Moet ik Facebook en Google mijden?

[Barst]

Moet ik Facebook en Google mijden?


Ze hebben lak aan onze privacy en worden steeds rijker en machtiger. Moeten we Facebook en Google daarbij nog een handje helpen, of gaan we in het verweer?


Hoe kunnen we onze afkeuring laten blijken voor de manier waarop Facebook en Google omgaan met onze gegevens? Of voor de manier waarop ze belastingen vermijden en via algoritmes bepalen welke informatie we wel en niet te zien krijgen? Tja. We doen het onszelf en elkaar aan: hoe massaler we Facebook en Google gebruiken, hoe moeilijker we het maken voor anderen om dat níét te doen. Want wie niet meedoet, verliest veel: je weet niet meer wanneer je zoontje moet voetballen, je hebt als enige de foto’s van de baby van je zus niet gezien en je wordt niet meer uitgenodigd op feestjes.


Meer moeite

‘De waarde van Facebook schuilt er net in dat het zo veel wordt gebruikt’, zegt Rob Heyman, onderzoeker bij Imec-Smit aan de Vrije Universiteit Brussel (VUB). Dus is het eigenlijk onvervangbaar. ‘Er zijn alternatieven voor Facebook en Google, maar die kosten meer moeite. Voor jezelf, én voor anderen. Ik durf mijn vrienden niet te zeggen: stuur mij alles maar per brief.’ Je maakt ook geen vrienden als je de foto’s van je baby (of de uitnodigingen voor de babyborrel) alleen op het sociale netwerk Ello wilt delen. Je dwingt je vrienden er nog een extra platform bij te nemen, hoewel de meeste mensen vandaag net minder netwerken en apps willen.

Het is wel zo dat veel families en vriendengroepen hun onderlinge communicatie verhuizen van het (min of meer) publieke Facebook naar het (iets) meer besloten Whatsapp. Maar ook dat is eigendom van Facebook. Net als Instagram, trouwens. Je kunt wel afspreken om een andere chat-app te gebruiken, zoals Viber. Of, adviseert socioloog Ben Caudron van de Erasmushogeschool, het privacyvriendelijke Signal.

Caudron gaat zelf vrij ver in het mijden van de technologiereuzen: hij heeft geen persoonlijk Facebookprofiel meer (wel een publieke pagina om zijn schrijfsels te delen) en gebruikt de *alternatieve zoekmachine Duckduckgo. Daarvoor moet hij wel wat opgeven. Duckduckgo doet het basiswerk van een zoekmachine: websites en web*pagina’s vinden. Maar Google doet inmiddels veel meer. Heel vaak geeft Google zelf een antwoord op je vraag, in plaats van je een reeks links aan te bieden waarop je moet doorklikken.


Dwaalspoor

Caudron valt daarom soms ook terug op Google, maar dan via een aparte webbrowser, waarmee hij niet is ingelogd op de diensten van Google. Hij gebruikt bovendien een browserplug-in die zijn zoekopdrachten automatisch afwisselt met fictieve opzoekingen, bedoeld om Google op een dwaalspoor te brengen.

Professor Bart Preneel van de *KU Leuven: ‘Wie zijn privacy ingrijpend wil verbeteren, moet heel wat technische kennis hebben en er tijd in investeren.’ Maar, voegt hij daaraan toe: ‘Je kunt ook kleine dingen doen.’ Bijvoorbeeld de privacy-instellingen van Facebook en Google grondig bekijken en bijsturen, onder meer om te voorkomen dat ze je precieze locatie bijhouden en gerichte reclame tonen. Het geeft hen (iets) minder gelegenheid om geld te verdienen aan je gegevens.

