stief
22nd February 2006, 12:54
De verkoop van het boek van Jean-Marie Dedecker ,,Rechts voor de raap'' scheert ongekend hoge toppen.
,,IK begin er pas aan als ,Mein Kampf' uit is,'' zegt Louis Tobback (SP.A) in Humo over Dedeckers pennenvrucht. Veel Vlamingen denken daar anders over, afgaande op het persbericht dat uitgeverij Van Halewyck gisteren de wereld instuurde. 16.000 exemplaren zijn er nu al verkocht, met een derde druk komt de oplage op 22.000.
Zelfs als uiteindelijk niet alle 22.000 exemplaren verkocht worden, is dat nog een onwaarschijnlijk hoog cijfer voor een politiek boek in Vlaanderen. 16.000 zijn er nu sowieso al verkocht.
Ter vergelijking: het nieuwste boek van premier Guy Verhofstadt, De Verenigde Staten van Europa , verkocht volgens uitgever Leo De Haes (Houtekiet) tot nog toe zo'n 4.000 exemplaren. Bij Houtekiet was de grootste politieke bestseller Het burgermanifest van Verhofstadt (1994). Daarvan sleet De Haes bijna 8.000 exemplaren.
Bij uitgeverij Lannoo komt de politieke top-drie evenmin in de buurt van Dedecker. De memoires van oud-premier Leo Tindemans verkochten 11.000 exemplaren, en van Mijn jaren in Europa van voormalig Europees commissaris Karel Van Miert (SP.A) gingen volgens uitgever Dirk Demuynck al meer dan 9.000 exemplaren over de toonbank.
Maar 22.000, neen. Alleen Steve Stevaert, voormalig SP.A-minister en voorzitter komt enigszins in de buurt met zijn Koken met Steve (zo'n 20.000 stuks), maar dat kan je bezwaarlijk een politiek boek noemen.
De hype in de media rond de schrijfsels van ,,het fenomeen-Dedecker'' is uiteraard een grote factor in het succes. Dedecker heeft een climax opgebouwd: al van in het zomerreces verkondigde hij dat de Wetstraat zou opkijken van zijn boek. De fluisterverhalen over ,,openbaringen over de kopstukken en de interne keuken van de VLD'' zorgden voor een hoog verwachtingspatroon.
Wie het boek koopt voor de sappige onthullingen, zal op zijn honger blijven zitten. Maar hij of zij heeft het ondertussen wel gekocht.
,,Natuurlijk zijn wij zeer blij dat het boek ongelooflijk gehypet is'', zegt uitgever André Van Halewyck. ,,Tijdens de nieuwjaarsrecepties van CD&V en de SP.A werd Dedecker al op de korrel genomen nog voor het boek uit was. Maar het is niet alleen dat. Dedecker dwingt wel na te denken over politieke thema's als kernenergie of het cordon. Je bent voor of tegen, maar hij laat weinigen onberoerd. En de verpakking van ideeën speelt ook mee: Jean-Marie Dedecker gooit bloemen met de bloempot er nog aan.''
,,Ook de domme reactie van de VLD hielp me'', grijnst Dedecker. ,,Het boek doodzwijgen, maakt de mensen nieuwsgierig. Bedrijven bestellen bij mij per honderd exemplaren om ze uit te delen.'' Dedecker zegt dat hij de opbrengst gaat uitdelen aan ,,enkele creatieve jongeren en projecten.''
,,Het succes spruit voort uit de figuur Dedecker. Dedecker is Dedecker en dat verkoopt'', zegt Leo De Haes.
De Haes heeft zelf enkele belangrijke blauwe pennen in zijn stal. ,, De toekomst is vrij van Karel De Gucht vond ik een van de beste politieke boeken. Toch verkocht het maar 1.500 exemplaren. Het blijft vooraf altijd moeilijk in te schatten of een boek goed gaat verkopen.''
Dirk Demuynck van Lannoo wil zelf niet veel commentaar geven bij het verkoopsucces van Dedecker. ,,Ik heb het boek niet gelezen.'' Demuynck verwacht veel van de memoires van Wilfried Martens, een bijna duizend bladzijden tellende turf die in april verschijnt bij Lannoo. De oud-premier wordt dan zeventig.
