Lotte.R*bberecht
14th December 2017, 17:59
De vzw Aditi wil een duidelijk wettelijk kader voor seksuele dienstverlening. Open VLD steunt de vraag en wil Aditi als expertisecentrum aanduiden.
Seks als zorg, zelfs als basisrecht: de kwestie beroert de gemoederen, zeker bij zorginstellingen die werken met personen met een handicap. Tien jaar geleden al, richtten vrijwilligers daarom de vzw Aditi op, voor advies en informatie over en ook doorverwijzing naar seksuele dienstverlening. De vzw is nu actief over heel Vlaanderen.
Maar de vragen en de grijze zone blijven bestaan, zegt Steven De Weirdt van Aditi. ‘Onlangs kreeg ik nog een telefoontje van een mama over haar zoon van 32 jaar met seksuele noden. Ze belde ons op om te vragen of ze nu een pooier is, omdat ze een oplossing zoekt voor haar zoon. Veel instellingen zitten met dezelfde vragen. Een duidelijk kader voor seksuele dienstverlening als zorg is echt nodig.’
Zo’n wettelijk kader zou moeten bepalen wat seksuele dienstverlening is, wie er gebruik van kan maken, en hoe de procedure verloopt. Daarbij hoort ook een erkenning als expertisecentrum. ‘Zo kunnen we een aparte plaats binnen het zorglandschap innemen en kan seksuele dienstverlening uiteindelijk uit de sfeer van de prostitutie worden weggehaald.’
Expertise van Aditi
Open VLD diende een conceptnota in bij het Vlaams Parlement om van Aditi een erkend expertisecentrum te maken. De partij wil met hoorzittingen begin volgend jaar het debat aanzwengelen. ‘De expertise van Aditi moet bewaard én uitgebreid worden’, vindt Vlaams Parlementslid Martine *Taelman.
Aditi heeft dit jaar, na de invoering van de persoonsvolgende financiering, al een erkenning als zorgaanbieder gekregen. Dat wil zeggen: personen met een beperking kunnen met hun budget aankloppen bij Aditi voor een gesprek en advies. De seksuele dienst zelf kunnen ze niet met hun budget betalen. Het zorgaanbod van Aditi kan daardoor krimpen en groeien naargelang van de vraag. Dat blijkt uit het antwoord van Vlaams minister Jo Vandeurzen (CD&V) aan parlementslid Tine Van der Vloet (N-VA).
Is dat niet voldoende? Niet volgens Open VLD. ‘Er moet een vaste financiering zijn voor de brede dienstverlening van Aditi’, vindt Taelman. ‘Het centrum moet bovendien geld krijgen voor hulp aan ouderen en mensen met een psychiatrische problematiek.’
Het kabinet van minister Vandeurzen is ‘wel genegen om het idee verder te onderzoeken’, maar wil verder niet reageren op de conceptnota.
Bron: De Standaard 14/12/2017 artikel (http://www.standaard.be/cnt/dmf20171213_03241258)
Mijn mening: Ik kom zelf uit een familie van mensen die met gehandicapten werken of studeren om met hen te gaan werken. Daarnaast heb ik ook wat ervaringen met mensen met een handicap door kazouvakanties te doen met hen. Dit is dan ook een discussie die wij als gezin al aan tafel gevoerd hebben, en onze mening was dat dit iets is waar de overheid meer aandacht aan moet besteden. Jammer genoeg is seks en betalen voor seks een groot taboe-onderwerp. Als het dan nog gecombineerd word met mensen met een handicap, dan is het best om het hele onderwerp zo ver mogelijk uit de weg te gaan.
Dit is jammer voor mensen die hierdoor het gevoel hebben dat ze tegen de wet in moeten gaan om gewoon hun menselijke noden te vervullen. Het artikel haalt bijvoorbeeld een moeder aan die zich afvraagt of ze volgens de wet een pooier is omdat ze een prostituee probeerde te regelen voor haar zoon, en dat zou niet mogen. Gewoon al dat mensen die deze opdrachten aannemen nog als prostituees beschouwd worden is al erg genoeg. Ik ben dan ook blij dat er in het artikel een andere term, namelijk seksuele zorg, gebruikt wordt.