Er zijn nog andere zinnige en haalbare tips. Leg bijvoorbeeld niet al je *privacy-eieren in één mandje. Misschien kun je niet leven zonder de Google-zoekmachine, maar gebruik dan niet ook nog eens én Gmail voor je mail én Google Calendar. Die diensten werken vaak net iets beter als je ze allemaal combineert, maar echt groot is het verschil niet als je dat niet doet. Facebook alleen gebruiken op pc en niet op je smartphone, bezorgt hen alweer minder gegevens en bespaart jou heel wat tijd. Voor sommige gevoelige handelingen kun je een incognito browservenster openen. Nog een advies van Rob Heyman: ‘Mondiger worden. Die organisaties veranderen pas iets als er hard wordt geprotesteerd.’

Nog een tip: maak het probleem niet erger voor anderen. Het is verleidelijk om alle communicatie van je klas of club via Facebook te laten verlopen. Want wie heeft er vandaag nog de vaardigheid om een website te maken en *beheren? En schoolplatforms als Smartschool zijn allesbehalve gebruiksvriendelijk. Bovendien reageren mensen sneller als je ze bereikt op het platform waar ze de hele dag zitten – Facebook dus. ‘Je moet alternatieven aanbieden’, vindt Ben Caudron. Om foto’s te delen verkiest hij iCloud van Apple boven Google Photos, vanwege betere privacybescherming. En misschien moeten we ook minder van iedereen verwachten dat ze meteen op elk bericht reageren, suggereert Heyman.

Conclusie: Ja, er is een menswaardig bestaan mogelijk zonder Facebook en Google. Realistischer is het om doordachte keuzes te maken over de online instrumenten die je gebruikt, en niet méér persoonlijke gegevens te delen dan nodig. Wees ook zelf niet degene die anderen dwingt om Facebook of Google te gebruiken.


DS, 28-10-2017 (Dominique Deckmyn)

[Quinten.D*smyter]

Probeer eerst eens voor jezelf deze vragen te beantwoorden

Is het dan zo erg?
Heb je dan niet de algemene voorwaarden gelezen?
Heb jij dan iets te verbergen?
Heb jij dan zo'n raar surfgedrag?
Wat is er nu makkelijker dan eindelijk eens gerichte reclame te krijgen?
Waarom gebruik je het dan?
Waarom verzet jij je er dan niet/wel tegen (en hoe)?

Privacy op het internet is een redelijk "Hot Topic" maar indien je genoeg kennis hebt zou het geen probleem moeten zijn om ook anoniem te blijven.

De vraag is waarom zou je als persoon echt anoniem willen blijven? We leven in een wereld waar we steeds meer bouwen op "Cloud Computing" en waar we steeds met elkaar verbonden willen zijn?

Ik vind het juist een enorme vooruitgang. Je krijgt eindelijk gerichte reclame. Je krijgt echt te zien wat je interesseert. Ben ik bereid mijn online privacy daar deels voor op te geven? Absoluut!

Nu het woord deels is wel belangrijk in deze zin. Ja, ik vind het enorm belangrijk dat ik de services krijg die ik verwacht en ja hiervoor mogen ze mijn gegevens zeker voor gebruiken maar jij beslist nog altijd wat je doet of laat op het internet en de manier waarop denk dus eerst na voor je iets post's of voor je bepaalde zaken deelt.

Door diensten te misleiden en te omzeilen of door je compleet af te schermen van de online wereld daar pest je alleen jezelf mee.

[KaiYin.Y*en]

Beste Quinten, ik ben helemaal niet eens met je. :p
Ik denk namelijk dat je het teveel nuanceert. Dus ik ga eens de vragen in je post beantwoorden.

Probeer eerst eens voor jezelf deze vragen te beantwoorden.
Bij dezen...

