Barst
6th September 2017, 18:05
‘Dit pensioenbeleid mist elke samenhang’
Pensioenautoriteit Frank Vandenbroucke is hard voor de manier waarop de regering met de pensioenen omspringt.
‘Het pensioenbeleid van deze regering is een voortdurende stop-and-go, een aaneenschakeling van aankondigingen en initiatieven’, zegt Frank Vandenbroucke. ‘Het mist elke samenhang. Ik maak me hier al geruime tijd grote zorgen over.’ Vandenbroucke is hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam, maar ook gewezen minister van Pensioenen en voorzitter van de Pensioencommissie 2020-2040.
Hij reageert op de vaudeville rond de strengere pensioenmaatregelen voor werkloze 50-plussers (DS 5 september). ‘De ambitie om mensen langer aan het werk te houden, is goed’, zegt Vandenbroucke. De Pensioencommissie pleitte zelf ook voor een hogere pensioenleeftijd (waarover de regering in 2014 al besliste) en een aangepaste pensioenopbouw in zogeheten ‘gelijkgestelde periodes’ (zoals werkloosheid), afhankelijk van de duur van die periodes. ‘Daar bestond ook een verstandig mechanisme voor, de pensioenbonus. Wie werkt, bouwt zo meer pensioen op. Wij pleitten er in 2014 dan ook voor om die te versterken, maar het eerste wat de regering deed, was hem afschaffen.’
‘Dit is materie waar je zeer voorzichtig mee moet zijn’, waarschuwt Vandenbroucke. Ook bij de pensioenadministratie zien ze door de voortdurende stroom van kleine maatregelen volgens hem door de bomen het bos niet meer.
Hij hekelt vooral dat minister Daniel Bacquelaine (MR) mensen telkens opnieuw in de onzekerheid jaagt over hun pensioen. ‘Bij dit soort maatregelen moet je je afvragen op wiens pensioen ze ingrijpen. De werknemerspensioenen in België zijn al niet erg hoog. In plaats van daaraan te knabbelen, zou men beter meer geven aan wie werkt. Een pensioenstelsel dat robuust is, dat is een collectief goed dat zowel zekerheid als vrijheid biedt. We hebben in de pensioencommissie lang gediscussieerd voor we dat woord “zekerheid” in de tekst opnamen. Want je kan nu eenmaal geen zekerheid bieden over het exacte bedrag dat iemand over dertig jaar zal krijgen. Wat je wel kan doen, is de verhouding vastleggen tot het inkomen van de actieven. Dat is een collectieve polis die je als overheid afsluit. Het pensioen is voor mensen een geruststelling over de zorg voor jou als je ouder wordt, over je plaats in de maatschappij. Dat is de zekerheid die een regering moet bieden.’
Vandenbroucke betreurt dat de sociale partners en de oppositie niet of te weinig betrokken worden bij het pensioenbeleid, wat bij uitstek lange termijn is. ‘Kunnen de vakbonden en het bedrijfsleven nog samen de handschoen opnemen en nadenken over een toekomstig pensioenstelsel? Dit is een belangrijk element als je een dam wil opwerpen tegen onzekerheid, cynisme en populisme.’
DS, 06-09-2017 (Peter De Lobel)
Pensioenautoriteit Frank Vandenbroucke is hard voor de manier waarop de regering met de pensioenen omspringt.
‘Het pensioenbeleid van deze regering is een voortdurende stop-and-go, een aaneenschakeling van aankondigingen en initiatieven’, zegt Frank Vandenbroucke. ‘Het mist elke samenhang. Ik maak me hier al geruime tijd grote zorgen over.’ Vandenbroucke is hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam, maar ook gewezen minister van Pensioenen en voorzitter van de Pensioencommissie 2020-2040.
Hij reageert op de vaudeville rond de strengere pensioenmaatregelen voor werkloze 50-plussers (DS 5 september). ‘De ambitie om mensen langer aan het werk te houden, is goed’, zegt Vandenbroucke. De Pensioencommissie pleitte zelf ook voor een hogere pensioenleeftijd (waarover de regering in 2014 al besliste) en een aangepaste pensioenopbouw in zogeheten ‘gelijkgestelde periodes’ (zoals werkloosheid), afhankelijk van de duur van die periodes. ‘Daar bestond ook een verstandig mechanisme voor, de pensioenbonus. Wie werkt, bouwt zo meer pensioen op. Wij pleitten er in 2014 dan ook voor om die te versterken, maar het eerste wat de regering deed, was hem afschaffen.’
‘Dit is materie waar je zeer voorzichtig mee moet zijn’, waarschuwt Vandenbroucke. Ook bij de pensioenadministratie zien ze door de voortdurende stroom van kleine maatregelen volgens hem door de bomen het bos niet meer.
Hij hekelt vooral dat minister Daniel Bacquelaine (MR) mensen telkens opnieuw in de onzekerheid jaagt over hun pensioen. ‘Bij dit soort maatregelen moet je je afvragen op wiens pensioen ze ingrijpen. De werknemerspensioenen in België zijn al niet erg hoog. In plaats van daaraan te knabbelen, zou men beter meer geven aan wie werkt. Een pensioenstelsel dat robuust is, dat is een collectief goed dat zowel zekerheid als vrijheid biedt. We hebben in de pensioencommissie lang gediscussieerd voor we dat woord “zekerheid” in de tekst opnamen. Want je kan nu eenmaal geen zekerheid bieden over het exacte bedrag dat iemand over dertig jaar zal krijgen. Wat je wel kan doen, is de verhouding vastleggen tot het inkomen van de actieven. Dat is een collectieve polis die je als overheid afsluit. Het pensioen is voor mensen een geruststelling over de zorg voor jou als je ouder wordt, over je plaats in de maatschappij. Dat is de zekerheid die een regering moet bieden.’
Vandenbroucke betreurt dat de sociale partners en de oppositie niet of te weinig betrokken worden bij het pensioenbeleid, wat bij uitstek lange termijn is. ‘Kunnen de vakbonden en het bedrijfsleven nog samen de handschoen opnemen en nadenken over een toekomstig pensioenstelsel? Dit is een belangrijk element als je een dam wil opwerpen tegen onzekerheid, cynisme en populisme.’
DS, 06-09-2017 (Peter De Lobel)