Barst
24th February 2006, 01:01
Frankrijk / 'Barbaren’ hadden meer Joden op het oog
De wrede moord op Ilan Halimi is uitgegroeid tot een nationale zaak. Had hij nog geleefd als hij niet Joods was geweest? De moord raakt een open zenuw in Frankrijk. Wederom is de aandacht gevestigd op de ’gevaarlijke banalisering van het antisemitisme’ waar een rapport van het ministerie van onderwijs al in 2004 voor waarschuwde. En sinds de recente rellen in de voorsteden heerst veel bezorgdheid over de hoge en vaak harde criminaliteit in de voorsteden.
De voorzitter van de joodse koepelorganisatie Crif, Roger Cukierman, heeft zich steeds opgeroepen tot kalmte. Maar nu er sterke aanwijzingen zijn dat racisme op zijn minst een prominente rol in het drama speelde, zei hij dat ’in Frankrijk voor het eerst sinds zestig jaar een Jood is vermoord omdat hij Jood is.’
De leider van de ’bende der barbaren’ Youssouf Fofana ontkende dit vrijwel meteen na zijn arrestatie woensdagavond in Ivoorkust. Fofana’s criminele carrière (openbare geweldpleging, diverse gewapende overvallen) deed de politie aanvankelijk denken dat geldzucht zijn enige drijfveer is.
Maar hier staat de verklaring van een andere verdachte tegenover. Deze heeft gezegd dat Halimi werd ontvoerd ’omdat hij een Jood was, en Joden hebben geld’. De ’barbaren’ rekenden er op dat wanneer Ilans ouders niet over de brug zouden komen, de gemeenschap het losgeld (450000 euro) wel bij elkaar zou krijgen.
De gang des barbares wordt bovendien verdacht van verschillende mislukte pogingen tot ontvoering, waarbij vier van de beoogde slachtoffers Joods waren.
Een bij het onderzoek betrokken rechercheur heeft in Le Monde het gewelddadige einde van Ilan Halimi verklaard uit zijn joodse identiteit. De bende, samengesteld uit islamitische Arabische en zwarte Fransen en een enkele ’blanke’, zou Ilan niet als mens, maar als een ’rijkaard, een stuk afval’ hebben beschouwd.
De rechercheur is er van overtuigd dat het ’niet intellectuele, oppervlakkige antisemitisme dat gebruikelijk is bij jongens in bendes in de voorsteden’ bijdroeg aan de ’ontmenselijking van het slachtoffer’ en culmineerde in het doodmartelen van Ilan.
Ook de vondst van enkele ’radicaal islamitische documenten’ bij verdachten houdt de politie en andere waarnemers bezig.
Ze vormen zeker geen bewijs dat het hier om een exclusief racistische misdaad gaat, zo schrijft bijvoorbeeld de joodse oprichter van het blad Le Nouvel Observateur, Jean Daniel. Maar het gespannen klimaat dat sinds een paar jaar het resultaat is van het Israëlisch-Palestijnse conflict is aanleiding tot grote zorg, aldus Daniel. Ook al nam het aantal antisemitische incidenten vorig jaar met bijna de helft af. Daniel sprak de hoop uit dat veel ’islamitische medeburgers’ zondag aanwezig zullen zijn bij een betoging tegen het antisemitisme en racisme.
„Het moet absoluut duidelijk zijn dat we fundamentele waarden delen en dat het onmogelijk is dat een van de gemeenschappen er mee aan de haal gaat.” Volgens Daniel hebben in Frankrijk ’teveel onverantwoordelijke, fanatieke activisten belang bij het aanwakkeren van spanningen’.
Politici en vertegenwoordigers van vele mensenrechtenorganisaties reageerden aanvankelijk terughoudend op de moord. De herinnering aan een vrouw die in 2004 een ’antisemitische aanranding’ in de Parijse metro verzon – zij tekende een hakenkruis op haar borst – ligt nog vers in het geheugen.