Is het dan zo erg?
Ja, het heeft invloed op ons leven. Het kan zelfs ingrijpende gevolgen hebben in ons dagelijks leven. Ik geef eens een voorbeeld: Het is 5 jaar verder en je bent al een tijd werkzaam op een secundaire school. Een slimme maar rebelse leerling heeft een hekel aan je school, dus op het DarkWeb heeft hij iemand de opdracht gegeven om te zoeken naar belastende informatie over alle leraren van je school. Immers, informatie is te koop op het internet. Het zou toch jammer zijn dat bepaalde uitspraken, foto's, of informatie van jou en je collega's op A4'tjes op school hangen.
Heb je dan niet de algemene voorwaarden gelezen?
Als ik naar de dokter ga, is er geen ellenlange text die ik moet doorlezen. Ik ga er namelijk van uit dat de dokter vertrouwelijk met mijn informatie omgaat. Het zou vanzelfsprekend moeten zijn dat mijn gegevens alleen voor het beoogde doel gebruikt wordt, en niet voor andere doelen. Ik kan er van uit gaan dat mijn dokter mijn gezondheidsgegevens niet doorverkoopt.
Heb jij dan iets te verbergen?
Jazeker, IEDEREEN heeft iets te verbergen. Lees dit artikel waarom: https://decorrespondent.nl/209/nee-je-hebt-wel-iets-te-verbergen/24140904689-6ac02642
Heb jij dan zo'n raar surfgedrag?
Wat mijn surfgedrag is 'is none of your business'. :p
Wat is er nu makkelijker dan eindelijk eens gerichte reclame te krijgen?
Wat dacht je van geen reclame? Waarom heb ik niet de keuze om een eenmalige micro-betaling te doen als ik een webpagina bezoek?
Waarom gebruik je het dan?
Iedereen in mijn omgeving gebruikt het helaas. Het liefst zou ik het niet gebruiken. Tenzij Facebook zijn verdienmodel verandert uiteraard en het mijn privacy beter respecteert.
Waarom verzet jij je er dan niet/wel tegen (en hoe)?
Het is wel duidelijk dat ik me er tegen verzet. :p
Ik verzet me er tegen door DuckDuckGo te gebruiken. In tegenstelling tot wat in het artikel beweerd wordt, is deze zoekmachine al enorm ontwikkeld en gegroeid. Veel functies vind ik bijvoorbeeld handiger dan google. Namelijk een zoekmachine die daarvoor is gebouwd: het zoekt webpagina's. Er is geen onnodige poespas eromheen en de zoekresultaten zijn voldoende relevant. Daarnaast gebruik ik ook add-ons in mijn browser. Check hiervoor https://www.privacytools.io/

Privacy op het internet is een redelijk "Hot Topic" maar indien je genoeg kennis hebt zou het geen probleem moeten zijn om ook anoniem te blijven.
Helaas heb ik niet altijd de keuze. Technisch is het moeilijk op een smartphone, en sociaal is het ook lastig aangezien mijn vriendengroep het gebruiken.

De vraag is waarom zou je als persoon echt anoniem willen blijven? We leven in een wereld waar we steeds meer bouwen op "Cloud Computing" en waar we steeds met elkaar verbonden willen zijn?
De informatiegegevens die ik geef voor sociale netwerken vind ik vanzelfsprekend. Het is namelijk normaal dat ik mijn vrienden laat weten dat ik naar een feest ga bijvoorbeeld. Echter, worden de informatiegegevens ook voor andere doeleinden gebruikt. En dat vind ik totaal ongeoorloofd. Dat heet namelijk het schenden van de contextuele privacy. Dat is hetzelfde geval met het voorbeeld met de dokter. Even ter verduidelijking:
Privacy is 'recht op controle van informatie'. Maar zodra ik informatie geef aan vrienden of mijn dokter bijvoorbeeld, heb ik de controle daarover verloren. Privacy berust zich daarom vooral op geheimhouding. Dat is niet te doen uiteraard. Wij zijn namelijk sociale wezens. Daarom heb ik het liever over 'contextuele privacy'; de informatiestroom moet gepast zijn in de betreffende context. Ik verwacht bijvoorbeeld dat mijn dokter mijn gezondheidsgegevens deelt met specialisten als ik specialistische zorg nodig heb. Dat hij dat zou delen met vrienden zou dan onacceptabel zijn, oftewel zou dat een ongepaste informatiestroom zijn.
In het geval met Google en Facebook gaat het ook om contextuele privacy. De informatiestroom klopt namelijk niet. Facebook hoeft mijn gegevens niet door te verkopen omdat ik een bericht deel met vrienden, en Google doet hetzelfde aan de hand van mijn zoekopdrachten en 'clicks'. Maar het ergste is, is dat ik niet weet aan wie het doorverkocht wordt. In ieder geval niet ten goede van mijn sociale contacten en zoekfuncties.