,,IK begin er pas aan als ,Mein Kampf' uit is,'' zegt Louis Tobback (SP.A) in Humo over Dedeckers pennenvrucht. Veel Vlamingen denken daar anders over, afgaande op het persbericht dat uitgeverij Van Halewyck gisteren de wereld instuurde. 16.000 exemplaren zijn er nu al verkocht, met een derde druk komt de oplage op 22.000.
Zelfs als uiteindelijk niet alle 22.000 exemplaren verkocht worden, is dat nog een onwaarschijnlijk hoog cijfer voor een politiek boek in Vlaanderen. 16.000 zijn er nu sowieso al verkocht.
Ter vergelijking: het nieuwste boek van premier Guy Verhofstadt, De Verenigde Staten van Europa , verkocht volgens uitgever Leo De Haes (Houtekiet) tot nog toe zo'n 4.000 exemplaren. Bij Houtekiet was de grootste politieke bestseller Het burgermanifest van Verhofstadt (1994). Daarvan sleet De Haes bijna 8.000 exemplaren.
Bij uitgeverij Lannoo komt de politieke top-drie evenmin in de buurt van Dedecker. De memoires van oud-premier Leo Tindemans verkochten 11.000 exemplaren, en van Mijn jaren in Europa van voormalig Europees commissaris Karel Van Miert (SP.A) gingen volgens uitgever Dirk Demuynck al meer dan 9.000 exemplaren over de toonbank.
Maar 22.000, neen. Alleen Steve Stevaert, voormalig SP.A-minister en voorzitter komt enigszins in de buurt met zijn Koken met Steve (zo'n 20.000 stuks), maar dat kan je bezwaarlijk een politiek boek noemen.
De hype in de media rond de schrijfsels van ,,het fenomeen-Dedecker'' is uiteraard een grote factor in het succes. Dedecker heeft een climax opgebouwd: al van in het zomerreces verkondigde hij dat de Wetstraat zou opkijken van zijn boek. De fluisterverhalen over ,,openbaringen over de kopstukken en de interne keuken van de VLD'' zorgden voor een hoog verwachtingspatroon.
Wie het boek koopt voor de sappige onthullingen, zal op zijn honger blijven zitten. Maar hij of zij heeft het ondertussen wel gekocht.
,,Natuurlijk zijn wij zeer blij dat het boek ongelooflijk gehypet is'', zegt uitgever André Van Halewyck. ,,Tijdens de nieuwjaarsrecepties van CD&V en de SP.A werd Dedecker al op de korrel genomen nog voor het boek uit was. Maar het is niet alleen dat. Dedecker dwingt wel na te denken over politieke thema's als kernenergie of het cordon. Je bent voor of tegen, maar hij laat weinigen onberoerd. En de verpakking van ideeën speelt ook mee: Jean-Marie Dedecker gooit bloemen met de bloempot er nog aan.''
,,Ook de domme reactie van de VLD hielp me'', grijnst Dedecker. ,,Het boek doodzwijgen, maakt de mensen nieuwsgierig. Bedrijven bestellen bij mij per honderd exemplaren om ze uit te delen.'' Dedecker zegt dat hij de opbrengst gaat uitdelen aan ,,enkele creatieve jongeren en projecten.''
,,Het succes spruit voort uit de figuur Dedecker. Dedecker is Dedecker en dat verkoopt'', zegt Leo De Haes.
De Haes heeft zelf enkele belangrijke blauwe pennen in zijn stal. ,, De toekomst is vrij van Karel De Gucht vond ik een van de beste politieke boeken. Toch verkocht het maar 1.500 exemplaren. Het blijft vooraf altijd moeilijk in te schatten of een boek goed gaat verkopen.''
Dirk Demuynck van Lannoo wil zelf niet veel commentaar geven bij het verkoopsucces van Dedecker. ,,Ik heb het boek niet gelezen.'' Demuynck verwacht veel van de memoires van Wilfried Martens, een bijna duizend bladzijden tellende turf die in april verschijnt bij Lannoo. De oud-premier wordt dan zeventig.