar om dit een week, of misschien wel langer, te laten duren lijkt mij niet nodig.
Het sociaal conflict bij Lidl begon woensdag en draait om de te hoge werkdruk waaronder werknemers zeggen te lijden. De directie slaagde er vrijdag in om een voorlopig akkoord te bereiken met de liberale en christelijke vakbonden. De socialistische bond BBTK houdt het been echter stijf.
Maandag voerden de vakbondsleden de druk op door alle distributiecentra van Lidl in ons land te blokkeren. Zo willen zij voorkomen dat winkels die toch open zijn, kunnen worden bevoorraad. Alleen: is dat niet in strijd met het stakingsrecht? ‘Het is altijd een afweging die moet worden gemaakt, maar over het actief blokkeren van werkwilligen wordt in principe gezegd dat het wel degelijk in strijd is met het stakingsrecht’, zegt Marc De Vos, professor arbeidsrecht aan de universiteit van Gent en lid van de economische denktankt Itinera.
De Vos: ‘Er is een onderscheid tussen een passieve en een actieve manifestatie. Bij een passieve blokkade zetten stakers ergens een piket op, of houden ze een zitstaking, met als enige doel dat ze niet aan het werk gaan. Zulke acties zijn zeker toegelaten, daarover bestaat geen twijfel. Als er echter blokkades worden opgeworpen waardoor werkwilligen actief worden belet te werken, of waardoor winkels niet kunnen worden bevoorraad, dan krijg je een botsing van het recht op staken met het recht op werken. En dan wordt een grens overschreden.’
Gerechtsdeurwaarder
De Vos voert verder aan dat het een verschil uitmaakt of die blokkades worden opgeworpen op privéterrein, dan wel op de openbare weg. ‘Op de openbare weg is ook de verkeerscode van toepassing. Als dan ook nog eens de openbare veiligheid in het gedrang komt, is de afweging dat de wet wordt overschreden nog sneller gemaakt.’
Maar wat kunnen werkgevers doen als ze voelen dat een grens wordt overschreden? Vakbonden hebben nu eenmaal geen rechtspersoonlijkheid, dus kunnen ze ook niet gedagvaard worden. ‘Grote bedrijven als Lidl hebben doorgaans advocaten die erg goed gewapend zijn. Zij zouden bijvoorbeeld door een gerechtsdeurwaarder individuele vakbondsmilitanten die actieve blokkades opwerpen kunnen laten identificeren, en tegen hen afzonderlijke rechtszaken beginnen om een schadevergoeding te krijgen’, vervolgt De Vos.
De Vos: ‘De vraag is alleen of dat wel een slimme keuze zou zijn. Door bij sociale conflicten de sterke arm der wet in te schakelen gooi je eigenlijk alleen maar olie op het vuur. Als het dan gaat escaleren, zit je als werkgever met een nog veel groter probleem. Het duurt bovendien ontzettend lang om al die afzonderlijke rechtszaken afgerond te krijgen. Maar als ik naar de directie van Lidl luister, hoor ik alleen maar verzoenende taal. De kans dat zij met harde hand willen ingrijpen, acht ik ontzettend klein.’
Lidl onderneemt geen gerechtelijke stappen
Lidl heeft echter zelf al duidelijk gemaakt niet naar de rechtbank te zullen stappen om de blokkades ongedaan te maken. Het bedrijf wil blijven onderhandelen met de stakers. ‘We moeten samen verder’ aldus Isabelle Colbrandt, woordvoerder van Lidl aan VRT Nws.
Bron:http://www.standaard.be/cnt/dmf20180430_03490837
30 april 2018
Eigen mening: Ik heb het volste respect voor de werknemers van Lidl, maar vind wel dat een staking van ondertussen zes dagen erg lang is om een punt te maken. Ik denk dat Lidl nu voornamelijk klanten aan het verliezen is aan winkelketens zoals bijvoorbeeld Aldi. Wat we nu zien is dat de vakbondsleden de distributiecentra gaan blokkeren. Wat wil zeggen dat er geen verse producten meer kunnen aangevoerd worden naar winkels die wel open zijn. Winkels moeten dus noodgedwongen sluiten door een gebrek aan middelen. We zien dus dat de werknemers van Lidl ondertussen het werk opnieuw willen hervatten en winkels willen openen, maar dit niet kunnen omdat de distributie wordt geblokkeerd. Zo hinderen de vakbondsleden dus ook de camionchauffeurs die hun werk willen uitvoeren. Wanneer er onredelijkheden optreden heeft iedereen het recht om te staken. Maar om dit een week, of misschien wel langer, te laten duren lijkt mij niet nodig.