Ik vind het juist een enorme vooruitgang. Je krijgt eindelijk gerichte reclame. Je krijgt echt te zien wat je interesseert. Ben ik bereid mijn online privacy daar deels voor op te geven? Absoluut!
Zie hierboven.

Nu het woord deels is wel belangrijk in deze zin. Ja, ik vind het enorm belangrijk dat ik de services krijg die ik verwacht en ja hiervoor mogen ze mijn gegevens zeker voor gebruiken maar jij beslist nog altijd wat je doet of laat op het internet en de manier waarop denk dus eerst na voor je iets post's of voor je bepaalde zaken deelt.
Zie hierboven.

Door diensten te misleiden en te omzeilen of door je compleet af te schermen van de online wereld daar pest je alleen jezelf mee.
Zie hierboven.

Sorry voor de lange tekst.
Ik hoop dat ik mijn punt heb kunnen maken! :p

[Indy.Geeraerts]

Hoi Quinten

Even een kort antwoord op je vraag waarom je liever anoniem zou blijven.
Wel, ik blijf liever anoniem doordat de idee dat men (trouwens: wie is 'men') me overal kan “tracken” - dus heel mijn ritme kan volgen; waar en wanneer ik jog, hoelang ik op de campus ben, wanneer ik waar verblijf, … - me echt zorgen baart/angst inboezemt. (Dit kan, want toen destijds Facebook op mijn smartphone stond, wist het waar ik me bevond. "Het gaat regenen in Antwerpen, vergeet je paraplu niet"...)

Ik wil niet dat die informatie in slechte handen valt. Heb sinds gisteren mijn iPhone terug; elke functie buiten smsen, bellen en de camera staat uit. (Dit kostte me enkele uren en 70% batterij om alles in te stellen)
Zelfs de frontcamera is afgeplakt – en het scherm in zwartwit, voor betere leesbaarheid.
Ik wil niet gevolgd worden. Niet in het echt, niet online.
Lang leven het “in private” venster op mijn laptop.

Naar mijn mening is mijn online-voetafdruk reeds te groot. Ik geef giganten als Google en Facebook daarom niet graag extra info die ze kunnen verkopen voor enkele Dollars. Zoek het maar op, het internet staat er vol van. ( https://www.thesun.co.uk/tech/3861211/want-to-know-how-much-your-details-are-worth-on-the-dark-web-hit-list-prices-revealed-including-medical-records-and-spotify-passwords/ )
Het feit dat ik de voorwaarden (zogezegd) gelezen en goedgekeurd heb, geeft hen niet het alleenheersrecht over mijn bestaan.

“Ik vind het juist een enorme vooruitgang. Je krijgt eindelijk gerichte reclame. Je krijgt echt te zien wat je interesseert. Ben ik bereid mijn online privacy daar deels voor op te geven? Absoluut!”
Ja? Wil jij alleen dingen zien die door cookies aan jou gelinkt werden? Wil jij enkel de artikels lezen die bij jouw politieke voorkeur passen? Wil jij enkel …. ? In mijn ogen wordt de wereld dan zo bekrompen doordat je in je eigen waan zit. Een waan die past aan jouw ideeën en overtuigingen.
En euh, trouwens, ik heb het liefst geen reclame.