Ik hoop dat er in de nabije toekomst iets gebeurt zodat er een duidelijk wettelijk kader komt om deze mensen te helpen.
Seks als zorg, zelfs als basisrecht: de kwestie beroert de gemoederen, zeker bij zorginstellingen die werken met personen met een handicap. Tien jaar geleden al, richtten vrijwilligers daarom de vzw Aditi op, voor advies en informatie over en ook doorverwijzing naar seksuele dienstverlening. De vzw is nu actief over heel Vlaanderen.
Maar de vragen en de grijze zone blijven bestaan, zegt Steven De Weirdt van Aditi. ‘Onlangs kreeg ik nog een telefoontje van een mama over haar zoon van 32 jaar met seksuele noden. Ze belde ons op om te vragen of ze nu een pooier is, omdat ze een oplossing zoekt voor haar zoon. Veel instellingen zitten met dezelfde vragen. Een duidelijk kader voor seksuele dienstverlening als zorg is echt nodig.’
Zo’n wettelijk kader zou moeten bepalen wat seksuele dienstverlening is, wie er gebruik van kan maken, en hoe de procedure verloopt. Daarbij hoort ook een erkenning als expertisecentrum. ‘Zo kunnen we een aparte plaats binnen het zorglandschap innemen en kan seksuele dienstverlening uiteindelijk uit de sfeer van de prostitutie worden weggehaald.’
Expertise van Aditi
Open VLD diende een conceptnota in bij het Vlaams Parlement om van Aditi een erkend expertisecentrum te maken. De partij wil met hoorzittingen begin volgend jaar het debat aanzwengelen. ‘De expertise van Aditi moet bewaard én uitgebreid worden’, vindt Vlaams Parlementslid Martine *Taelman.
Aditi heeft dit jaar, na de invoering van de persoonsvolgende financiering, al een erkenning als zorgaanbieder gekregen. Dat wil zeggen: personen met een beperking kunnen met hun budget aankloppen bij Aditi voor een gesprek en advies. De seksuele dienst zelf kunnen ze niet met hun budget betalen. Het zorgaanbod van Aditi kan daardoor krimpen en groeien naargelang van de vraag. Dat blijkt uit het antwoord van Vlaams minister Jo Vandeurzen (CD&V) aan parlementslid Tine Van der Vloet (N-VA).
Is dat niet voldoende? Niet volgens Open VLD. ‘Er moet een vaste financiering zijn voor de brede dienstverlening van Aditi’, vindt Taelman. ‘Het centrum moet bovendien geld krijgen voor hulp aan ouderen en mensen met een psychiatrische problematiek.’
Het kabinet van minister Vandeurzen is ‘wel genegen om het idee verder te onderzoeken’, maar wil verder niet reageren op de conceptnota.
Bron: De Standaard 14/12/2017 artikel (http://www.standaard.be/cnt/dmf20171213_03241258)
Mijn mening: Ik kom zelf uit een familie van mensen die met gehandicapten werken of studeren om met hen te gaan werken. Daarnaast heb ik ook wat ervaringen met mensen met een handicap door kazouvakanties te doen met hen. Dit is dan ook een discussie die wij als gezin al aan tafel gevoerd hebben, en onze mening was dat dit iets is waar de overheid meer aandacht aan moet besteden. Jammer genoeg is seks en betalen voor seks een groot taboe-onderwerp. Als het dan nog gecombineerd word met mensen met een handicap, dan is het best om het hele onderwerp zo ver mogelijk uit de weg te gaan.
Dit is jammer voor mensen die hierdoor het gevoel hebben dat ze tegen de wet in moeten gaan om gewoon hun menselijke noden te vervullen. Het artikel haalt bijvoorbeeld een moeder aan die zich afvraagt of ze volgens de wet een pooier is omdat ze een prostituee probeerde te regelen voor haar zoon, en dat zou niet mogen. Gewoon al dat mensen die deze opdrachten aannemen nog als prostituees beschouwd worden is al erg genoeg. Ik ben dan ook blij dat er in het artikel een andere term, namelijk seksuele zorg, gebruikt wordt.
Ik hoop dat er in de nabije toekomst iets gebeurt zodat er een duidelijk wettelijk kader komt om deze mensen te helpen.