Trouw, 24-02-2006
De wrede moord op Ilan Halimi is uitgegroeid tot een nationale zaak. Had hij nog geleefd als hij niet Joods was geweest? De moord raakt een open zenuw in Frankrijk. Wederom is de aandacht gevestigd op de ’gevaarlijke banalisering van het antisemitisme’ waar een rapport van het ministerie van onderwijs al in 2004 voor waarschuwde. En sinds de recente rellen in de voorsteden heerst veel bezorgdheid over de hoge en vaak harde criminaliteit in de voorsteden.
De voorzitter van de joodse koepelorganisatie Crif, Roger Cukierman, heeft zich steeds opgeroepen tot kalmte. Maar nu er sterke aanwijzingen zijn dat racisme op zijn minst een prominente rol in het drama speelde, zei hij dat ’in Frankrijk voor het eerst sinds zestig jaar een Jood is vermoord omdat hij Jood is.’
De leider van de ’bende der barbaren’ Youssouf Fofana ontkende dit vrijwel meteen na zijn arrestatie woensdagavond in Ivoorkust. Fofana’s criminele carrière (openbare geweldpleging, diverse gewapende overvallen) deed de politie aanvankelijk denken dat geldzucht zijn enige drijfveer is.
Maar hier staat de verklaring van een andere verdachte tegenover. Deze heeft gezegd dat Halimi werd ontvoerd ’omdat hij een Jood was, en Joden hebben geld’. De ’barbaren’ rekenden er op dat wanneer Ilans ouders niet over de brug zouden komen, de gemeenschap het losgeld (450000 euro) wel bij elkaar zou krijgen.
De gang des barbares wordt bovendien verdacht van verschillende mislukte pogingen tot ontvoering, waarbij vier van de beoogde slachtoffers Joods waren.
Een bij het onderzoek betrokken rechercheur heeft in Le Monde het gewelddadige einde van Ilan Halimi verklaard uit zijn joodse identiteit. De bende, samengesteld uit islamitische Arabische en zwarte Fransen en een enkele ’blanke’, zou Ilan niet als mens, maar als een ’rijkaard, een stuk afval’ hebben beschouwd.
De rechercheur is er van overtuigd dat het ’niet intellectuele, oppervlakkige antisemitisme dat gebruikelijk is bij jongens in bendes in de voorsteden’ bijdroeg aan de ’ontmenselijking van het slachtoffer’ en culmineerde in het doodmartelen van Ilan.
Ook de vondst van enkele ’radicaal islamitische documenten’ bij verdachten houdt de politie en andere waarnemers bezig.
Ze vormen zeker geen bewijs dat het hier om een exclusief racistische misdaad gaat, zo schrijft bijvoorbeeld de joodse oprichter van het blad Le Nouvel Observateur, Jean Daniel. Maar het gespannen klimaat dat sinds een paar jaar het resultaat is van het Israëlisch-Palestijnse conflict is aanleiding tot grote zorg, aldus Daniel. Ook al nam het aantal antisemitische incidenten vorig jaar met bijna de helft af. Daniel sprak de hoop uit dat veel ’islamitische medeburgers’ zondag aanwezig zullen zijn bij een betoging tegen het antisemitisme en racisme.
„Het moet absoluut duidelijk zijn dat we fundamentele waarden delen en dat het onmogelijk is dat een van de gemeenschappen er mee aan de haal gaat.” Volgens Daniel hebben in Frankrijk ’teveel onverantwoordelijke, fanatieke activisten belang bij het aanwakkeren van spanningen’.
Politici en vertegenwoordigers van vele mensenrechtenorganisaties reageerden aanvankelijk terughoudend op de moord. De herinnering aan een vrouw die in 2004 een ’antisemitische aanranding’ in de Parijse metro verzon – zij tekende een hakenkruis op haar borst – ligt nog vers in het geheugen.
Trouw, 24-02-2006