“Door diensten te misleiden en te omzeilen of door je compleet af te schermen van de onlinewereld daar pest je alleen jezelf mee.”
Nee hoor, lukt me prima. Had graag van dat Facebookaccount afgeraakt maar dat zit zo ingebakken in onze samenleving... 35% van mijn leven en sociale contacten spelen zich (tot mijn spijt) op dat forum af.
Doch heb ik niet het gevoel mezelf te ‘pesten’ wanneer ik via een andere browser dan Google surf en/of een schuilnaam opgeef.
Ik wou zelfs dat ik meer wist over computertoestanden zodat ik me nog meer kon beschermen.

Proficiat, Quinten, je hebt een bonus gewonnen. Ik zal je zeven vragen kort beantwoorden.
Is het dan zo erg? Is wat zo erg? Dat eender wie weet wie ik ben, waar ik woon, wat ik graag kook, welke series ik kijk, wat mijn favoriete muziek is, welke sociaal-culturele thema’s me aanspreken, … ? Of het feit dat eender wie deze info kan doorverkopen om winst te slaan uit mijn bestaan?

Heb je dan niet de algemene voorwaarden gelezen? Eerlijk? Neen. Die lettertypes zijn veel te klein en de tekst te langdradig. Maar als een “ik ga akkoord” voor jou voldoende is om zero privacy te hebben, dan maak ik met alle plezier weleens een leuk documentje op dat je moet goedkeuren om bijvoorbeeld de linker cafetariadeur te gebruiken. Stellende dat dit de deur is die je altijd neemt en ik het papier onder je neus schuif wanneer je door deze deur wil gaan en eigenlijk enorm veel trek hebt. Na een paar alinea’s geef je het op en handteken je toch.

Heb jij dan iets te verbergen?
Ik an sich niet. Hoewel ik mensen ken met belangrijke beroepen die wel eens gevoelige informatie op hun pc kunnen hebben.
Schiet me net ook het idee binnen van “blackmail” aan de hand van je zoekresultaten..

Heb jij dan zo'n raar surfgedrag?
“What's normal for the spider is chaos for the fly” - Morticia Addams

Wat is er nu makkelijker dan eindelijk eens gerichte reclame te krijgen?
Geen reclame krijgen en zelf de keuze maken tussen wat je koopt/waar je op reis gaat/welke vlucht je boekt/…

Waarom gebruik je het dan?
Because society wants me to. Anno 2017 is Google/Facebook/... niet meer weg te denken uit het dagelijks leven.

Waarom verzet jij je er dan niet/wel tegen (en hoe)?
Ik probeer mezelf af te schermen. Het lukt niet prima door die onbezonnen tienerjaren op het wereldwijde web, maar ik dek de schade in met het geringe smartphonegebruik.

:slash: :(

[Quinten.D*smyter]

Ik kan me zeker vinden in jullie meningen privacy is tenslotte iets persoonlijks en iedereen beslist hoe hij of zij er mee omgaat.

Ik persoonlijk ben vrij los in die dingen ik deel ook gewoon niets dat ik niet wil :D.

Met de zaken die ik deel ga ik best ver op Facebook zelf valt mijn share like en comment gedrag redelijk goed mee vind ik persoonlijk :p hier en daar een game wat foto's, een weetje. Veel minder dan de meeste mensen die ik ken.

De zaken die ik met Google deel zijn een pak "meer" zo deel ik steeds mijn locatie mensen die me goed kennen weten dus ALTIJD waar ik zit
Gebruik ik locatie geschiedenis en meer van die leuke big brother functies :)

Zo vind ik dat er een duidelijk verschil is tussen je online identiteit en je offline identiteit net zoals ik een verschil zie tussen online en offline privacy.

Ik vind het in ieder geval enorm handig maar ik begrijp dat sommig mensen het gevaarlijk vinden voor mij gaat kwaliteit van een service boven de anonimiteit van mijn online gedrag.

Natuurlijk is dit een keuze die je als individu zelf moet maken.